آگاه: جنگ ۱۲ روزه ایران و رژیم صهیونیستی که از ۲۳ خرداد تا ۳ تیر ۱۴۰۴ ادامه یافت، یکی از مهم‌ترین درگیری‌های منطقه‌ای در دهه‌های اخیر بود. رژیم صهیونیستی، تحت رهبری بنیامین نتانیاهو، با ادعای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای عملیاتی را آغاز کرد. این عملیات با هدف تضعیف توان هسته‌ای، موشکی و دفاعی ایران طراحی شده بود و با حمایت گسترده اطلاعاتی و لجستیکی ایالات متحده، بریتانیا و برخی کشورهای منطقه‌ای همراه بود.
حملات اولیه رژیم صهیونیستی با استفاده از جنگنده‌های اف -۳۵، موشک‌های هدایت‌شونده دقیق و پهپادهای پیشرفته انجام شد. تاسیسات غنی‌سازی اورانیوم در نطنز و فردو، پایگاه‌های موشکی در کرمانشاه و خوزستان و مراکز فرماندهی در تهران، البرز و شیراز هدف قرار گرفتند. در ساعات اولیه، ترور هدفمند چندین چهره کلیدی نظامی و علمی ایران گزارش شد. ازجمله این افراد می‌توان به سردار سرلشکر محمد باقری، رئیس ستاد کل نیروهای مسلح، سردار سلامی، فرمانده کل سپاه پاسداران، سردار سرلشکر غلامعلی رشید، فرمانده قرارگاه مرکزی خاتم، سردار حاجی‌زاده و دکتر محمدرضا صدیقی صابر، دانشمند برجسته هسته‌ای، اشاره کرد. این ترورها با هدف ایجاد شوک استراتژیک و اختلال در زنجیره فرماندهی ایران انجام شد.
رژیم صهیونیستی در تبلیغات خود مدعی شد که این حملات برنامه هسته‌ای ایران را برای دهه‌ها عقب خواهد انداخت. با این حال، تحلیل‌های اولیه نشان داد که خسارات به تاسیسات هسته‌ای اگرچه قابل‌توجه بود، اما به‌هیچ‌وجه به سطح ادعایی دشمن نرسید. گزارش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در روز سوم جنگ تایید کرد که تاسیسات نطنز و فردو همچنان فعال هستند، هرچند برخی زیرساخت‌های جانبی آسیب دیده‌اند.

پاسخ ایران
ایران در کمتر از ۲۴ ساعت پس از آغاز تهاجم، با عملیاتی تحت عنوان وعده صادق۳ پاسخ داد. این عملیات شامل شلیک بیش از ۵۵۰ موشک بالستیک، کروز و بیش از ۱۰۰۰ پهپاد به‌سوی پایگاه‌های نظامی و شهرهای کلیدی رژیم صهیونیستی بود. برخلاف انتظار دشمن، ایران نه‌تنها از فروپاشی ساختار نظامی و فرماندهی خود جلوگیری کرد بلکه با سرعت و دقت، پاسخ نظامی قاطعی ارائه داد. پایگاه‌های هوایی نواتیم و رامون، بندر حیفا و تل‌آویو ازجمله اهداف اصلی این حملات بودند. سامانه‌های دفاعی رژیم صهیونیستی، ازجمله گنبد آهنین و فلاخن داوود، در رهگیری موشک‌های ایرانی ناکام ماندند و خسارات قابل‌توجهی به زیرساخت‌های نظامی و اقتصادی دشمن وارد شد.
ایران در این عملیات از موشک‌های پیشرفته‌ای چون خرمشهر -۴ و فاتح -۱۱۰ و فتاح استفاده کرد که دقت و برد بالای آنها، رژیم صهیونیستی را غافلگیر کرد. همچنین استفاده از پهپادهای انتحاری با قابلیت نفوذ به سامانه‌های دفاعی دشمن، نشان‌دهنده پیشرفت‌های چشمگیر ایران در فناوری نظامی بود.

ورود مستقیم آمریکا و تشدید درگیری
در روز نهم جنگ (۱ تیر ۱۴۰۴)، ایالات متحده به‌طور مستقیم وارد درگیری شد. بمب‌افکن‌های بی -۲ آمریکایی، سه تاسیسات هسته‌ای ایران در نطنز، فردو و اصفهان را هدف قرار دادند. دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، مدعی شد که این حملات برنامه هسته‌ای ایران را نابود کرده است. اما عباس عراقچی، وزیر امور خارجه ایران در پاسخ اعلام کرد که آسیب به تاسیسات فردو جدی بوده، اما فناوری هسته‌ای ایران به دلیل پراکندگی و ذخیره‌سازی امن، قابل‌حذف نیست. گزارش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیز تایید کرد که هیچ نشت رادیواکتیوی در این حملات رخ نداده و ایران همچنان توانایی غنی‌سازی اورانیوم را حفظ کرده است. ایران در واکنش به دخالت آمریکا، پایگاه العدید در قطر را که میزبان نیروهای آمریکایی بود، هدف حملات موشکی قرار داد. این اقدام، پیامی روشن به واشنگتن بود.

یک‌دلی ایرانیان در سراسر جهان
یکی از عوامل کلیدی در موفقیت ایران در این جنگ، انسجام و یک‌دلی بی‌سابقه ایرانیان در داخل و خارج از کشور بود. ایرانیان مقیم خارج از کشور، از اروپا تا آمریکا و کانادا، با برگزاری تجمعات گسترده و کمپین‌های رسانه‌ای، حمایت خود را از پاسخ نظامی ایران اعلام کردند. در شهرهایی مانند لندن، تورنتو، واشنگتن و پاریس، هزاران نفر از ایرانیان با برپایی راهپیمایی‌ها و انتشار بیانیه‌هایی در شبکه‌های اجتماعی، همبستگی خود را با ملت ایران نشان دادند. این حمایت‌ها نه‌تنها روحیه مردم ایران را تقویت کرد بلکه فشار دیپلماتیک بر رژیم صهیونیستی و حامیانش را افزایش داد.
شبکه‌های اجتماعی، به‌ویژه پلتفرم X، به صحنه‌ای برای نمایش این همبستگی تبدیل شد. هشتگ‌هایی مانند #IranStandsStrong  و#Sadegh۳  به‌سرعت در میان کاربران ایرانی و غیرایرانی ترند شد. ایرانیان مقیم خارج با انتشار تصاویر و ویدیوهایی از تجمعات و پیام‌های حمایتی، نقش مهمی در خنثی‌سازی تبلیغات منفی رسانه‌های غربی ایفا کردند. این یک‌دلی جهانی، به‌ویژه در میان نسل جوان ایرانی که پیشتر تصور می‌شد از نظام سیاسی ایران فاصله گرفته‌اند، نشان‌دهنده عمق پیوندهای ملی و فرهنگی ایرانیان بود.

اتفاقات تعیین‌کننده و پایان جنگ
جنگ ۱۲ روزه در سوم تیر ۱۴۰۴ با اعلام آتش‌بس توسط دونالد ترامپ به پایان رسید. مذاکرات غیرمستقیم از طریق واسطه‌هایی مانند قطر و عمان، همراه با ضربات دقیق و موثر ایران، رژیم صهیونیستی و آمریکا را وادار به درخواست آتش‌بس کرد. عوامل کلیدی که به پایان این درگیری منجر شد عبارت‌اند از:
تاب‌آوری ایران: برخلاف پیش‌بینی‌های رژیم صهیونیستی مبنی بر فروپاشی ساختار سیاسی و نظامی ایران، انسجام اجتماعی و بازسازی سریع زنجیره فرماندهی، ایران را به یک قدرت مقاوم تبدیل کرد.  پاسخ نظامی قاطع: عملیات وعده صادق ۳ با دقت و شدت خود، رژیم صهیونیستی را غافلگیر کرد و نشان داد که توان موشکی ایران تهدیدی جدی است.
ناکامی اهداف دشمن: رژیم صهیونیستی نتوانست برنامه هسته‌ای ایران را به‌طور کامل متوقف کند. گزارش‌ها نشان داد که برخی مراکز هسته‌ای دیگر ایران سالم باقی مانده و ذخایر اورانیوم غنی‌شده حفظ شده است.

تحلیل و پیامدها
جنگ ۱۲ روزه ایران و رژیم صهیونیستی نقطه عطفی در معادلات منطقه‌ای بود. ایران نه‌تنها در برابر تهاجم مشترک رژیم صهیونیستی و آمریکا مقاومت کرد بلکه با پاسخ نظامی خود، جایگاه خود را به‌عنوان یک قدرت منطقه‌ای غیرقابل‌انکار تثبیت کرد. این جنگ نشان داد که ایران، با وجود تحریم‌های اقتصادی و فشارهای دیپلماتیک، توانسته است توانمندی‌های نظامی و دفاعی خود را به سطحی برساند که حتی قدرت‌های جهانی را به چالش می‌کشد. از منظر داخلی، این جنگ وحدت ملی را تقویت کرد. حضور گسترده مردم در شهرهای مختلف ایران، از تهران تا مشهد و شیراز، در حمایت از عملیات وعده صادق ۳، نشان‌دهنده عمق همبستگی اجتماعی بود. این یک‌دلی، همراه با حمایت ایرانیان خارج از کشور، به دشمن نشان داد که ایران از پشتوانه‌ای قوی برخوردار است.با این حال این جنگ درس‌های مهمی نیز برای ایران به همراه داشت. غافلگیری اولیه نشان‌دهنده ضعف‌هایی در سیستم‌های اطلاعاتی و هشدار زودهنگام بود. همچنین نیاز به تقویت سامانه‌های پدافند هوایی و سایبری بیش از پیش آشکار شد. از سوی دیگر، رژیم صهیونیستی و آمریکا نیز دریافتند که هزینه‌های نظامی و سیاسی ادامه چنین درگیری‌هایی می‌تواند برای آنها بسیار سنگین باشد.

چشم‌انداز آینده
جنگ ۱۲ روزه نشان داد که توازن قدرت در منطقه به نفع ایران تغییر کرده است. با این حال، این درگیری پیامدهای بلندمدتی نیز خواهدداشت. رژیم صهیونیستی ممکن است به دنبال بازسازی توان نظامی خود و جلب حمایت بیشتر غرب باشد. از سوی دیگر، ایران باید با تقویت دیپلماسی عمومی و همکاری با متحدان منطقه‌ای، از انزوای دیپلماتیک جلوگیری کند. ایران همچنین باید سرمایه‌گذاری بیشتری در بازسازی زیرساخت‌های آسیب‌دیده و جبران خسارات انسانی و مادی کند. حمایت از خانواده‌های قربانیان و بازسازی مناطق تخریب‌شده، از اولویت‌های اصلی دولت خواهد بود. درعین‌حال تقویت روابط با کشورهای همسایه و قدرت‌های شرقی مانند چین و روسیه می‌تواند به کاهش فشارهای اقتصادی و سیاسی کمک کند.
جنگ ۱۲ روزه ایران و رژیم صهیونیستی، با وجود خسارات سنگین، پیروزی استراتژیک ایران را به نمایش گذاشت. ایران با تکیه بر توان نظامی، انسجام اجتماعی و حمایت گسترده ایرانیان در سراسر جهان، نه‌تنها در برابر تهاجم دشمن مقاومت کرد، بلکه با پاسخ کوبنده خود، معادلات منطقه‌ای را به نفع خود تغییر داد. این جنگ نشان داد که ایران، به‌عنوان یک قدرت مستقل، قادر است در برابر چالش‌های بزرگ ایستادگی کند و حتی در بدترین شرایط، ابتکار عمل را به دست گیرد. با این حال درس‌های این جنگ، ازجمله نیاز به تقویت سیستم‌های اطلاعاتی و دفاعی باید در اولویت سیاست‌گذاری‌های آینده قرار گیرد.