آگاه: در جریان برنامه گفت و گوی ویژه خبری، مجری برنامه در مقام تحریک، ترغیب و تحریضِ حمید رسایی برآمد تا او علیه «محمدباقر قالیباف»، «روزنامه جوان» و «خبرگزاری تسنیم» موضع‌گیری کند؛ امری که محقق شد و هیچ دستاوردی جز افزایش نزاع‌ها و نِقارهای بی‌حاصل سیاسی نداشت.
گفتگوی ویژه خبری یا محفل زورآزمایی حزبی؟!
فارغ از نگاه هنجاری و داوری در باب اینکه در تقابل و صف‌بندی سیاسی و حزبی میانِ جبهه پایداری و فهرست اُمنا، تشکیلات متبوع حمید رسایی با اصولگرایانی نظیر قالیباف و اعوان و انصارش، حق با کیست و کدام طرف بیشتر در صراط مستقیم انقلاب و حمایت از مردم و ارزش‌ها هستند، نکته مهم آن است که ذات و نَفسِ برپایی چنین برنامه‌ای در رسانه ملی با چنین ساختاری که بیشتر شبیه دادگاه‌های تفتیش عقاید و محافل زورآزمایی حزبی بود، در شرایطی که از انتخابات گذشته است و انتظار به حق رهبر انقلاب و مردم، تجمیع قوا برای رفع مشکلات اساسی است، بسیار تعجب‌برانگیز بود و در بهترین حالت بیانگر کج‌سلیقگی دست‌اندرکاران صداوسیما بود.
فهرستی از نبایدها؛ نقشه راه اولیه مجلس جدید
نکته بسیار قابل تأمل‌تر در این خصوص آن است که در صبح همان روز پنجشنبه که برنامه پرحاشیه گفتگوی ویژه خبری بر قاب تلویزیون نشست، رهبر انقلاب در دیدار اعضای مجلس خبرگان رهبری، فهرستی از نبایدها را برای منتخبان مجلس دوازدهم فهرست کرده بودند و فرموده بودند: «تشکیل هر مجلس جدیدی، برای کشور یک سرمایه‌ی باارزش و مورد استفاده است؛ باید این را قدر دانست. مثل یک خونی است که در رگ‌های مجموعه‌ی سیاسی و اجتماعی کشور جاری می‌شود و ان‌شاءالله اثر می‌کند. حادثه‌ی شیرینی است، لکن این حادثه‌ی شیرین را می‌شود تلخ کرد؛ مثل همه‌ی حقایق شیرین عالم، یک چیزهایی هم وجود دارد، عواملی هم وجود دارد که می‌تواند این شیرینی را از بین ببرد. بنده اینجا یادداشت کرده‌ام، آن چیزی که می‌تواند شیرینی مجلس جدید را نابود کند، سخنان اختلاف‌انگیز و دعوا راه انداختن‌ها و ستیزه‌گری‌های دشمن‌پسند است؛ شیرینی مجلس جدید را این‌جور چیزها از بین می‌برد. باید خیلی مراقبت کرد؛ باید خیلی مراقبت کرد. برادران و خواهران در مجلس جدیدی که حالا اندکی بعد تشکیل خواهد شد و حضور دارند، بایستی مراقبت کنند که نگذارند شیرینی تشکیل مجلس جدید از بین برود و کام‌ها تلخ بشود. اگر چنانچه این مراعات را نکنند، اولین اثرش این است که کام ملّت تلخ می‌شود، فضای سیاسی کشور، فضای تلخی می‌شود؛ در حالی که فضای سیاسی با انتخابات و تشکیل مجلس جدید و آمدن افراد جدید و مانند اینها قهراً یک فضای باطراوتی است، این از بین می‌رود؛ اوّلین اثرش این است. اثر بعد هم این است که مجلس از کارایی می‌افتد؛ یعنی وقتی که مجلس شورای اسلامی دچار دعوا و ستیزه و مقابله و جبهه‌بندی‌های گوناگونِ این‌جوری شد، به طور طبیعی از کار اصلی خودش باز می‌ماند؛ دسته‌بندی‌ها و کشمکش‌ها مانع می‌شود از اینکه اینها به کارشان برسند.»
این بیانات رهبر انقلاب بسیار راهگشا و به مثابه نقشه راه مجلس جدید است؛ در واقع رهبری اولین وظیفه و مسئولیت منتخبان مجلس دوزادهم را پرهیز و اجتناب از حواشی و مجادلات و کشمکش‌های بی‌حاصل و خسته‌کننده می‌دانند و گرفتار شدن در این ورطه را مترادف با فراموشی وظیفه اصلی که همان پیگیری رفع مشکلات مردم است، تلقی می‌کنند.
تلویزیون کام‌ها را تلخ کرد!
اما در حالیکه همه مردم انتظار داشتند پس از مشخص شدن نتایج دور نخست انتخابات مجلس دوازدهم، همگان به فرمایشات و توصیه‌های رهبری تمکین کنند و از حاشیه‌سازی و ایجاد دعواها و مجادلات بیهوده اجتناب و اِحتراز داشته باشند، مع‌الأسف این صداوسیما بود که در این قضیه پیشگام و پیشقدم شد و پنجشنبه شب برنامه گفتگوی ویژه خبری خود را به سمت مجادلات حزبی و جناحی کشاند.
تقلید از نَود!
برنامه پنجشنبه شب گفتگوی ویژه خبری تلویزیون، فارغ از ایرادات فرمی و محتوایی و رفتارهای اغراق‌آمیز مجری برنامه که گویی قصد تقلید از برنامه پرحاشیه نَود را داشت، کاملاً مغایر با راهبرد ملی وحدت‌گرایانه‌ای بود که از ناحیه رهبر انقلاب ترویج و تاکید می‌شود؛ تلویزیون همانطور که از نامش پیداست، رسانه ملی است و باید منعکس‌کننده خواسته‌های قاطبه مردم باشد؛ امروز و در این مقطع، برای مردم مهم نیست که فلان طیف سیاسی چه گلایه‌ای از رقیب و یا رفیق سابقش دارد؛ امروز خواست مردم تجمیع قوا و امکانات برای رفع مشکلات معیشتی و اقتصادی است.
به هر حال، برنامه پنجشنبه شب گفتگوی ویژه خبری یک اشتباه استراتژیک از سوی دست‌اندرکاران صداوسیما بود؛ شاید اگر این برنامه دو هفته پیش در قاب تلویزیون می‌نشست، خُرده‌ای بر آن وارد نبود، اما در مقطعی که نتایج انتخابات دور اول مجلس مشخص شده و همه منتخبان باید عزم خود را برای رفع مشکلات مردم جزم کنند، تدارک چنین برنامه‌ای با محوریت یادآوری و برجسته کردن دعواهای حزبی، خطایی راهبردی از ناحیه مدیران رسانه ملی بود. اما این خطا بدون چشم‌پوشی و اِغماض نماند و رئیس صداوسیما، حکم به برکناری معاون سیاسی خود یعنی «علیرضا خدابخشی» داد؛ فردی که با «وحید جلیلی» از مقامات مُتنفد صداوسیما، رابطه خویشاوندی دارد و برکنار او به معنای آن است که صداوسیما اصول راهبردی کلان را مقدم بر هر مقوله دیگری می‌داند.
خدابخشی؛ معزول یا مستعفی؟
طبق برخی مطالب منتشره در فضای مجازی و رسانه‌ای که البته از طرق رسمی، بر آن صحه گذاشته نشده است، در جریان برنامه پنجشنبه شب گفتگوی ویژه خبری، خودِ خدابخشی در اتاق رژی به هدایت برنامه و دیکته کردن سؤالات به مجری مشغول بود.
این موضوع چه مقرونِ به صحت باشد و چه نباشد، فرقی در اصل ماجرا ندارد و حتی اگر خدابخشی در اتاق فرمان، مشغول هدایت برنامه‌ی پرحاشیه پنجشنبه شب هم نبوده باشد، به هر حال برنامه مزبور ذیلِ معاونت سیاسی است که مسئولیتش با نامبرده بوده است و همین امر، موجبات رفتن خدابخشی از معاونت سیاسی و جایگزین شدن «محمدعلی صائب» را فراهم آورد. البته پس از اعلام خبر برکناری خدابخشی، متن نامه او خطاب به «پیمان جبلی» منتشر شد؛ نامه‌ای که بیانگر استعفای او بود، نه عزلش! به هر حال خدابخشی چه معزول باشد و چه مستعفی، جانشین او باید بداند که اولویت رسانه ملی، افزایش همبستگی ملی است نه دامن زدن به دعواهای جناحی.