آگاه: هاشم موسوی‌نژاد به همین موضوع اشاره و اضافه کرد: یکی از مشکلات جنگل‌های زاگرس کشت زیراشکوب است که بیشتر در حاشیه این جنگل‌ها و بخش کوچکی از آن داخل پهنه‌های اصلی جنگلی انجام می‌شود؛ البته بسیاری از عرصه‌های زاگرسی از «چَرا» آسیب دیده‌اند. در واقع چرا این یکی از مهم‌ترین مشکلات زاگرس است. وی با اشاره به برخی دیگر چالش‌های جنگل‌های زاگرس گفت: استفاده از درخت به‌عنوان سوخت و قطع درخت از مشکلات این عرصه جنگلی است علاوه‌برآن کشت بی‌ضابطه گیاهان دارویی یا استفاده از درخت به‌عنوان یک فرآورده دارویی، آسیب‌زا بوده است؛ به‌عنوان مثال، سقزگیری بسیار انجام و بی‌ضابطه از آنقوزه و شیرین‌بیان و... استفاده می‌شود. رییس مرکز جنگل‌های خارج از شمال سازمان منابع طبیعی درباره ارتقای وضعیت جنگل‌های زاگرس اظهار کرد: اولین اقدام بازگرداندن مکان‌های خالی‌شده از پوشش گیاهی به خاستگاه آن یعنی جنگل است. بیشترین برنامه‌های طرح کاشت یک میلیارد اصله درخت آن متمرکز بر حوزه زاگرس است و بسیاری از آمارهای مربوط به کاشت یک میلیارد اصله درخت مربوط به توسعه کشت در پولیگون‌های خالی جنگل‌های زاگرس است بجز اراضی که معارض دارند و کشت زیر اشکوب انجام می‌شود. وی اذعان کرد: چاره‌ای جز اجرای برنامه مشارکت اجتماعی در سال‌های بعد نداریم تا در این عرصه‌ها کشت تلفیقی گونه‌های مثمر درختی مانند سماق، پسته، بنه، فندق، زیتون، گردوی جنگلی، زرشک و زالزالک انجام شود و از حالت زراعی خارج شوند. منافع آن نیز به متصرفان برگردد. رییس مرکز جنگل‌های خارج از شمال سازمان منابع طبیعی تصریح کرد: این کار باید در قالب طرح جنگلداری اجتماعی انجام شود یعنی یک محدوده بزرگ در حوزه آبخیز استخراج و مشخص شود که در کدام محدوده، چه محصول درختی باید کشت شود.