آگاه: آدم‌های قوی دغدغه‌هایی دارند که برای آدم‌های ضعیفی که دچار طبیعت حیوانی و گیاهی و جمادی خویش هستند، غیرقابل فهم است. آنها بازی در دنیای بزرگان را بلد نیستند. لذا به جای مناسبات محبتی، مناسبات استکباری را رواج می‌دهند. آنها با تحقیر دیگران خود را بلندقد نشان می‌دهند.
با بالارفتن از دوش دیگران بالانشینی می‌کنند و برای اینکه بتوانند این شرایط را تثبیت کنند، دائما ابزارهایی را برای به بند کشیدن دیگران تولید می‌کنند. از دروغ، تحقیر، استهزا، تهمت، غیبت، خبرچینی، سوءظن، کینه، حسادت، دشمنی، ظلم و ستم در پوسته‌های مختلف استفاده می‌کنند و نظام اخلاقی و رفتاری خود را می‌سازند.
آنها با استخدام مادیات و ایجاد شکوه ظاهری و وسواس در جزئیات قشری حواس‌ها را از باطن اشیاء منصرف می‌کنند تا آن حاکمیت شکننده آسیب نبیند. حکومتی که بر اساس کفر و پوشاندن حقیقت بنا شده و هر آن می‌ترسند که آنچه با هزار فریب پنهان کرده‌اند، آشکار شود. آدم‌های ضعیف همواره در حداقل‌ها زندگی می‌کنند. حداکثرها را برنمی‌تابند.
وَإِذَا تُتْلَی عَلَیْهِمْ آیَاتُنَا بَیِّنَاتٍ تَعْرِفُ فِی وُجُوهِ الَّذِینَ کَفَرُوا الْمُنْکَرَ یَکَادُونَ یَسْطُونَ بِالَّذِینَ یَتْلُونَ عَلَیْهِمْ آیَاتِنَا قُلْ أَفَأُنَبِّئُکُمْ بِشَرٍّ مِنْ ذَلِکُمُ النَّارُ وَعَدَهَا اللَّهُ الَّذِینَ کَفَرُوا  وَبِئْسَ الْمَصِیرُ ﴿٧٢﴾ یَا أَیُّهَا النَّاسُ ضُرِبَ مَثَلٌ فَاسْتَمِعُوا لَهُ إِنَّ الَّذِینَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَنْ یَخْلُقُوا ذُبَابًا وَلَوِ اجْتَمَعُوا لَهُ وَإِنْ یَسْلُبْهُمُ الذُّبَابُ شَیْئًا لَا یَسْتَنْقِذُوهُ مِنْهُ ضَعُفَ الطَّالِبُ وَالْمَطْلُوبُ ﴿٧٣﴾ مَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِیٌّ عَزِیزٌ ﴿٧٤﴾
جهان مومنان اما جهان اقویاست. مومنان به قوت بیش از تفاخر و تکاثر بها می‌دهند. لذا آنان امکان‌های مقاومت بیشتری نیز دارند و زندگی عمیق‌تری را تجربه می‌کنند و هر چه سرکوب شوند از ریشه‌ها جوانه می‌زنند و می‌رویند. از قوت فراوان نهفته در درونشان انعطاف بسیار دارند و امکان‌های بی‌شمار در برابرشان قرار دارد. خصیصه قوت را از ایمان به «قویّ عزیز» می‌گیرند و امید و سرزندگی را حفظ می‌کنند و ذلت نمی‌پذیرند، به‌طوری‌که پس از حادثه کربلا جز زیبایی نمی‌بینند. مومنان ذخایر عالم انسانی‌اند. به‌جای تخریب دیگران خود را می‌سازند و به‌جای ساختن جامعه‌ای کوتاه‌قد، آن را ارتقا می‌بخشند. مومنان نه حرص و حسرت دارند، نه حقد و حسادت. آنها برتری‌های دیگران را می‌بینند و از آن برای برپایی جامعه قوی بهره می‌برند. نه تکبر می‌ورزند و نه فریب می‌دهند. تواضع و صداقت خصیصه آنان است و تقوا و خویشتنداری راه و روش آنان. مناسبات آنان بر اساس محبت است، نه شهوت. در کنار هم هستند، نه بر فراز یکدیگر.
عالم را مال خدا می‌دانند و همه‌چیز را مخلوق خدا و خود و دیگران را بنده خدا و داشته‌هایشان را نعمت خدا و رحمت خدا و خود را در خدمت خدا می‌بینند و به خدا و بندگانش ستم نمی‌کنند و مخلوقات خدا را که نشانی از او دارند محترم می‌شمارند و آن را ضایع نمی‌کنند. وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ ﴿١٣٩﴾