آگاه: این شهرستان زیبا علاوه‌بر وجود آثار تاریخی، به سرزمین نخل‌های بلند نیز شناخته می‌شود. وجه تسمیه این شهر، وجود کاخ مشهوری تاریخی است که خسروپرویز، از مشهورترین شاهان ایران باستان، آن را برای همسرش شیرین ساخته است؛ البته در کتب مختلف تاریخی از این شهرستان به نام‌های دیگری همچون دستجرد و دستگرد نیز یاد می‌شود اما شهرت آن بیشتر به‌واسطه کاخ خسرو است که به قصرشیرین و عمارت خسروپرویز نیز شناخته می‌شود. در ادامه درباره کاخ خسرو که یکی از جاهای دیدنی قصر شیرین است، بیشتر خواهیم دانست.بنای خسرو پرویز که امروزه تنها ویرانه‌هایی از آن مشاهده می‌شود، از جاذبه‌های قصرشیرین است و در ۱۸۰کیلومتری از شهر کرمانشاه و در بخش شمالی شهر قصرشیرین قرار دارد. این بنا در مجاورت یکی دیگر از آثار تاریخی ایران‌زمین به نام «آتشکده چهارقاپی»، احداث شده و روی سکویی به بلندای هشت متر قرار گرفته است. باستان‌شناسان قدمت این عمارت را متعلق به دوران حکومت ساسانیان عنوان کرده‌اند.کاخ خسرو یکی از چندین بنایی است که در دوره حکومت ساسانیان در منطقه کرمانشاه به‌دستور «خسروپرویز» ساخته شد. خسروپرویز که از وی به نام «خسروی دوم» نیز یاد می‌شود، از سال۵۹۰ تا ۶۲۸میلادی بر مسند حکومت و فرمانروایی نشست و به‌عنوان بیست‌وچهارمین پادشاه ساسانی و از نامدارترین شهریاران دودمان ساسانیان، شناخته می‌شود. محققان معتقدند که علت اصلی ساخت کاخ‌های متعدد در کرمانشاه، تمایل وی به استقرار در این خطه و اجتناب از سکونت در تیسفون بود؛ گرچه بنا بر روایاتی دیگر، کاخ خسرو برای اسکان معشوقه وی یعنی شیرین ساخته شده است؛‌ هرچند به‌نظر می‌رسد از این کاخ به‌عنوان اقامتگاهی دائمی استفاده نشده بود.به‌نظر می‌رسد به‌علت تعجیل در ساخت این عمارت، استحکامات لازم در معماری آن در نظر گرفته نشده بود و این کاخ در مدت کوتاهی خالی از سکنه و بلااستفاده شد.از سازه پیشین عمارت خسرو، امروزه تنها چند دیوار قطور سنگی و ستون‌های شکسته برجای مانده است. شواهد باقی‌مانده از ریشه درختان و اسکلت جانوران، حکایت از این دارد که پیرامون کاخ مذکور را باغی فرامی‌گرفته که به محل نگهداری حیوانات اختصاص داشته است. این امر، احتمال وجود یکی از نخستین باغ‌وحش‌های تاریخ را در ذهن باستان‌شناسان تداعی می‌کند.آثار برجای‌مانده از کاخ خسرو نشان می‌دهد که این عمارت ۳۷۰متر طول و ۱۹۰ متر عرض داشت. این کاخ با پلان مستطیل‌شکل خود، به‌صورت شرقی به غربی بر صفه‌ای با ارتفاع هشت متر بنا شده است. از مصالح به‌کاررفته در این سازه می‌توان به لاشه‌سنگ، آجر و گچ اشاره کرد.
آن‌گونه که به‌نظر می‌رسد فضای کاخ از دو بخش اندرونی و بیرونی تشکیل شده بود تا ماهیت فضای خصوصی و عمومی را حفظ کند. بخش بیرونی عمارت که به برگزاری مراسم رسمی اختصاص داشت، از تالار ستون‌دار، اتاق گنبددار، صحن رواق‌دار و ایوان تشکیل می‌شد. به‌نقل از کتاب کرمانشاه باستان، بزرگ‌ترین گنبد دوره ساسانی در این مکان دیده می‌شد که تا سده هجدهم قمری نیز استوار بود. دسترسی به بخش عمومی کاخ از راه پلکان‌های دوسویه در ضلع شمالی، جنوبی و شرقی امکان‌پذیر بود. بخش اندرونی و خصوصی کاخ نیز از خانه‌های مختلف و کوچک‌وبزرگ تشکیل می‌شد که اکنون تمامی آنها از بین رفته‌اند.