آگاه: این سریال روایتگر زندگی زنی به نام فریباست که بلاگر فضای مجازی با دنبال‌کننده‌های میلیونی است و با صفحه «فریباشو» فعالیت می‌کند. در کنار نشان دادن زندگی فریبا، داستان‌ها و خرده‌داستان‌های خانوادگی، درام و پلیسی وجود دارد که برای مخاطب جذاب است و صرفا به زندگی فریبا نمی‌پردازد.  اضافه شدن شخصیت‌های فرعی مثل «نسترن» و «بهروز» و داستان درام-اجتماعی آنها، یا شخصیت‌های «ترنم» و «ابراهیم» و ورودشان به ماجرای ناپدیدشدن مدل‌ها در دوبی، نه‌تنها بر روایت اصلی تاثیر می‌گذارد بلکه سریال را با همراهی مخاطب پیش می‌برد. هرچند که همه آنها به‌نوعی تحت‌تاثیر فضای مجازی و کسب درآمد از این فضا قرار گرفته‌اند و آن را جز جدایی‌ناپذیر زندگی‌شان می‌دانند. نکته مهم درباره این سریال این است که «فریبا» از کلیشه‌های مرسوم درباره فضای مجازی دوری می‌کند و بدون قضاوت، تاثیر مثبت و منفی را که فضای مجازی بر آدم‌ها می‌گذارد، به تصویر می‌کشد. به‌طور مثال کمک کردن پلیس به شخصیتی مانند فریبا، حضور کودکان و نوجوانان در فضای مجازی با نظارت خانواده‌ها و اشتغال‌زایی برای زنان خانه‌دار و افراد مناطق محروم نگاه منفی نسبت به فضای مجازی را کمرنگ کرده و با نزدیک شدن به زندگی واقعی، تماشای سریال را برای مخاطب جذاب می‌کند. همچنین شخصیت فریبا، با بازی ساناز سعیدی، فردی معمولی است که از این راه کسب درآمد می‌کند و به‌طور اغراق‌شده در این فضا خودش را گم نمی‌کند. یعنی شخصیتی است که کار کردن در این فضا را به‌خوبی بلد است و برخلاف «بهروز» تازه‌کاری نیست که در زرق و برق آن غرق شود. مخاطب نیز با گذشته فریبا کم‌کم آشنا شده و علت رفتارها و تصمیمات او را به خوبی می‌داند. به همین خاطر اتفاقات پیرامون او باورپذیر بوده و بیننده را خسته نمی‌کند.
 انتخاب بازیگران نیز یکی دیگر از نقاط قوت این سریال است. حضور بازیگران باتجربه‌ای مثل ثریا قاسمی، محمود پاک‌نیت و افسانه چهره‌آزاد در کنار بازیگران باسابقه‌ی سریال‌های تلویزیونی و شبکه نمایش خانگی، مثل حمیدرضا پگاه، نسیم ادبی، سوگل طهماسبی و ارسلان قاسمی، شخصیت‌پردازی این سریال را قوی کرده و بیننده سریال با آدم‌های مختلفی از جامعه آشنا می‌شود. 
البته در کنار همه موارد گفته شده، اشاره نکردن به فیلتر بودن اپلیکیشن اینستاگرام که داستان بر اساس آن شکل گرفته و پخش نامنظم بعضی قسمت‌ها از ضعف‌های این سریال است. از طرفی قسمت‌های پایانی نیز دچار نوعی کلیشه شد که مخاطب می‌توانست از ابتدا آن را حدس بزند. کلیشه‌هایی مثل اینکه خلافکاران به سزای اعمالشان می‌رسند، آدم‌های خوب به اشتباه‌شان پی می‌برند و در آخر نجات پیدا می‌کنند. 
جنون پیدا کردن بلاگرها و حتی برگزاری عروسی و جمع شدنِ داستان بازگشت ابراهیم در یک فایل صوتی از جمله اتفاقاتی بود که پایان سریال را کلیشه‌ای کرد. به همین دلیل باید دید مخاطبان سریال بعد از تماشای قسمت آخر، فریبا را سریالی بر اساس واقعیت می‌دانند یا سریالی که صرفا آنها را سرگرم کرده است.