آگاه ـ شورای نگهبان در تاریخ ششم مرداد ۱۴۰۰ ـ ۴۰ روز پس از برگزاری انتخابات ـ طی نامه محرمانه‌ای دلایل عدم تایید صلاحیت لاریجانی را با امضای آیت‌الله جنتی به او اعلام کرد. پس از این نامه، دوباره علی اردشیر لاریجانی دست به قلم شد و در ۱۶ مرداد همان سال طی نامه‌ای درخواست خود را از شورای نگهبان مطرح کرد و با کنایه‌ای خطاب به آنها نوشت: «مرحمت فرمایید مُهر محرمانه نامه دلیل عدم احراز صلاحیتم را بردارید!»
این نامه نگاری‌ها بی‌پاسخ نماند و سخنگوی جوان شورای نگهبان باردیگر در مقام پاسخگویی قرار گرفت و در پاسخ به اظهارات رئیس سابق مجلس گفت: برخی حاشیه‌سازی‌ها بر فعالیت‌های تخصصی شورا اثر نخواهد داشت، انتخابات تمام شده و بازی با آرامش مردم و فضاسازی رسانه‌ای صحیح نیست.
بالاخره پرونده انتخابات ۱۴۰۰ با حاشیه‌هایی که از سوی اصلاحاتی‌ها [در انتقاد به ترکیب کاندیداها در صحنه رقابت] و درخواست‌های پی در پی لاریجانی مبنی بر اعلام دلایل عدم احراز صلاحیت او در انتخابات، ایجاد شده بود بسته شد، اما رئیس پیشین مجلس که سابقه کاندیداتوری در انتخابات ـ در نهمین دوره ریاست جمهوری ـ را در پرونده خود ثبت کرده تمام عزمش را جزم کرده بود تا با نامه نگاری‌ها عملکرد شورای نگهبان را زیر سوال ببرد، اما برادر او هم در واکنش به عدم احراز صلاحیت وی از عضویت در شورا کناره‌گیری کرد تا این پیام به جامعه مخابره شود که لاریجانی با رویکرد و نگاه سیاسی از فهرست کاندیداهای ریاست جمهوری خط خورد و با این اقدام می‌خواهند اعتراض خود را نشان دهند!
با این حال، کنایه‌های او همچنان استمرار داشت. یک خبرگزاری اردیبهشت ماه سال جاری با انتشار خبری از تحرکات اردشیر لاریجانی در انتخابات مجلس دوازدهم خبر داده بود، البته این خبر از سوی لاریجانی تکذیب شد. علی لاریجانی در نامه‌ای که منتشر کرد آورده بود: «بدین وسیله از جریان خالص سازی رفع نگرانی می‌شود و بعید است به این روش‌های برادران بتوان رقابت تصنعی ایجاد کرد. ملک را چاره‌ای دیگر نیاز است!»
این پایان ماجرا نبود، علی لاریجانی در بحبوحه انتخابات ۱۱ اسفند در گفت و گویی با خبرآنلاین درباره تضعیف انتخابات هشدار داد و گفت که یک انتخابات پرفروغ، یک سرمایه ملی در کشور است و این مسئله در مراودات بین‌المللی لحاظ می‌شود. نکته مهم دیگر این است که خود نهاد انتخابات را نباید در کشور ضعیف کرد. اگر این نهاد انتخابات ضعیف شد، هم در داخل کشور مشکل‌ساز می‌شود و هم در خارج از کشور.
اکنون که کنش‌های لاریجانی مُرور شد به ماجرای انتخابات ۱۴۰۲ برگردیم. با مصوبه مجلس پیش ثبت نام‌ها کلید خورد و فعالان سیاسی و کنشگران سیاسی هم نشست و برخاست‌های انتخاباتی خود را آغاز کرده بودند. برنامه‌ای اعتدالی‌ها هم، کاندیداتوری شیخ دیپلمات، حسن روحانی بود. آنها به صراحت اعلام کرده بودند گزینه اعتدال در خبرگان، رئیس دولت‌های یازدهم و دوازدهم است؛ پس از ثبت نام داوطلبان و بررسی گزینه‌ها در شورای نگهبان، روحانی نتوانست مُهر تایید صلاحیت در «خبرگان ششم» را دریافت کند و از صحنه رقابت باز ماند.
او از یک سو همگان یعنی خواص و عوام را به شرکت در انتخابات توصیه می‌کرد و از سوی دیگر با نامه نگاری‌های خود خواستار اعلام دلایل عدم احراز صلاحیت در انتخابات خبرگان شد، همان سناریویی که علی لاریجانی دو سال پیش اجرا می‌کرد این بار از سوی رئیس جمهور سابق مطرح شد. بعد از نامه نگاری‌هایی که صورت گرفت، «محمد عطریانفر» عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی به تازگی در مناظره با «عبدالله گنجی» که از شبکه ۴ سیما پخش می‌شد اعلام کرد که شورای نگهبان دلایل رد صلاحیت روحانی را اعلام کرده است و به زودی خود وی آن را منتشر خواهد کرد. منتظر بودیم تا حسن روحانی دلایل را منتشر کند، اما به جای انتشار آن باردیگر توپ را در زمین شورای نگهبان انداخت و خواستار ارائه اسناد و دلایل ردصلاحیت و خودداری از کلی‌گویی شد. باز همان مسیر و سناریوی سال ۱۴۰۰ تکرار شد!
از افرادی که سالیان متمادی در مناصب مهم و تاثیرگذار حاکمیت حضور داشتند و با فرآیندهای بررسی صلاحیت‌ها در نهاد نظارتی به خوبی واقف هستند و از طریق همین سازوکار و بررسی‌ها در کرسی ریاست مجلس یا ریاست جمهوری تکیه زده بودند، انتظار می‌رود به جای نامه نگاری‌های تکراری، پیام مهم در ۱۱ اسفندماه را دریافت کنند. آنچه برای توده مردم اهمیت دارد، کارآمدی مسئولان و رفع مشکلات اقتصادی است به همین جهت در انتخابات چهره‌های شاخص از فیلتر مردم عبور نکردند و این خود حامل پیام مهمی است. مردم به هیچ شخص و جریان سیاسی چک سفید امضا نداده و نمی‌دهند.