آگاه، رضا ظریفی – دبیر تحریریه: پاییز و زمستان امسال با کمترین میزان بارشها در سراسر کشور رو به اتمام است و اگر خبرهای سازمان هواشناسی درست باشد امیدواریم چند روز دیگر یک توده سامانه بارشی با همراهی هوای سرد وارد کشور شود اما اجالتا هوا بهاری شده و از سوز سرما خبری نیست. این شرایط شاید برای خیلیها مطبوع باشد اما برای شخص من هراسانگیز است. چرایی این مساله را عرض میکنم.
کاهش شدید بارشها در سالهای اخیر، ذخائر آبی کشور را با تهدید مواجه کرده است. از سوی دیگر برداشتهای بدون حساب و کتاب از منابع موجود، وضعیت وخیمی را به وجود آورده که نتیجه آن نشست زمین در استانهای مختلف و حتی همین جنوب تهران است. ابعاد این ماجرای دهشتناک را در سخنان امروز رئیس سازمان محیط زیست میتوان خواند. اما مساله دیگر کمبود آب است که از یکی دو ماه دیگر و حتی اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ میتواند موجب جیرهبندی آب و خاموشیهای گسترده برق شود.
حالا در این شرایط باید سراغ همان حکایتها و ضربالمثلهای شیرین زبان فارسی رفت که دیگر کسی به آنها توجهی ندارد. واقعیت این است که سرمایهگذاری مناسب برای تولید برق از مسیر انرژی پاک و پایدار در کشور صورت نگرفته است. از سوی دیگر در زمینه مصرف آب چه در بخش صنعتی و کشاورزی و چه خانگی با آنچه که در جهان رواج یافته فاصله بسیار داریم. مصداق عینی این مساله انتشار تصویر وزیر سابق کشاورزی سرزمین با بیلی در دست و آبیاری به روش غرقآبی است که از زمان اجداد ایرانیان در کشور رواج داشته است. به عبارت دیگر هربار که بارانی زده و برف خوبی باریده جیک جیک کردهایم و زمستان و روزهای سخت را از یاد بردهایم.
با این وجود همچنان هم باید امیدوار بود به بارشهای بهاره، اگرچه «با یک گل بهار نمیشود» اما به قول معروف «از تو حرکت از خدا برکت.» از همین گذشته باید برای روزهای بیآبی و بیبرقی فکری میکردیم تا به مشکل نخوریم که نکردیم اما اگر همین الان هم دست به کار شویم و برای استفاده از انرژیهای پاک یا اصلاح شیوه مصرف آب اقدام کنیم شاید خدا هم به منابع فعلی ما برکت داد تا روزگار داغ سال آینده و سالهای بعدتر با حرارت کمتری برای مردم سپری شود. آن زمان است که این سرزمین همچنان میراثی زنده برای زندگی فرزندانمان باقی خواهد ماند.