آگاه: تهدیدات امنیتی، تحریم‌های اقتصادی و تلاش برای حفظ جایگاه استراتژیک، همه دست به دست هم داده‌اند تا هر گام ایران را به تصمیمی حیاتی تبدیل کنند.یکی از بحث‌برانگیزترین پرونده‌ها، حضور ایران در سوریه است؛ حضوری که از منظر برخی منتقدان پرهزینه به نظر می‌رسد؛ این نظر باتوجه‌به ورودی‌های اشتباه و طرح‌واره تصمیم‌گیری این منتقدان است که ازسوی دشمن برنامه‌ریزی شده است اما اگر با دیدی عمیق‌تر به این موضوع نگاه کنیم، می‌توان دریافت که این هزینه‌ها در برابر تهدیدات دفع‌شده، نه‌تنها ناچیز، بلکه سودآور نیز بوده‌اند. در این یادداشت، به بررسی این مسئله می‌پردازیم که چگونه ایران با هزینه‌ای محدود توانست از خسارت‌هایی عظیم جلوگیری کند و جایگاه خود را در معادلات منطقه‌ای مستحکم سازد.
هزینه‌های کوچک در برابر تهدیدات عظیم
بیایید ابتدا نگاهی به ارقام بیندازیم. ایران در طول سال‌های گذشته، نهایتا حدود یک میلیارد دلار در سال برای حضور در سوریه هزینه کرده است. این رقم در مقایسه با ده‌ها میلیارد دلاری که قدرت‌های خارجی برای بی‌ثبات‌سازی مرزهای ایران و تخریب زیرساخت‌های منطقه صرف کرده‌اند، بسیار ناچیز به نظر می‌رسد. حال سوال اینجاست که این هزینه چه نتیجه‌ای داشته است؟
تصور کنید، ایران با تهدید یک گروه تروریستی چندملیتی روبه‌رو بود که نه‌تنها قصد داشت دولت‌های متحد ایران را سرنگون کند، بلکه خود ایران را نیز درگیر یک جنگ داخلی یا مرزی کند. در چنین شرایطی، اقدام ایران نه‌تنها به دفاع از منافع ملی بلکه به حفظ ثبات منطقه‌ای کمک کرد. حضور ایران در سوریه، به‌طور عملی خطوط تهدید را از مرزهای خود به هزاران کیلومتر دورتر انتقال داد.
ایجاد عمق استراتژیک و صدور اندیشه مقاومت
حضور در سوریه برای ایران تنها یک اقدام نظامی نبود، بلکه بخشی از یک راهبرد گسترده‌تر برای ایجاد عمق استراتژیک در منطقه محسوب می‌شد. ایران به‌جای تمرکز صرف بر دفاع مستقیم از مرزهای خود، توانست یک شبکه قدرتمند از متحدان و جریان‌های مقاومتی ایجاد کند که اکنون به‌عنوان سد محکمی در برابر تهدیدات خارجی عمل می‌کنند.
داستان موفقیت ایران در سوریه، تنها با گلوله و تانک نوشته نشد، بلکه صدور اندیشه مقاومت نقش کلیدی داشت. ایران نشان داد که می‌توان با اتکا به مردم و بومی‌سازی این اندیشه، دولتی را که در آستانه سقوط است، نجات داد. امروز، نیروهای مقاومت منطقه به الگویی از توانایی و پایداری تبدیل شده‌اند که در برابر پروژه‌های تخریبی قدرت‌های خارجی ایستادگی می‌کنند.
حفظ رشد اقتصادی در اوج تحریم‌ها
شاید این پرسش مطرح شود که چگونه ایران توانست در شرایط تحریم‌های شدید اقتصادی، هزینه حضور در سوریه را تأمین کند؟ پاسخ ساده است: برنامه‌ریزی هوشمندانه و اولویت‌بندی. ایران نشان داد که با تخصیص منابع به‌صورت هدفمند، می‌توان همزمان از منافع ملی دفاع کرد و زیرساخت‌های اقتصادی را حفظ کرد؛ به‌عنوان مثال، همزمان با حضور در سوریه، شاهد افزایش تولیدات داخلی، توسعه پروژه‌های زیرساختی و حفظ رشد اقتصادی در داخل کشور بودیم. این امر نشان‌دهنده مدیریت کارآمد منابع در شرایط دشوار است؛ چیزی که بسیاری از کشورها حتی در بهترین شرایط قادر به انجام آن نیستند.
ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که هزینه‌های کوچک گاهی می‌توانند به بزرگ‌ترین دستاوردها منجر شوند. حضور ایران در سوریه، نمونه‌ای بارز از این استراتژی است. ایران با صرف هزینه‌ای معقول، توانست نه‌تنها امنیت خود را تضمین کند، بلکه نقش کلیدی در شکل‌دهی آینده سیاسی منطقه ایفا کند.
در پایان، این نکته مهم است که استراتژی موفق، صرفا با ارقام بالا سنجیده نمی‌شود، بلکه با نتایجی که به ارمغان می‌آورد ارزشمند می‌شود. ایران نشان داد که با درایت، می‌توان تهدیدات را به فرصت تبدیل کرد و در برابر چالش‌های بزرگ، سربلند بیرون آمد.
این یادآوری برای همه ماست که موفقیت، گاهی در سایه تصمیمات هوشمندانه‌ای نهفته است که در ظاهر ساده اما در عمق، تعیین‌کننده‌اند.پس اگر روزی از هزینه‌های ایران در سوریه سخن به میان آمد، به‌جای نگاه سطحی به ارقام، نگاهی به دستاوردهای بی‌نظیر آن بیندازیم؛ دستاوردهایی که ارزشش بسیار فراتر از هزینه‌هایش است.
نظر شما