آگاه: هنگامی که این تابش‌های عجیب به سیگنال‌های صوتی تبدیل می‌شوند، مانند یک آواز درحال اوج‌گرفتن شبیه به آواز پرندگان صبحگاهی به نظر می‌رسند، به همین دلیل است که فیزیکدانان این تابش‌های کوتاه و شدید از تشعشع را «امواج کُر» می‌نامند. هر تابش فقط چند دهم ثانیه طول می‌کشد؛ اما سیگنال‌های آن می‌توانند تا ساعت‌ها تکرار شوند و به همان اندازه که به نظر می‌رسد، امواج کُر می‌توانند برای ماهواره‌های موجود در مدار زمین بسیار خطرناک باشند. به نقل از اسپیس، گروهی از محققان به رهبری فیزیکدان لیو Liu از دانشگاه بی هانگ در چین، به‌تازگی یک موج کُر را که از یک مکان غیرمنتظره بیرون می‌آید اندازه‌گیری کردند و یک بخش کلیدی از یک نظریه درمورد چگونگی تشکیل این امواج عجیب را تایید کردند.

گوش دادن به موسیقی مغناطیس‌سپهر
چهار ماهواره‌ ماموریت چندمقیاس مغناطیسی ناسا به‌تازگی موجی از امواج کُر را اندازه‌گیری کردند که از نقطه‌ای در ۱۶۵هزار کیلومتری دورتر، در «دُم» طولانی میدان مغناطیسی زمین می‌آمد. میدان مغناطیسی سیاره ما شباهت زیادی به میدان اطراف یک آهنربای میله‌ای دارد اما ذرات باردار الکتریکی در باد خورشیدی به میدان مغناطیسی فشار وارد می‌کنند؛ بنابراین سمتی که از خورشید دور است به‌صورت دُمی بلند کشیده می‌شود.
هر موج کُر دیگری که اخترشناسان شنیده‌ بودند از فاصله نزدیک‌تری به خانه، در حدود فاصله ۵۱هزار کیلومتری از زمین شروع شده بود. این بالاتر از مداری است که در آن ماهواره‌های زمین‌ایستا پیدا خواهید کرد. جایی دورتر در دُم مغناطیسی، خطوط میدان مغناطیسی زمین کشیده شده و به چیزی بسیار آشفته‌تر تبدیل شده است. فیزیکدانان فکر نمی‌کردند که امواج می‌توانند در میان به‌هم‌ریختگی خطوط میدان مغناطیسی در دُم ایجاد شوند اما اکنون واضح است که این امکان وجود دارد.