آگاه: کویر پلوند که با نام‌های کویر مظفری یا فردوس نیز شناخته می‌شود، از جاهای دیدنی فردوس به شمار می‌رود و در استان خراسان جنوبی و ۴۰کیلومتری شمال‌غرب شهرستان فردوس، در حاشیه روستای چاه پلوند قرار دارد. روستاهای کجه و چاهنو در شمال این کویر قرار دارد و از غرب به کال نمک، از شرق به روستاهای ابراهیمآباد و طاهرآباد و از جنوب به پناهگاه حیات‌وحش رباط شور محدود می‌شود.کویر مظفری با مساحت ۹۲,۸۰۸ هکتار در سال۱۳۸۶ به‌عنوان منطقه حفاظت‌شده فردوس شناخته شد. از ویژگی‌های این منطقه، تلاقی کویر و بیابان با ارتفاعات و کوهستان است که چشم‌اندازی زیبا و دیدنی را ایجاد می‌کند. تپه‌ماهورهای ماسه‌ای، دق‌ها و کفه‌های نمکی و نواحی کویری، در کنار نواحی کوهستانی، تپه‌ای ماسه‌ای به‌شکل دم یوزپلنگ و کوه ریگ‌های تماشایی، از ویژگی خاص این منطقه هستند.
ریگ دم یوز، تپه‌ای ماسه‌ای شبیه به یوزپلنگی است که در دل کویر خوابیده و سر در گریبان کوهستان فروبرده است. در قسمت شرقی این ریگ و در انتهای آن برای تثبیت تپه، سدهای خاکی ایجاد کرده‌اند. در نزدیکی این ریگ و در جاهایی که سطوح پست و گلی در قالب دق وجود دارد، آب‌انبارهایی به چشم می‌خورد که در گذشته مورد استفاده مسافران و کاروان‌های تجاری تشنه و خسته از راه و سفر بود.
یکی دیگر از دیدنی‌های طبیعی و از پدیده‌های زمین‌شناسی کویر پلوند، سنگ سوراخ نام دارد. سنگ سوراخ، یک حفره در بالای کوه است که در اثر فرسایش آبی در سنگ‌های آهکی ایجاد شده است. این حفره سنگی با قطر ۲۰متر، منظره زیبایی در دل کویر ایجاد کرده و از بالای آن چشم‌انداز کویر، تماشایی است.
سنگ سوراخ را می‌توانید در مسیر کویر پلوند و ریگ یوز و در ۵۰۰متری جادهٔ قدیم ابراهیم‌آباد به روستاهای کجه و چاه‌نو ببینید. در نزدیکی سنگ سوراخ، غار آبی نیز وجود دارد که می‌توانید تجربه‌ای متفاوت از غارنوردی در دل کویر را داشته باشید.
کویر انتهای زمین است، پایان سرزمین حیات است... در کویر پلوند نیز مانند همه‌جای دنیا حیات و زندگی وجود دارد. وجود گونه‌های مختلف جانوری ازجمله جبیر (آهوی بومی ایران) و گور ایرانی، پلوند را به یکی از مناطق مناسب برای مشاهده حیات‌وحش تبدیل کرده‌اند. گونه‌های گیاهی منطقه شامل بنه، کسور، اسکنبیل، گز، تاغ، قیچ، بادام کوهی، زرشک وحشی، درمنه، آنغوزه، زیره سیاه، گیاهان علفی، گل بومادران، آویشن، لاله قرمز، خارشتر، افدرا و برخی از گیاهان خانواده کاسنی است. علاوه‌بر این، انجیر وحشی، بارهنگ، ترنجبین، کاروان کش و خارشتر نیز در پلوند یافت می‌شود.
گونه‌های جانوری منطقه مظفری نیز از تنوع خوبی برخوردار هستند و شامل قوچ و میش، کل و بز، گرگ، آهو، گربه شنی، کاراکال، روباه، شغال، تشی و بیش از ۳۳گونه از خزندگان مانند انواع آگاماها، مارهای سمی و لاک‌پشت‌های زمینی، بزمچه و... می‌شوند.
کرکس کوچک مصری، ازجمله پرندگانی است که در این منطقه تولیدمثل و زندگی می‌کند. زاغ بوری یا زاغ کویر که پرنده بومی و انحصاری ایران است، شاهین، کبک، تیهو، انواع باقرقره، کبوتر چاهی، غراب، کمرکولی، انواع چک چک، هوبره، شاهین، عقاب طلایی، دلیجه، قرقی و انواع گنجشک، از دیگر پرندگان کویر پلوند هستند؛ از همین رو، این منطقه را می‌توان یکی از مقاصد پرنده‌نگری ایران دانست.
گورخر ایرانی یا گور ایرانی، یکی از گونه‌های جانوری در معرض انقراض شدید است که به‌عنوان یکی از ۶گونه گور آسیایی، در مناطق بیابانی و تپه‌ماهورها زندگی می‌کند. رنگ این حیوان زرد مایل به نارنجی و زیر شکم، پهلوها و دُم آن گاهی اوقات سفیدرنگ است؛ یال سیاه و نوار قهوه‌ای تیره‌رنگی در پشت گور ایرانی دیده می‌شود که تا دُم ادامه دارد. بهترین زمان برای کویرگردی و کویرنوردی، فصل‌های پاییز، زمستان و ابتدای بهار است.