۲۹ بهمن ۱۴۰۳ - ۲۲:۵۰

آمریکایی‌ها اعلام کرده‌اند که برای شروع مذاکرات ابتدا باید برنامه هسته‌ای ایران تعطیل شود! این سخن آمریکایی‌ها در شرایطی است که اولا ایران متقاضی مذاکره با آمریکا نیست؛ در ثانی، ایران بارها اعلام کرده که تحت هیچ شرایطی از برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای خود عقب‌نشینی نخواهد کرد و این برنامه صلح‌آمیز در زمره دارایی‌های ملی و استراتژیک مردم است.

آگاه: مایک والتز، مشاور امنیت ملی آمریکا اخیرا طی سخنانی برای ایران شرط گذاشته است و گفته تهران برای ورود به مذاکره با واشنگتن باید از برنامه هسته‌ای خود صرف‌نظر کند. این مقام آمریکایی گفته که دونالد ترامپ، رییس‌جمهور آمریکا درخصوص این موضوع که ایران نباید هرگز به سلاح هسته‌ای دست یابد بسیار جدی است و اگر ایران از برنامه هسته‌ای خود صرف‌نظر کند گزینه‌های ما شامل مذاکره با ایران است.
درخصوص این سخنان «مایک والتز» مشاور امنیت ملی آمریکا، چند نکته قابل ذکر است؛ نخست آنکه دولت ترامپ رییس‌جمهور جدید آمریکا خیلی زود مشت خود را باز کرده و مقامات این دولت صریحا اعلام می‌کنند که نه با «تسلیحات هسته‌ای» که با «برنامه هسته‌ای» ایران سر ستیز دارند؛ این در حالی است که ترامپ در نخستین روز حضور مجددش در کاخ سفید اعلام کرده بود که تنها درخواستش از ایران آن است که تهران به‌سمت سلاح اتمی نرود. اما نکته دوم درخصوص سخنان مشاور امنیت ملی آمریکا آن است که اساسا ایران تمایلی برای مذاکره با آمریکا ندارد و هیچ کدام از مقامات کشورمان حتی در لفافه نیز نسبت‌به مذاکره با آمریکا ابراز تمایل نکرده‌اند.
رهبر انقلاب، در روز ۱۹بهمن در دیدار جمعی از فرماندهان نیروی هوایی و پدافند هوایی ارتش، با تاکید بر اینکه مذاکره با آمریکا عاقلانه، هوشمندانه و شرافتمندانه نیست، گفتند: «چند وقت است می‌شنوید در روزنامه، در فضای مجازی، در سخنان این و آن، بحث می‌شود از مذاکره دولت. خب، آنچه موردبحث این بحث‌کنندگان است چه در داخل، چه در خارج مذاکره با آمریکا است. اسم مذاکره را می‌آورند که «آقا! مذاکره چیز خوبی است»، انگار کسی مخالف با خوب بودن مذاکره است! امروز وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران یکی از پُرکارترین وزارت‌خارجه‌هاست. کارش همین است دیگر؛ با کشورهای دنیا شرقی، غربی، همه‌جور مذاکره می‌کنند، رفت‌وآمد می‌کنند، حرف می‌زنند، قرارداد می‌بندند؛ استثنایی که وجود دارد آمریکا است… اولا مذاکره با آمریکا هیچ تاثیری در رفع مشکلات کشور ندارد؛ این را باید ما درست بفهمیم. این‌جور به ما وانمود نکنند که اگر نشستیم پشت میز مذاکره با آن دولت، فلان مشکل یا فلان مشکل حل می‌شود؛ نخیر، از مذاکره با آمریکا هیچ مشکلی حل نمی‌شود. دلیل: تجربه. ما در دهه ۹۰ نشستیم حدود دو سال با آمریکا مذاکره کردیم؛ البته آمریکا تنها نبود، چند کشور دیگر هم بودند، لکن محور آمریکا بود، عمدتا آمریکا بود. دولت آن روز ما نشست مذاکره کرد، رفتند، آمدند، نشستند، برخاستند، مذاکره کردند، گفت‌وگو کردند، خندیدند، دست دادند، رفاقت کردند، همه‌کار کردند، یک معاهده‌ای هم تشکیل شد؛ در این معاهده، طرف ایرانی خیلی هم سخاوت به خرج داد، خیلی امتیاز داد به طرف مقابل اما همان معاهده را آمریکایی‌ها عمل نکردند؛ همین شخصی که حالا الان سر کار است، این معاهده را پاره کرد؛ گفت پاره می‌کنم و کرد؛ عمل نکردند. قبل از این هم که او بیاید، همان‌هایی که این معاهده با آنها انجام گرفته بود به معاهده عمل نکردند؛ معاهده برای این بود که تحریم‌های آمریکا برداشته بشود اما تحریم‌های آمریکا برداشته نشد.»
در فرمایشات رهبر انقلاب کاملا مبرهن بود که نظام جمهوری اسلامی ایران هیچ‌گونه رغبت و تمایلی برای مذاکره با دولت عهدشکن آمریکا ندارد؛ پس از این فرمایشات، مقامات دولتی نیز بدان لبیک گفتند و بیانات رهبر انقلاب در باب مذاکره نکردن با آمریکا را فصل‌الخطاب دانستند. در همین زمینه، مسعود پزشکیان، رییس‌جمهور کشورمان طی سخنانی در جمع راهپیمایان یوم‌الله ۲۲بهمن در تهران گفت که «ما قوی هستیم و با همت و پشتیبانی مردم عزیز قوی خواهیم ماند، ما خودمان را خدمتگزار شما مردم می‌دانیم، ما کلام و پیام رهبری انقلاب را فصل‌الخطاب و نصب‌العین رفتار و عملکرد و سیاست‌های خود می‌دانیم. رییس‌جمهور آمریکا می‌گوید ما می‌خواهیم گفت‌وگو کنیم، بعد همانجا که می‌گوید می‌خواهیم گفت‌وگو کنیم، تمام توطئه‌های ممکن برای به زانو درآوردن این انقلاب را امضا و اعلام می‌کند و بعد ادعا می‌کند که اهل گفت‌وگو هستیم. او ادعا می‌کند که ایران منطقه را برهم زده است، درصورتی‌که این رژیم صهیونیستی است که با پشتیبانی آمریکا مردم مظلوم غزه، لبنان، سوریه و فلسطین را و هر جا را که می‌خواهد بمباران کرده و می‌کند. می‌گویند اهل مذاکره هستیم و می‌خواهیم مذاکره کنیم؛ اگر اهل مذاکره بودید، چرا این غلط‌ها را می‌کردید! می‌گوید دلم نمی‌خواهد اما می‌خواهد تمام راه‌ها را در تمام زمینه‌ها از دارو و غذا و آب ببندد، غافل از اینکه یک عمر است دارد از این کارها می‌کند و اگر می‌توانستند تا حالا کرده بودند.»

حراج دارایی ملی؛ هرگز!
اما نکته سومی نیز درخصوص سخنان مایک والتز، مشاور امنیت ملی آمریکا وجود دارد و آن این است که ملت و حکومت ایران تحت هیچ شرایطی حاضر نمی‌شوند که از برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای خود که به مثابه یک دارایی ملی و استراتژیک است، عقب‌نشینی کنند. ملت ما در این مسیر، شهیدان دانشمند ارزشمندی را تقدیم کرده است؛ از مجید شهریاری تا داریوش رضایی‌نژاد.
انرژی هسته‌ای، مظهر اقتدار ملی ماست؛ علاوه بر این وجهه نمادین، توانمندی هسته‌ای، یک قدرت علمی و تکنولوژیکی بالاست که برای تامین نیازهای آینده کشور به آن احتیاج مبرم داریم. جمهوری اسلامی ایران جزو کشورهای دارای صنعت هسته‌ای در جهان است؛ صنعتی که یکی از صنایع نوین و البته پیچیده است و کمتر از یک‌چهارم کشورهای جهان از آن بهره می‌برند. در نگاه عموم مردم، صنعت هسته‌ای معمولا مترادف با برق هسته‌ای است، چراکه رایج‌ترین کاربرد انرژی هسته‌ای، ساخت نیروگاه‌های هسته‌ای تولیدکننده برق است. اما به گفته کارشناسان و صاحب‌نظران، این دانش می‌تواند کاربردهای بسیاری در ابعاد مختلف زندگی بشری داشته باشد.
انرژی هسته‌ای در تولید انرژی، جزو منابع پاک است. سیستم‌هایی که درحال‌حاضر در پزشکی ایران مثل پت، اکسپت و دستگاه‌های رادیوتراپی وجود دارند اکنون دیگر با ایکس یا الکترون کار می‌کنند که ناشی از صنعت هسته‌ای است. در کارهای تحقیقاتی در حوزه ژنتیک، باستان‌شناسی و صنایع مختلف هم بهره‌گیری از صنعت هسته‌ای در کشور وجود دارد. اکنون رادیوگرافی صنعتی در کشور با بهره‌گیری از دانش هسته‌ای رونق دارد. در کشاورزی ما اکنون چندین مرکز تابش گاما ایجادشده که با ازبین‌بردن ریزذره‌های تکثیرشونده مثل قارچ‌ها، استریلیزاسیون و ماندگاری را بالا می‌برند. با این تکنولوژی هسته‌ای ماده‌ای که در دو ماه نگهداری می‌شود، درنتیجه تابش گاما، ماندگاری‌اش به چهار یا پنج ماه می‌رسد و صرفه اقتصادی هم دارد. در پزشکی، هم برای تشخیص و هم برای درمان از انرژی هسته‌ای استفاده می‌کنیم. باتوجه‌به شیوع برخی بیماری‌ها ازجمله سرطان، ضرورت تقویت طب هسته‌ای در کشورهای درحال‌توسعه، هر روز بیشتر می‌شود، به‌طوری‌که پیشرفت در علوم پزشکی بدون داشتن این فناوری بسیار مشکل است. رادیوداروها امروزه در درمان بیماری‌های زیادی کاربرد دارند که ازجمله موارد رایج آنها می‌توان به درمان تیروئید اشاره کرد. همچنین از انرژی هسته‌ای برای تشخیص و درمان برخی از انواع سرطان‌ها مانند پروستات، سینه، کولون و روده کوچک استفاده می‌شود.

جهاد تبیین در امر هسته‌ای
موارد فوق‌الذکر تنها قطره‌ای از اقیانوس مزایای دانش و صنعت هسته‌ای است. ما امروز در ایران اسلامی مجهز به این دانش و صنعت هستیم و برای اقتدار روزافزون، در مسیر توسعه هسته‌ای نیز قرار داریم؛ بنابراین دانش و صنعت هسته‌ای برای ایران اسلامی به‌منزله یک دارایی ملی و استراتژیک است که هیچ ایرانی وطن‌دوست و غیرتمندی حاضر به ازدست‌دادن آن به‌واسطه تهدید و تطمیع آمریکا و سایر زورگویان خارجی نمی‌شود. در این زمینه، ضروری است برای عموم مردم ایران، مزایای انرژی هسته‌ای را تبیین و تشریح کرد. رهبر انقلاب خرداد ۱۴۰۲ در دیدار دانشمندان، متخصصان، کارشناسان و مسئولان صنعت هسته‌ای کشور در همین راستا فرمودند: «درباره اهمیت صنعت هسته‌ای خیلی از مردم آشنایی ندارند و قدر صنعت هسته‌ای، ابعاد گوناگون و گسترده این صنعت و تاثیراتش در زندگی مردم و در پیشرفت کشور را نمی‌دانند. چند بار به این برادران عزیز گفتم تقصیر شماهاست که نمی‌آیید با مردم حرف بزنید و به مردم بگویید که چه کار دارید می‌کنید و این مجموعه چه حرکت عظیمی را وجهه همت خودش قرار داده و دارد پیش می‌رود. این صنعت هسته‌ای هم از لحاظ پیشرفت کشور و توانایی‌های کشور در عرصه‌های فنی، اقتصادی، سلامت و... که به کشور آبرو می‌بخشد و زندگی را برای مردم بهتر می‌کند دارای اهمیت است، هم از جهت وزن سیاسی جهانی و بین‌المللی برای کشور؛ یعنی وقتی که شما در بخش‌های مختلف این صنعت پیشرفت دارید و دارید کار انجام می‌دهید و گره‌گشایی می‌کنید، مراکز اطلاعاتی جهان و بسیاری از سیاستمداران دنیا و شاید خیلی از دانشمندان و اهل مطالعه می‌فهمند و این برای کشور آبرو است؛ پس پیشرفت این صنعت ازلحاظ بین‌المللی و ازلحاظ وزن و جایگاه و آبروی ملی هم دارای اهمیت است. 
این، دو جهت. جهت سوم از لحاظ روحیه اعتمادبه‌نفس ملی است. خب می‌بینید، دستگاه‌های مختلف تبلیغاتی دشمنان با همه وجود دارند کار می‌کنند که کشور را بی‌آینده نشان بدهند، جوان‌ها را مأیوس کنند؛ این دیگر در فضای مجازی، در تلویزیون‌ها، در اظهارات سیاسی مشهود است. این کار شما درست نقطه مقابل این حرکت دشمن است؛ یعنی روح امید را، روح اعتمادبه‌نفس را در ملت تزریق می‌کند؛ مردم، جوان‌ها، نخبگان، می‌فهمند که چه میدان‌های اساسی و مهمی را می‌توانند کشف کنند، تصرف کنند و بپیمایند.»