آگاه: در دور اول این انتخابات که در ۱۱اسفندماه سال۱۴۰۲ برگزار شد، تکلیف ۲۴۵کرسی پارلمان مشخص شده بود. در مرحله دوم نیز ۹۰کاندیدا به رقابت پرداختند تا سرنوشت ۴۵کرسی خالی از سکنه بهارستان روشن شود.
رقابت ۹۰نامزد در دور دوم انتخابات رأس ساعت۸ صبح جمعه ۲۱اردیبهشت‌ماه، در ۱۵استان کشور آغاز شد و بعد از چندبار تمدید ساعت رأی‌گیری ازسوی ستاد انتخابات تا ساعت۲۲ ادامه یافت. حوزه‌های انتخابیه تبریز، شبستان، میانه، پارس‌آباد، سمیرم، لنجان، کرج، تهران، ورامین، بیرجند، مشهد، آبادان، رامهرمز، خدابنده، زنجان، شیراز، مرودشت، خرم‌آباد، قائمشهر، ملایر، کرمانشاه و گنبدکاووس، ۲۲حوزه انتخابیه‌ای بودند که انتخابات در آنها به دور دوم کشیده شد. ۱۱هزار و ۵۰۰شعبه نیز در مرحله دوم انتخابات در سراسر کشور فعال بودند.
تفاوت این دوره انتخابات در تهران با ادوار گذشته، الکترونیکی شدن آرا بود. اگرچه انتخابات در چند دوره اخیر و به روش نیمه‌الکترونیکی برگزار می‌شد، اما در این مدت به این خاطر که گفته می‌شد زیرساخت‌ها برای انجام فرآیند رأی‌گیری به این روش وجود ندارد، این امر مدام به تعویق می‌افتاد. انتخابات سال۹۸ مجلس اولین دوره‌ای بود که لزوم برگزاری انتخابات به روش الکترونیک به‌طور جدی مورد توجه قرار گرفت. شورای نگهبان و وزارت کشور هم جلساتی برای تصمیم‌گیری درباره اجرای این اقدام برگزار کردند. ازجمله نکاتی که در جلسات مشترک وزارت کشور و شورای نگهبان مطرح می‌شد، فراهم نبودن زیرساخت‌ها برای برگزاری انتخابات به این روش بود. درنهایت برگزاری فرآیند اخذ رأی به روش الکترونیک به انتخابات مجلس یازدهم نرسید، اما احراز هویت داوطلبان برای اولین‌بار در انتخابات مجلس یازدهم به روش الکترونیک برگزار شد. سرانجام انتخابات اسفند۱۴۰۲ فرارسید و انتخابات الکترونیکی تنها در چهار حوزه برگزار شد، تکلیف ۲۹۰کرسی در مرحله نخست مشخص نشد و انتخابات به دور دوم کشیده شد؛ ازاین‌رو دوباره پای انتخابات الکترونیکی در آوردگاه انتخابات باز شد و در هشت حوزه آرا به‌صورت الکترونیکی در صندوق انداخته شد.
پس از اعلام نتایج انتخابات، مشخص شد که ۱۱۶نماینده فعلی به مجلس دوازدهم راه یافتند و از بین ۲۹۰نماینده مجلس، ۱۷۴نماینده هم در مجلس آینده حضور نخواهند داشت.
در دومین مرحله از انتخابات، اکثر لیست‌ها اسامی مشترک داشتند، باوجوداین نگاهی به مشی سیاسی منتخبان مجلس دوازدهم حکایت از آن دارد که کاندیداهای فهرست شانا و امنا بیشترین کرسی‌ها را به خود اختصاص داده‌اند؛ البته در تهران کاندیداهای ائتلاف مردمی نیروهای انقلاب کرسی‌های بیشتری را از آن خود کرده‌اند. اکنون که پرونده انتخابات مختومه شد، به آرایش سیاسی منتخبان مردم تهران، ری، شمیرانات و اسلامشهر در مجلس آینده خواهیم پرداخت.
در دو مرحله انتخابات، شورای ائتلاف نیروهای انقلاب و جبهه پایداری، شورای وحدت، ائتلاف مردمی نیروهای انقلاب(امناء)، صدای ملت و جبهه صدای ملت حضوری فعال در صحنه انتخابات داشتند، هرچند فهرست صدای ملت با محوریت «علی مطهری» در همان مرحله نخست از صحنه رقابت خارج شد و نتوانست برگ برنده‌ای از خود رو کند اما سایر ائتلاف‌های اصولگرایان در مرحله دوم با قوت پا صحنه نهادند و از فهرست‌های خود هم رونمایی کردند. فقط جبهه صبح ایران فهرست ۱۶نفره ارائه نکرد و ترجیح داد با ترکیب ۲+۱۱ با سایر لیست‌ها رقابت کردند؛ ۱۱گزینه آنها با امناء اشتراک داشت و دو گزینه هم اختصاصی تیم علی‌اکبر رائفی‌پور بود. بخت با علی طهرانی‌مقدم و عطاءالله بهرامی یار نبود اما نام سایر گزینه‌های صبح ایران از آرای الکترونیکی تهرانی‌ها بیرون آمد. این نتایج را نمی‌توان کامل در سبد تشکیلاتی صبح ایران ریخت، چراکه گزینه‌های پیروز در لیست انتخاباتی امنا هم حضور داشتند.
منتخبان مردم که ازسوی امنا حمایت می‌شدند و ردای نمایندگی هم بر تن کرده‌اند چه کسانی هستند؟
بیژن نوباوه‌وطن، محمد سراج، ابوالفضل ظهره‌وند، حسین صمصامی، احمد نادری، ابراهیم عزیزی، سمیه رفیعی، پیمان فلسفی، ابوالقاسم جراره، مرتضی محمودی، مجتبی رحمان‌دوست، زینب قیصری از کاندیداهای ائتلاف امنا شناخته می‌شدند که در این بین، سراج، صمصامی در فهرست شورای وحدت و ائتلاف هم حضور یافته بودند و رحمان‌دوست هم فقط حمایت امنا و شورای وحدت را به همراه داشت و اشتراک صبح ایران با امنا هم در این مرحله زیاد بود، به همین جهت کاندیداهای مشترک آنها راهی بهارستان می‌شوند و مصاف نتوانست کاندیداهای اختصاصی‌اش را وکیل مردم در مجلس کند.
با ترکیب صورت‌گرفته دست امنا در حوزه انتخابیه تهران باز است و می‌توانند فراکسیون خود را هم برای مجلس آینده تشکیل دهد اما هنوز مشخص نیست امنایی‌ها می‌خواهند در ریل وحدت حرکت کنند یا فراکسیون متبوعشان را تشکیل خواهند داد. تاکنون منتخبان مردم که نام آنها در فهرست مشترک شورای ائتلاف و جبهه پایداری ثبت شده بود خواهان تشکیل یک فراکسیون واحد هستند و در همین راستا، «حسین نجابت» در ایام تبلیغات خبر داده بود که ازسوی پایداری‌ها سیدمحمود نبویان و ازسوی تحول‌خواهان انقلابی هم مالک شریعتی پیگیر اعلام موجودیت فراکسیون نیروهای انقلاب هستند، حال باید نظاره‌گر بود، ائتلافی‌ها که حضورشان در تهران به اندازه امنا قدرتمند نیست می‌توانند نمایندگان تهران را زیر یک چتر واحد قرار دهند!
از سوی شورای ائتلاف نیروهای انقلاب، علیرضا سلیمی، مجتبی زارعی، عبدالحسین روح‌الامینی و زهره‌سادات لاجوردی در مرحله دوم به مجلس راه یافتند و در دور نخست هم هشت گزینه آنها ردای کاندیداتوری را بر تن کرده بودند که از این جمع، محمود نبویان و رضا تقی‌پور به‌ترتیب در فهرست‌های امناء و صبح ایران نیز حضور داشتند.
غایب بزرگ فهرست منتخبان مردم تهران، سید نظام‌الدین موسوی است. او که از بنیانگذاران ائتلاف امناء محسوب می‌شود و در دوره یازدهم با حضور در فهرست شورای ائتلاف نیروهای انقلاب، نماینده مجلس یازدهم شد با همفکرانش زاویه پیدا کرد و دیگر از قطار ائتلافی‌ها پیاده و حاضر نشد پازل انتخاباتی‌شان را تکمیل کند؛ به همین جهت با تعداد دیگری از نمایندگان فعلی و ادوار، پرچم ائتلاف امنا را بلند کرد اما خود او این‌بار اعتماد مردم تهران را به دست نیاورد و باید دوم خرداد از مجلس شورای اسلامی وداع کند.
آرایش دیگر مجلس دوازدهم مربوط به تعداد کرسی‌های بانوان می‌شود. در تهران فقط سه نامزد زن یعنی زهره‌سادات لاجوردی، سمیه رفیعی و زینب قیصری به مجلس راه یافتند و درمجموع ۱۴کرسی در مجلس آینده در اختیار زنان قرار گرفت که از این تعداد هفت گزینه از سابقه نمایندگی برخوردار هستند و هفت گزینه دیگر نیروی سفید شناخته می‌شوند.
به این نکته اذعان شد که امنا در مرحله دوم نیمی از کرسی‌ها را از آن خود کرد و تعدادی از نیروهای آن هم در سایر حوزه‌ها ـ در مرحله اول و دوم ـ تحت عنوان لیست «شریان» وارد مجلس شده‌اند، اما بااین‌حال نمی‌توان یک جریان یا ائتلاف سیاسی را پیروز قطعی بزنگاه ۱۱اسفند یا ۲۱اردیبهشت‌ماه دانست. مجلس دوازدهم تفاوت‌های زیاد با مجلس یازدهم خواهد داشت؛ از ۷خرداد به بعد هم باید منتظر کنش و واکنش‌های نمایندگان جدید در صحن مجلس باشیم و هم مشاهده کرد کدام‌یک از ائتلاف‌ها برای انتخابات ۱۴۰۲ (ریاست‌جمهوری و شانا) صحنه‌گردانی خواهند کرد و آیا در آن مقطع به اشتراک خواهند رسید یا باز هرکدام در قالب تشکیلات خود فعالیت خواهند کرد؟!