یک کارشناس مسائل سیاسی با بیان اینکه یکی از انواع جنگ‌های متعارف، تحت فشار قراردادن برای تسلیم شدن دولت‌ها به اشکال مختلف است، گفت: در یک قرن اخیر ازسوی غربی‌ها انواع تحریم‌ به شکل بسیار گسترده، پیچیده و در انواع مختلف آن به‌کار گرفته شد و به همراه یکسری جنگ‌های روانی، تبلیغاتی و تهدیدات امنیتی و برای تسلیم دولت‌ها در مقابل دیدگاه‌های آنها به‌کار گرفته شد.

آگاه: جواد منصوری با اعلام این مطلب به آگاه، افزود: ازجمله مواردی که شاید گسترده‌ترین تحریم‌ها و فشارها در اشکال مختلف خود در یک قرن گذشته انجام شد، اقداماتی بود که علیه ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی صورت گرفت، زیرا در دهه اول پس از انقلاب انواع و اقسام کودتا، جنگ، تبلیغات و تهدیدات را به‌کار گرفتند و چون نتیجه نداد بحث تحریم را به شکل گسترده‌ای اعمال کردند که همچنان این تحریم‌ها ادامه دارد. کارشناس مسائل سیاسی تصریح کرد: اما نکته مهم این است که در ایران با وجود خسارت‌های بسیار سنگینی که تحریم‌ها برای ملت ایران داشت و جای انکار آن نیست، اما دو نتیجه مهم هم در برداشت؛ نخست آنکه، ملت ایران با وجود این مشکلات تسلیم نشد و به خواسته‌های دولت‌های سلطه‌گر پاسخ نداد و موافقت نکرد.

منصوری با بیان اینکه جمهوری اسلامی ایران تحریم‌ها را زمینه‌ساز پیشرفت‌های غیرمنتظره قرار داد، یادآور شد: آنچه امروز از تولیدات و فنون مختلف در اختیار ملت ایران است، به مقدار زیادی، حاصل تلاش‌های مقابله با تحریم‌هاست و قدرت‌های استعماری تصور نمی‌کردند ملت ایران چنین وضعیتی را داشته باشد. نمونه آن هم در بحث‌های دفاعی و تامین نیازهای داخلی و بخش‌های مختلف کشاورزی و صنعتی خود را نشان داده است و به‌جرات می‌توان گفت که درواقع فلسفه اصلی تحریم‌ها در ارتباط با ایران شکست خورد و ایران تحریم را تبدیل به ابزاری برای پیشرفت و استقلال خود قرار داد.

وی با بیان اینکه اقتصاد دولتی به‌عنوان یک نظریه برای استقلال کشور و تامین بقای بلندمدت کشور نظریه‌پردازی شد؛ البته از همان زمان هم این نظریه مخالفان بسیاری داشت اما به‌هرحال جو حاکم تحت‌تاثیر شعارهای تند جریان‌های چپ یا جریان‌های احساسی یا کسانی که در تحلیل‌شان از انقلاب اسلامی دقت لازم را نداشتند، قرار گرفت و با این نظریه هماهنگی و موافقت کردند، بیان کرد: قالب امور اقتصادی حتی امور آموزشی و اجتماعی کشور علی‌رغم مخالفت‌های زیاد، از گوشه و کنار و حتی ازسوی افراد بسیار دلسوز در اختیار دولت قرار گرفت و حتی در مواردی حضرت امام(ره) هم با این نظریه مخالفت کردند و جمله معروفی را چندین مرتبه بیان فرمودند و آن این بود که کارهایی را که مردم می‌توانند انجام بدهند به دست آنها بسپارید و دولت به کارهای که مردم نمی‌توانند انجام دهند همچون سیاست خارجی، امنیت، قانونگذاری، نظارت و کنترل بپردازد. سفیر پیشین جمهوری اسلامی ایران در چین با بیان اینکه واقعیت این است که این‌کار عملا در دهه اول انقلاب اجرا نشد؛ در دهه دوم جریان معکوسی آغاز شد اما به شکل نامناسبی تحت عنوان خصوصی سازی اتفاق افتاد و این طبقه جدید به‌نوعی کنترل بسیاری از امور کشور را به‌طور غیرمستقیم به دست گرفت و تقریبا دولت ناظر بر اعمال این جریان بود و نتیجه کار این بخش، طی دو سه دهه گذشته مشکلاتی را به وجود آورد، خاطرنشان کرد: البته خوشبختانه بخشی از نیروهای مومن و وفادار به انقلاب اسلامی در بخش اقتصادی خدمات شایسته‌ای انجام دادند که به‌هیچ‌وجه قابل انکار نیست و این خدمات فوق‌العاده برای کشور تعیین‌کننده بوده است. منصوری افزود: مقام معظم رهبری حتی در دورانی که رییس‌جمهور بودند با دولت وقت بر سر همین مسئله اختلاف‌نظر داشتند و در سال۱۳۶۴ در انتخاب دولت دوم خودشان، نظرشان این بود که دولت دیگری را که معتقد به اقتصاد مردمی و مردمی کردن اقتصاد باشد روی کار بیاورند، اما متاسفانه جو حاکم اجازه اجرای چنین نظری را نداد و ماجرای مجلس سوم و قضایایی در آن زمان، اتفاق افتاد و نه‌تنها عملا این نظریه اجرا نشد، بلکه تا بعد از جریان دفاع مقدس ادامه پیدا کرد. 

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.