آگاه: این مطلب را حضرت آیت‌الله خامنه‌ای چهار اردیبهشت‌  در مجلس عزاداری شهادت حضرت امام صادق (ع) و در توصیف مقاومت و ایستادگی مردم غزه و فلسطین در قبال باند جنایت‌کار رژیم صهیونیستی بیان فرمودند. 
حمایت ایرانی‌ها از غزه به نمازجمعه هم کشیده شد و مردم استان‌های اصفهان، خوزستان و بوشهر پس از اقامه نمازجمعه با حضور در راهپیمایی جمعه‌های خشم و انزجار، بار دیگر استمرار جنایات رژیم صهیونیستی را در غزه محکوم کردند.
حجت‌الاسلام سیدمحمدحسن ابوترابی‌فرد، امام‌جمعه موقت تهران نیز در خطبه‌های نمازجمعه که در دانشگاه تهران اقامه شد، به لزوم دفاع از مردم فلسطین پرداخت و گفته بود: حمایت از غزه و فلسطین مظلوم در دستور کار ما باشد. ذیقعده اولین ماه حرام سال است که در آن جنگ نباید صورت بگیرد، گناه جنگ با خدا است و پایمال‌کردن حقوق انسان‌ها یعنی جنگ با خدای متعال؛ پس باید در این ماه مراقب باشیم، مبادا با معصیت ناآگاهانه در برابر خدای متعال و اولیای او صف‌آرایی کنیم.
اما در این مجمل بر آن شدیم تا به دلایلی که منجر به ایستادگی مردم غزه شده، اشاره‌ای داشته باشیم. غزه چه کرد و چرا به رغم همه جنایت‌ها همچنان استوار ایستاده و در خط ائمه حرکت می‌کند؟ پرسش دیگر آنکه دنیا امروز از چه پنجره‌ای به اتفاقات فلسطین و غزه می‌نگرد؟ برای پاسخ به سوال نخست باید مقداری به عقب برگردیم و تاریخ را (آنچه در فلسطین گذشت) بازخوانی کنیم.
از زمان جنگ جهانی اول و اشغال فلسطین توسط انگلیسی‌های استعمارگر تا ۱۴‌می ۱۹۴۸، مقاومت مردم فلسطین با اشغالگری انگلیسی‌ها نیز به اشکال مختلف آغاز و تا جنگ جهانی دوم ادامه داشت؛ اما جنگ جهانی دوم و کشتار شماری از یهودیان به دست آلمان نازی باعث شد تا صهیونیست‌ها بتوانند مهم‌ترین گام برای تاسیس رژیم جعلی یهود را بردارند.
از سوی دیگر با آغاز دوران قیمومیت انگلیس بر فلسطین، موج مهاجرت یهودیان به این کشور نیز به راه افتاد، به‌طوری‌که طی ۳۰ سال، جمعیت یهودیان در فلسطین ۱۲ برابر شد. مهاجران یهودی با حمایت و توطئه انگلیس، سازمان نظامی کاملی تشکیل دادند و همزمان زمین‌های فلسطینیان را ابتدا به چندبرابر قیمت و باقی‌مانده زمین‌ها را سپس بازور تصاحب کردند.
در ۱۴ می سال ۱۹۴۸ قیمومیت بریتانیا بر فلسطین به پایان رسید، اما صهیونیست‌ها بلافاصله و در همان روز با انتشار «منشور استقلال»، موجودیت رژیم جعلی اسرائیل را اعلام کردند. روزی که فلسطینیان و مردم جهان آن را «روزنکبت» نام‌گذاری کرده‌اند.
درست فردای آن روز، ارتش‌های کشورهای عربی و گروه زیادی از چریک‌های داوطلب عرب به محدوده رژیم تازه تاسیس و جعلی اسرائیل از چند جبهه حمله بردند، اما نهایتا این حملات با شکست اعراب به پایان رسید. ولی مبارزه و مقاومت فلسطینیان خاموش نشد و تا به امروز نیز ادامه داشته است.
پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی (ره) در ۲۲ بهمن سال ۱۳۵۷ و حمایت ایشان از آرمان‌های مردم فلسطین، خون تازه‌ای در رگ فلسطینیان دمید و آنها از این تاریخ به بعد با پشتوانه انقلاب اسلامی به مقاومت خود علیه اشغالگران صهیونیست ادامه دادند.
تاریخ حدود ۱۰۰ سال گذشته مردم فلسطین سراسر مقاومت است، اما جنگ ۲۲‌روزه سال ۱۳۸۷ مردم غزه که به شکست ارتش صهیونیستی و عقب‌نشینی آن انجامید، تاریخ عطف دیگری در مقاومت ضدصهیونیستی فلسطینیان ثبت کرد. آری! فلسطینی‌ها از زمانی که سرزمینشان اشغال شد، زینب‌وار مشغول جهاد و ایثار هستند و با شجاعت صحنه را واگذار نمی‌کنند.
هفتم دی‌ماه سال ۱۳۸۷ ارتش رژیم صهیونیستی به غزه حمله و کشتار بی‌رحمانه‌ای را با نام عملیات سرب گداخته علیه مردم فلسطین آغاز کرد. رژیم اشغالگر به‌زعم خود فکر می‌کرد که طی یک دوره کوتاه هفت تا ۱۰ روزه می‌تواند جریان مقاومت فلسطین را از بین ببرد یا آن را آنقدر تضعیف کند که توانایی مخالفت با طرح‌های اسرائیلی- آمریکایی را نداشته باشد.
در این جنگ صهیونیست‌ها با تمام توان و نیروهای خود و با حمایت قدرت‌هایی همچون آمریکا در صدد حذف کامل جنبش‌های مقاومت «حماس» و «جهاد اسلامی» بود، اما این گروه‌ها نشان دادند که توان ایستادگی و مقاومت در مقابل ارتش تا به دندان مسلح صهیونیستی را دارند. صهیونیست‌ها پس از ۲۲‌روز یعنی در تاریخ ۲۹ دی‌ماه با سرافکندگی و بدون هیچ دستاوردی فقط کشتار فلسطینیان، مجبور به عقب‌نشینی از نوار غزه شدند. در این مرحله هم باز برگ دیگری از ایستادگی مردم فلسطین ورق خورد.
سالیان سال بود که نماد ایستادگی و مبارزه مردم فلسطین با رژیم اشغالگر، سنگ بود و رژیم آپارتاید هیچگاه گمان نمی‌کرد فلسطین و مقاومت بتواند یک‌زمان، عملیاتی همچون «طوقان الاقصی» را کارگردانی کند؛ عملیاتی که نتانیاهو و دولتش را حسابی در کُما برد و به اندازه‌ای برای آنها سنگین تمام شد که از آن موقع تاکنون دست‌های خود را بر روی ماشه گذاشته‌اند و به غزه حمله می‌کنند، حتی حاضر شدند دوباره خلف وعده کنند و پیمانشان (آتش‌بس) را نادیده بگیرند تا بگویند نمی‌توانند ضربه طوفان الاقصی را فراموش کنند.
صهیونیست‌ها از یک سو به غزه مظلوم هجوم می‌آورند و از سوی دیگر به دنبال آن هستند تا گام‌به‌گام برنامه‌هایشان را در لبنان اجرایی کنند، اما لبنانی‌ها هم مانند مردم غزه با ایثار و ایستادگی‌شان نشان داده‌اند در خط ائمه اطهار حرکت می‌کنند، چنانچه با عملیات تروریستی که در قالب پیجرها یا شهادت سیدحسن نصرالله انجام دادند؛ نه‌تنها ساختمان مقاومت را ویران نکردند، بلکه منجر به تقویت بیشتر گفتمان و خط مقاومت لبنان شده‌اند. خط مردم لبنان الگویی از همان مسیر و راهی است که حضرت زینب (س) در کربلا پس از شهادت سیدالشهدا برداشت. اما در تبیین پرسمان دوم یعنی نگاه دنیا به غزه باید تصریح کرد که ایستادگی و حرکت آنها در مسیر ائمه اطهار، حسابی مورد توجه اروپا و غربی‌ها قرار گرفت به گونه‌ای که به خیابان‌ها آمدند و به صف حمایت از فلسطین پیوستند. بالاخره تظاهرات گسترده مردمی در کشورهای غربی، ازجمله آمریکا و اروپا، نشان می‌دهد که افکار عمومی جهان، برخلاف بسیاری از دولت‌هایشان که متاسفانه در برابر این ددمنشی و جنایات سکوت کرده یا حتی از رژیم صهیونیستی حمایت می‌کنند، بیدار شده و خواهان توقف جنایات و احقاق حقوق مردم فلسطین هستند. 
ایستادگی مردم غزه و لبنان یک پیام مهم به همراه دارد و آن اینکه با همه جنایت‌هایی که دشمن مرتکب شد، اما نتوانست پیروز از میدان خارج شود، کما اینکه در کربلا هم هدف شکست جبهه اباعبدالله (ع)بود، اما با شهادت سیدالشهدا نهضت ایشان قوت گرفت و امروز نیز با خون‌هایی که در غزه به زمین ریخته می‌شود و ایستادگی‌هایی که از خود نشان می‌دهند، فقط به تنومند شدن خط مقاومت کمک می‌کنند. حقیقتا حرکت در خط ائمه، پیروزی را به همراه خواهدداشت.
«وَ قُلْ جاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْباطِلُ إِنَّ الْباطِلَ کانَ زَهُوقاً»
حق آمد و باطل نابود گشت، حقّا که باطل همواره نابودشدنی است.