آگاه: مسعودکارگر ـ دبیر گروه فرهنگ: حتما تا به امروز و در روزمرگی‌تان اخبار کشور و جهان را دنبال کرده‌اید و برخی از آن اخبار نیز مهم بوده و نسبت به آن حساس شده‌اید. عمده اخبار مهم که در میان افکار عمومی دنبال‌کننده بسیاری دارد، خبرهای زرد و حواشی سلبریتی‌ها بوده و پس از آن برخی اتفاقات اقتصادی نیز مهم جلوه کرده است اما در این میان، اخبار و محتواهای فرهنگی و هنری و از همه مهم‌تر سیاسی-امنیتی، از کمترین اقبال و توجه برخوردار بوده است و عموم مردم ناچیزترین اهمیت را برای آن قائل هستند، مگر آنکه یک موج‌سواری و جریان‌سازی رسانه‌ای بابت آن راه بیفتد. در این شرایط عده‌ای بدون توجه به همه ابعاد اهمیتی و درستی آن، در این فضا بازیگر فعالی خواهند شد، مخصوصا اگر برحسب اتفاق در تناقض توجه در شرایط عادی، در چنین وضعیت بحرانی، این اخبار و رخداد مهم شده و هر کسی سعی می‌کند کنش و واکنشی داشته باشد.
بیایید این رویه را در مواجهه با اقدام ایران علیه رژیم صهیونیستی بررسی کنیم. عده‌ای از مردم در چنین مواجهه‌ای فورا شروع به جوک‌سازی در جهت تضعیف و تحقیر اقدام کرده و شوخی‌های تمسخربرانگیز از منظر عدم باور به امکان و قدرت درونی کشور، نیروهای مسلح و نخبگان در این حوزه داشته و ماجرا را در سطح بازی، هماهنگ‌شده از قبل یا شکست‌خورده تقلیل می‌دهند. در این چند روز اگر دقت کرده باشید، جدا از جریان‌سازی رسانه‌ای دشمن در پایین آوردن جایگاه و شأن چنین اقدام مهمی، عده‌ای نیز به‌علت عدم باور قلبی و یقینی که عمدتا برگرفته از عدم اطلاع و آگاهی کافی است و نیز دریافت اطلاعات غلط به‌دلیل شانتاژهای خبرهای جعلی با محوریت خودتحقیری در سایر مسائل بر آن نیز متبادر است. در این مکانیزم، بسیاری از افکار عمومی عمق اهمیت و جلوه‌های درست حقیقت در سازوکار منافع ملی و اقتضای اقتدار امنیتی و بازدارندگی را درک نکرده و دقیقا به‌دلیل گارد در خود و ناخودآگاهی که پیدا کرده‌اند سعی در عدم پذیرش واقعیت دارند، برای همین شروع به انکار، حاشا، تخریب، توهین و تمسخر کرده و ابهت و حجم اهمیت ماجرا را به ابتذال می‌کشانند.
در بازخوردها و واکنش‌های این طیف پس از اقدام وعده صادق ایران علیه اسراییل، شاهد واکنش‌هایی از به سخره گرفتن نوع عملیات ایران بودیم و حرکت پهپادها از ایران با تشدید توجهات روی صدای موتورهای آن و طول زمانی در بعد مسافت رسیدن به نقطه هدف را مسئله اصلی جوسازی خود قرار دادند و طولانی شدن ارسال این پرنده‌ها را ضعف امنیتی و دفاعی قلمداد کرده و گمان کردند همه چیز از قبل هماهنگ شده یا شکست خورده است درحالی‌که چنین افراد با چنین افکاری به همان دلیل عدم آگاهی و درک از چرایی، چگونگی و دلایل تخصصی نظامی و امنیتی، پهپاد و صدای آن را همچون بازی و سرگرمی تصور کردند، درحالی‌که بعضی از این افراد و جریانات نمی‌دانند یا نمی‌خواهند بدانند که اگر این اقدام مفروض بر بازی هم بوده باشد، بازیگردان این بازی، جمهوری اسلامی در بازی دادن و فریب دشمن از اصل نبرد نهایی و رسیدن به ابعاد مختلف اطلاعاتی، عملیاتی و میدانی از دشمن در همین زمین بازی برای آن حماسه پایانی بوده است، در این حال صدای موتورهای اقتدار امنیتی و نظامی ایران و ابعاد رسانه‌ای آن در تصاویر منتشرشده از مسیر عبور پهپادها، حتی توسط خود دشمن روی اعصاب خودفروخته‌ها و وطن‌فروشانی رفته که چیزی جز انکار واقعیت با اهرم تمسخر و بازنمایی حقارت باور خود ندارند.