آگاه: 

برخی گمان می‌کنند ثروت، شهرت یا قدرت، کلید محبوبیت است؛ درحالی‌که ثروت اغلب به‌جای محبت، حسادت می‌آفریند و توجه دیگران بیشتر معطوف به دارایی فرد است تا خود او.

آیه ۹۶، سوره مریم
إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدًّاخدا مِهر و محبت مسلمانانی را که کارهای خوب می‌کنند، در دل‌ها می‌اندازد.
مومنی را که هست نیکوکار / بهر او مهر می‌دهد دادار

پیام‌ها
نکند به‌خاطر قوز بینی‌ام دوستم نداشته باشند؟ نکند به‌خاطر قد کوتاهم مرا به جمع خودشان راه ندهند؟ نکند بعد از دیدن موجودی حسابم، مرا پس بزنند؟ نکند… نکند… این‌ها دلشوره‌های کسی است که «دوست‌داشتنی» بودن را به نگاه آدم‌های دور و برش گره می‌زند، که هنوز نمی‌داند فرمول محبت در این دنیا چطور کار می‌کند. به هر دری می‌زند تا شبیه توقعات بقیه شود، هزارجور جان می‌کند تا راهی به دلشان باز کند اما هر بار به درِ بسته می‌خورد. غافل از اینکه اکسیر محبت در دست‌های دیگری است. غافل از اینکه مسیر «دوست‌داشتن» از راه دیگری می‌گذرد.

سر محبوبیت پایدار
تصور کنید فردی را که در یک محله به‌عنوان «امین محله» شناخته می‌شود؛ کسی که همه با خیال راحت اموال یا اسرارشان را به او می‌سپارند، چون می‌دانند هرگز خیانت نمی‌کند. یا پزشکی که با وجود خستگی، نیمه‌شب خود را به بالین بیمار می‌رساند و برای نجات جان او از هیچ تلاشی دریغ نمی‌کند. این افراد، تنها با رفتارهایشان، دل‌ها را تسخیر می‌کنند. امانت‌داری، شجاعت، ایثار و گذشت، همچون یک نیروی مغناطیسی، قلب‌ها را به‌سوی آنها جذب می‌کند.
اما آیه ۹۶ سوره مریم، حقیقتی بالاتر از این را به ما نشان می‌دهد. این آیه به سر دستیابی به محبوبیت پایدار، عمیق و همه‌جانبه اشاره می‌کند که عبارت است از ایمان به خدا و عمل صالح: «إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدًّا» کسانی که با خدا پیوند دارند و رفتارشان برای رضای اوست، خود خداوند محبتشان را در دل‌های دیگران قرار می‌دهد؛ محبتی که گذرا نیست، بلکه پایدار و عمیق است.
برخی گمان می‌کنند ثروت، شهرت یا قدرت، کلید محبوبیت است؛ درحالی‌که ثروت اغلب به‌جای محبت، حسادت می‌آفریند و توجه دیگران بیشتر معطوف به دارایی فرد است تا خود او. شهرت و قدرت نیز تنها توجهی سطحی و موقتی ایجاد می‌کنند. درنهایت، آنچه محبوبیت واقعی و پایدار می‌آفریند، ایمان و عمل صالح است.
امانت‌داری، شجاعت، ایثار، گذشت و... پیامبر اکرم(ص) بود که دل‌های بسیاری را تسخیر و آن جامعه پراکنده را به امتی متحد تبدیل کرد.
این وعده الهی در دوران معاصر نیز جاری است. «امام‌خمینی این خصوصیات را داشت: انسانی بود شجاع، باحکمت و باتدبیر، پارسا و پرهیزکار و دلبسته‌ به خدای بزرگ، دلباخته به ذکر الهی؛ ظلم‌ستیز؛ با ظلم کنار نمی‌آمد، با ظلم مبارزه می‌کرد، حامی مظلوم، استکبارستیز؛ امام مردی بود عدالتخواه، طرفدار مظلومان، حامی مظلومان؛ اهل صداقت، با مردم صادق بود، با مردم همان جوری سخن می‌گفت که دل او بود و احساس قلبی او بود؛ با مردم صادقانه رفتار می‌کرد؛ در راه خدا اهل مجاهدت بود، ... هر کسی با این خصوصیات باشد، دل‌ها به‌سَمت او جذب می‌شود؛ اینها همان عمل صالحی است که خدای متعال می‌فرماید: «اِنَّ الَّذینَ ءامَنوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ سَیَجعَلُ لَهُمُ الرَّحمانُ وُدًّا» این وعده‌ الهی است؛ این محبت‌ها هم محبت‌های الهی است، محبت‌های تبلیغی و تحمیلی و تلقینی نیست؛ کار خداست. حالا انسان سر محبوبیت سیدحسن نصرالله‌ها، حاج‌قاسم‌ها، حججی‌ها و حاج همت‌ها را می‌فهمد.
خداوند در این آیه از ما خواسته است که: بدانیم ایمان و عمل صالح، بذر محبت را در دل‌ها می‌کارد.
برای عمل به این آیه در زندگی می‌توانیم:
- همین الان یک عمل صالح برای خدا انجام دهیم؛ مثلا کمک به یک همسایه، لبخند به یک غریبه یا صدقه‌ای هرچند ناچیز.
- برای اصلاح رابطه خودمان با دیگران، رابطه خودمان با خدا را اصلاح کنیم.
- برای جلب محبت دیگران، دست به کارهای ناپسند نزنیم.