آگاه_ زهرا بذرافکن -خبرنگار سرویس فرهنگی: مخاطبان زیادی نیز یافته بود. او در یافتن مهمانان معیارهایی دارد که مخاطب را غافلگیر میکند و از این طریق میتواند با او ارتباطی از نگاه خود مخاطب ایجاد کند. این مهم تا جایی اعتبار فرهنگی دارد که تبدیل به رویکردی پوپولیستی برای جذب مخاطب نشود و همواره در راستای شناخت مخاطب برای تولید محتوایی درخور برای او باشد.
علی ضیا که حالا بیش از یک سال است او را در تلویزیون نمیبینیم از مدتی پیش با برنامهای شخصی یعنی با اجرا و تهیهکنندگی خودش به نام «با ضیا» به برنامهسازی بازگشته است. او پیش از این گفته بود که برای برنامهسازی به ویاودیها فکر نمیکند و حالا نیز برنامه خودش را در پلتفرم فیلتر شده ویدیویی در قالب پادکست تصویری منتشر میکند. برنامهای که نه نیاز به مجوزی برای تولید دارد و نه در سطح داخلی قائل به ملاحظات فرهنگی و تا حدی اخلاقی است. از اینها که بگذریم، علی ضیا از مجریهایی است که دوران بسیار خوب و موفقی را در اجراهای تلویزیونی از ابتدا تا اواخر حضور در تلویزیون را پشت سر نهاده بود. او تلویزیون را انتخاب همیشگیاش برای اجرا میخواند و به حفظ حرمت آن نیز بسیار قائل بود.
مهمانان فکر شده و شیوه پرداخت نسنجیده
علی ضیا در انتخاب مهمانان معیارهایی دارد که در چشم مخاطب جذاب و گاها بسیار سرگرم کننده است. او در این امر قائل به نکاتی است که نشان میدهد تا حدودی میداند که جامعه مخاطبش میخواهد چه چیزی را ببیند و از چه چیزی چشم بپوشد. برخی میگویند که او نبض مخاطبش را میداند و از این رو است که همیشه چیزی برای رو کردن دارد که مخاطب را پای برنامهاش نگه دارد.
با این حال، این مهارت و شناخت درست تا جایی ارزنده و کاراست که چشم مخاطب را به چیزی فراتر از جریان ابتذال جاری در جامعه و رسانههای اجتماعی مشغول دارد و برای حفظ ارزشهای فرهنگی بکوشد، نه آن که موجسوارانه و بر مبنای وقایع جنجالی جامعه باشد تا بتواند ابعاد سرگرمیمحورانه بیشتری را در برگیرد و مخاطب را از این طریق جذب کرده و نگه دارد. «با ضیا» در ویژه برنامه نوروزی دست بر مهمانی گذاشت که فراگیری تازهای در میان نوجوانان پیدا کرده است. خواننده نوجوان موسیقی رپ که اخیرا با آهنگی با متن سخیف و کاملا در دایره روابط غیراخلاقی در میان همین مخاطبان به شهرت رسیده و حالا با حضور در این برنامه به این شهرت باد آورده و بی اساس استحکام بخشید. از حضور این مهمان خاص در برنامه علی ضیا بدتر آن بود که در مکالمه ضیا و مهمان نوجوانش، حرفهایی رد و بدل شد که کاملا در راستای طبیعیسازی ضد فرهنگ و ضد اخلاق در میان مخاطب نوجوان بود. مخاطبی که به خودی خود از سختترین نوع مخاطب در بحث تولید محتواست و این خطاها میتواند برای گروه سنی او تبعات جبران ناپذیری ایجاد کند.
ضد حمله به شیوه شاخهای مجازی
او به خوبی دست بر حوزههایی گذاشت که محلهایی بکر برای پرداخت و تولید محتوا دارد. مخاطبی که ذائقه رشد یافتهای در این حوزه ندارد را میتوان با دستیابی بر منفذی صحیح با اثری درست بر آن به بلوغ رساند. با این حال، بعد از انتقاد رسانههای داخلی به این شیوه برنامهسازی علی ضیا با اشاره به آن که چون اویی از مجریانی است که به واسطه حضور در تلویزیون مخاطبی دارد و میتواند اثرگذارتر و فاخرتر از محتوای فعلی را تولید و منتشر کند، او مرحلهای از دفاع یا حمله را کلید زد که مدتهاست حتی برای شاخهای مجازی نیز منسوخ شده و در دسترس نیست. شعار تکراری «ارتش تک نفره علی ضیا» که برای چند روز دست به دست شد و بی استدلال و توضیح درستی در دفاع، تلاش کرد تا از راهی به همان شیوه جدید و زرد او به مقابله با انتقادی بپردازد که حق مسلم مخاطب و رسانههای فعال این حوزه است؛ نیاز به بررسی و گفت و گو و همچنین مجالی برای اصلاح دارد. در نهایت چون اویی که اعتبارش را وام گرفته از رسانه ملی و شهرت ذیل پرچم اخلاق دینی و اسلامی کسب کرده و به همگان معرفی کرده، حال با بیانصافی و در اوج ابتذال روی دیگر خود را به مخاطب القا و تحمیل کرده و روی وجاهت گذشتهاش خاک ریخته است.