آگاه: سورنا ستاری بعد از روی‌کارآمدن دولت تدبیر و امید، معاون علمی و فناوری رییس‌جمهوری شد و هشت سال در جایگاه معاونت ریاست‌جمهوری تکیه زده بود. بعد از تشکیل دولت سیزدهم، او و محمد اسلامی همچنان در دولت حضور داشتند، اسلامی از وزارت راه‌وشهرسازی به سازمان انرژی اتمی منتقل شد و ستاری همچنان در معاونت علمی فعالیت خود را ادامه می‌داد اما همکاری او با دولت مردمی استمرار نیافت و ۱۱آبان‌ماه ۱۴۰۱ رئیسی با صدور حکمی دهقانی فیروزآبادی را به‌سمت معاونت علمی و فناوری منصوب کرد. در اولین ترمیم کابینه یک بال به این معاونت اضافه شد و آن حوزه اقتصاد دانش‌بنیان‌ها بود. سورنا ستاری هم به شورای راهبردی روابط خارجی ایران به ریاست «سید کمال خرازی» رفت. در دوره‌ای که او از دولت وداع کرد، برخی کنشگران سیاسی و رسانه‌ای «ستاری» را گزینه اصلی اعتدالی‌ها و اصلاح‌طلبان در انتخابات مجلس دوازدهم می‌دانستند اما او حاضر نشد وارد عرصه رقابت شود؛ ازاین‌رو درحال‌حاضر مشغول فعالیت‌های علمی و تحقیقاتی خود است.
«حسین سیمایی صراف» هم یکی دیگر از مُهره‌های دولت سابق بود که در دوره‌ای کوتاه تصدی دبیری هیات دولت را برعهده گرفت تا گزینه جدید ازسوی رئیسی معرفی شد. بعد از انتصاب علی بهادری جهرمی به‌عنوان سخنگوی دولت، رییس‌جمهوری از او خواست با حفظ سمت دبیر هیات دولت هم شود؛ از این رو صراف از کابینه رفت و از آن مقطع به بعد پای وی در جلسات هم‌اندیشی حسن روحانی با وزرا و معاونان سابقش که در دفترش برگزار می‌شود، باز شد.
انتظارات برای احیای دولت مردمی
وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و همچنین بانک مرکزی دو مجموعه مهم اقتصادی بودند که رییس‌جمهوری ترجیح داد سکانداران آنها را تغییر دهد، علت هم انتقادهای بود که به عملکرد عبدالملکی جوان در ساختمان خیابان آزادی و صالح‌آبادی به‌عنوان رییس کل بانک مرکزی مطرح می‌شد. این دو از دولت رفتنی شدند، اما نفر اول با حکم وزیر اقتصاد و امور دارایی دبیر شورای عالی مناطق آزاد شد و رییس سابق بانک مرکزی هم با معرفی وزیر خارجه و تایید رییس دولت، به‌عنوان سفیر راهی قطر شد!
این پایان ماجرا نبود! ترکش خروج از کابینه به «یوسف نوری» وزیر آموزش‌وپرورش، به‌دلیل عدم پرداخت به‌موقع حقوق معلمان هم خورد. او هرچند از وزارت خداحافظی کرد اما باز با اعتماد دولتی‌ها مواجه و با تایید هیات دولت، کلید استانداری مازندران را گرفت. سال۱۴۰۲ نیز باز یک معاون رییس‌جمهوری از دولت رفت. «سیدمسعود میرکاظمی» که سابقه تصدی وزارت بازرگانی و نفت در دولت‌های نهم و دهم را در کارنامه خود ثبت کرده و نماینده مجلس نهم هم بود، به‌دلیل کسالت و بیماری مسئولیت سازمان برنامه‌وبودجه را به «داوود منظور» واگذار کرد. سید ابراهیم رئیسی ـ۲۸فروردین ۱۴۰۲ در جلسه هیات دولت‌ـ با بیان اینکه آقای میرکاظمی به‌دلیل بیماری قلبی از سال گذشته پیگیر جابه‌جایی از سازمان برنامه‌وبودجه بود تا کار درمان خود را ادامه دهد، گفت: در افکارعمومی و رسانه‌ها نباید اینطور برداشت شود که این جابه‌جایی به‌دلیل یک اشکال بوده است.
بالاخره این‌بار قرعه به نام سیدمحمد حسینی افتاد، هرچند پیش از این زمزمه‌هایی مبنی‌بر تغییر او در رسانه‌ها مطرح شده بود و حتی از ابراهیم عزیزی، نماینده کرمانشاه به‌عنوان گزینه احتمالی نام برده می‌شد اما این جابه‌جایی منتفی و به بعد از انتخابات مجلس دوازدهم موکول شد. آنچه مشخص است، رییس‌جمهوری بارها تاکید کرده که بر اصول و برنامه‌هایی که با مردم در زمان انتخابات در میان گذشته پایبند است و حتی در زمان رأی اعتماد مجلس به‌صراحت گفته بود: رابطه سببی، نسبی و خانوادگی در انتخاب وزرا نقش نداشت. ترمیم و تحول در کابینه حق رییس‌جمهوری است اما آیا تاکنون این تغییرات به نفع کابینه رقم خورده است؟ منظور از کابینه به‌معنای پیکره قوه مجریه است! حداقل انتظار می‌رود در سال پایانی دولت سیزدهم این رفت‌وآمدها نتایج ملموس‌تری برای دولت مردمی داشته باشد.