آگاه ـ او اولین بار در فیلم سینمایی «گاو» داریوش مهرجویی و در ادامه با بازی در سریال «سربداران» با قدمی ثابت در سینما و تلویزیون وارد شد و نقش‌هایی به یاد ماندنی آفرید. آخرین نقش‌آفرینی او در فیلم «نوروز» که در فجر ۴۲ به نمایش درآمد، نشان داد می‌توان روی تخت هم نقش‌آفرینی منحصر به فردی ارائه کرد. او همچنین، در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر مسن‌ترین بازیگری بود که سیمرغ بلورین را دریافت کرد.

حالا نودمین سالگرد تولد او را در شب نیمه شعبان گرامی داشته و پای درد و دل استاد نشسته‌ایم. او در شب تولدش از تصرف لحظه‌های زندگیمان توسط روزمرگی و جای خالی یک ریتم انسانی با فراگیری دغدغه‌های مادی و گاهی مبتذل گفت. او در ادامه با بغض و افسوس از آثاری چون منطق الطیر گفت و اینکه خودمان نمی‌توانیم آن طور که هنرمندان خارجی آن را اجرا می‌کنند، بسازیم. در نهایت از نبود حرکت به معنای جنب و جوش آن طور که در فرهنگ ما از گذشته جای گرفته در هنر سینما و تئاتر امروزی گفت و به این ترتیب نشان داد هنوز هم امتداد نسل طلایی سینمای ایران است که هنر را برای هنر می‌خواهد و هنوز از دغدغه آن پر است.