آگاه: آریانپور شرایط روحی و معیشتی رزیدنتها را دلیل ترک تحصیل آنها دانسته و میگوید: «کارکنان آموزشی، دانشگاهها را پادگانی اداره میکنند یعنی اگر رزیدنتی به هر علتی قادر به حضور برای انجام کشیک نیست، بدون اینکه به مشکلات فرد توجه شود پادگانی با او برخورد میکنند.» او میافزاید: «انگار رزیدنت سرباز و مدیرگروهها فرماندهان پادگان هستند که رزیدنت حق لغو کشیک و برنامه ارائهشده را ندارد و در صورت اجرا نکردن دستور بهشدت بازخواست میشود.»
به گفته او، رزیدنت سال اول باید ۱۵کشیک ۲۴ساعته را بگذراند و سریعترین زمانی که میتواند به منزل برود و استراحت کند ساعت۱۶ عصر یک روز بعد از کشیک است و بیش از ۳۶ساعت و گاه تا ۷۲ساعت کار میکنند، درحالیکه باید حداقل کشیکها برای رشتههای پراسترس درنظر گرفته شود. این نماینده مجلس ترک تحصیل در رزیدنتها را جدی میداند و میگوید: «ترک تحصیل رزیدنتها در رشتههایی مانند طب اورژانس، داخلی، جراحی، کودکان و بیهوشی در حال افزایش است.» به باور او، دستیاران تخصص پزشکی نباید برای خدمت در مناطق محروم به گونهای تحت فشار قرار گیرند که دچار آسیبهای روحی و خانوادگی شوند. آریانپور خودکشی رزیدنتها را نگرانکننده دانسته و میافزاید: «یکی از مشکلات این قشر، مشکلات معیشتی است چون در ۳۰ تا ۴۰سالگی با حداقل حقوق آن هم در مناطق محروم باید زندگی خود را بگذرانند. بسیاری از رزیدنتها در این سن تشکیل خانواده داده و دارای فرزند هستند و برخی دیگر هم که مجرد هستند مسائل و مشکلات مربوط به خود را دارند. این مشکلات باعث میشود دچار افسردگی شده و برخی از آنها دست به خودکشی بزنند.» به گفته او، ممکن است دولت از یک پزشک زن که تاکنون هیچگونه حمایتی نداشته در ۴۰سالگی بخواهد دوره رزیدنتی خود را در مناطق محروم بگذراند درحالیکه او میخواهد در کنار خانوادهاش باشد.
سیستم یکسانی برای اعزام پزشکان به مناطق محروم نداریم
این نماینده مجلس با اشاره به زن و شوهر رزیدنتی که باید در دو استان مختلف طرح خود را بگذرانند، تاکید میکند: «سیستم امتیازدهی یکسانی برای اعزام پزشکان به مناطق محروم نداریم و معمولا در این زمینه سلیقهای عمل میشود.» او در پاسخ به این سوال که نیاز مناطق مناطق محروم به پزشک چطور باید تامین شود، چنین پاسخ میدهد: «قطعا مناطق محروم به پزشکان نیاز دارند اما میتوان با بهرهگیری از نیروهای بومی این مشکل را برطرف کرد.»
به گفته این نماینده مجلس بسیاری با پارتیبازی و رانت از سهمیه مناطق محروم استفاده و سپس در کلانشهرها خدمت میکنند. در این مورد توضیح میدهد: «در بسیاری از موارد دیده شده افرادی با استفاده از سهمیه مناطق محروم با حداقل نمره پذیرفته میشوند و سپس با رانت خانوادهاش در کلانشهرها مشغول به کار میشوند. در این رابطه نیاز است وزارت بهداشت با ورود جدی به این موضوع با کسانی که از این رانتها استفاده کرده برخورد جدی داشته و آنها را ملزم به خدمت در مناطق محروم کنند و بیشک اگر از این رانتها جلوگیری شود، کمبود پزشک بسیاری از مناطق محروم برطرف خواهد شد.»
او به این سوال که مجلس برای حل این مشکل چه کاری انجام داده است؟ چنین پاسخ میدهد: «کمیسیون بهداشت در این زمینه وارد عمل شد و حقوق رزیدنتها را یک و نیم برابر افزایش داد ولی باز هم متناسب با میزان خدمات ارائهشده نیست و باید حداقل حقوق پزشک عمومی را دریافت کنند. براساس قانون کار، ساعات کاری هفتگی ۴۴ساعت است اما رزیدنت در یک کشیک حداقل ۳۶ساعت کار میکند و حتی اضافهکاری هم برای آنها تعریف نشده است. درحالیکه اگر اضافه کاری میگرفتند حداقل حقوقشان ترمیم میشد و انگیزه لازم برای خدمت را داشتند.» وی با اشاره به اینکه رزیدنتها حق کار در سیستم غیردولتی را ندارند، میگوید: «اگر در سیستم دولتی از ظرفیت رزیدنتها در برخی درمانگاهها استفاده شود میتوانند بخشی از هزینههای زندگی خود را تامین کنند و از سویی کمبود پزشک در درمانگاهها حل خواهد شد چون درحالحاضر شاهد کمبود پزشک در برخی درمانگاههای کشور بهویژه تهران هستیم.»