• تغییر؛ از تعدیل محتوا بــه کنترل دسترسی

    مقایسه سیاست‌های جهانی در محدودیت دسترسی کودکان و نوجوانان به شبکه‌های اجتماعی

    تغییر؛ از تعدیل محتوا بــه کنترل دسترسی

    زهرا بذرافکن- خبرنگار گروه فرهنگ: در سال‌های اخیر، نگرانی فزاینده جهانی در مورد تاثیرات زیان‌بار و الگوریتم‌های اعتیادآور شبکه‌های اجتماعی بر سلامت روان کودکان و نوجوانان، سیاست‌گذاران را به سمت یک تغییر پارادایم سوق داده است. این تحول از تمرکز صرف بر تعدیل محتوا به سمت اعمال کنترل دسترسی و احراز هویت اجباری کاربران زیر سن قانونی متمایل شده است. شواهد نشان می‌دهد یک اجماع به نسبت قوی در سطح عمومی وجود دارد؛ به طوری که بر اساس یک نظرسنجی در استاتیستا، ۷۱ درصد از مردم جهان از اعمال ممنوعیت‌ها و محدودیت‌های سخت‌تر بر دسترسی کودکان به رسانه‌های اجتماعی حمایت می‌کنند.

  • آیین چراغ خاموشی نیست

    به بهانه سالروز درگذشت علی حاتمی

    آیین چراغ خاموشی نیست

    ۱۴ آذرماه سالروز درگذشت کارگردانی است که بسیاری او را سعدی سینمای ایران، شاعر سینمای ایران و کلیددار فرهنگ ایران می‌نامند؛ علی حاتمی خالق و کارگردان فیلم‌های ماندگاری چون مادر،‌ هزاردستان و کمال‌الملک ۱۴ آذرماه سال ۱۳۷۵ چشم از جهان فروبست و سینمای ایران که از چند جهت وامدار اوست را عزادار کرد.

  • طنزپرداز نیش و نوش

    یادی از ابوالفضل زرویی‌نصرآباد که جریان‌ساز طنز معاصر ایران بود

    طنزپرداز نیش و نوش

    زهرا بذرافکن- خبرنگار گروه فرهنگ: همین حوالی در آذر ماه۱۳۹۷، جامعه ادبی و فرهنگی ایران با خبری تلخ روبه‌رو شد؛ ابوالفضل زرویی‌نصرآباد، شاعر، پژوهشگر و طنزپرداز برجسته در سن ۴۸سالگی چشم از جهان فروبست. با گذشت سال‌ها از فقدان او، آنچه زرویی‌نصرآباد را متمایز می‌کند، حضور مستمر اندیشه او در میان جامعه طنزپردازان است. دوستان و همکارانش در توصیف او همچنان از فعل حال استفاده می‌کنند. این انتخاب ناخودآگاه، تاکیدی بر این واقعیت است که زرویی یک یادبود تاریخی نیست، بلکه یک میراث جاری و پویا محسوب می‌شود.

  • معمار دروغگوی امروز

    معمار دروغگوی امروز

    حوالی همین روزها، سیزدهمین سالگرد درگذشت کامران شاهین‌فر است؛ از معماران نسل دوم معاصر ایران که دغدغه‌اش فقط آجر و سیمان نبود، بلکه شان معمار و روح زندگی در بناها را جست‌وجو می‌کرد. اما چرا یادکردن از شاهین‌فر و دیگر معماران برجسته مهم است؟ او و هم‌نسلانش، آخرین حلقه‌های زنجیره‌ای بودند که معماری را ظرف زندگی می‌دیدند، نه کالایی برای سوداگری. به این بهانه می‌خواهیم با هم کمی در کوچه پس‌کوچه‌های شهر قدم بزنیم و ببینیم چه شد که خانه‌های‌مان از محل آرامش به خوابگاه‌های گران‌قیمت تبدیل شدند؟ چه شد که معماری ما، فرهنگ ما را تغییر داد و فرهنگ‌مان، معماری‌مان را به فراموشی سپرد؟

تیتر سه سرویس