آگاه: مرادیان اعلام کرد که از ۲۲۸هزار عنوان کتابی که در این دولت مجوز دریافت کردهاند ـ از نیمه ۱۴۰۰ تا پایان اسفند۱۴۰۲ ـ تنها ۱۶.۲درصد آثار مورد مشروطی داشتند و ممیزی خوردهاند. ۶۷درصد از مشروطیها در فرمهای ابلاغی مربوط به ساحات شکلی کتاب همچون صفحه، فایل ناقص، فایل غیرنهایی، فقدان شناسنامه، مغایرت ثبت اطلاعات و... بوده است. ۳۳درصد باقیمانده نیز محتوایی و ناظر بر تطبیق کتاب با مصوبه اصلاحی که ممکن است تفسیر بررس از متن دقیق، غیردقیق، وارد یا ناوارد باشد. وی میگوید: تلاش کردیم با پسگیری تفویضهای استانی و دادهکاوی فرمهای ابلاغی و برگزاری جلسات جمعی و انفرادی با ناشران و گروههای موضوعی وحدترویه بیشتری در ممیزی ایجاد شود. زمانی که دولت سیزدهم شروع شد، آمار مشروطیها ۳۱.۷درصد از آثار همانسال بود و تعداد آثار مغایر ضوابط نشر ۸.۳درصد بود.
مرادیان ادامه میدهد: امروز آمار آثار مغایر با ضوابط نشر ۱.۵درصد از کل آثار است که ۰.۸ از این ۱.۵درصد، مربوط به ایرادات شکلی است، مثلا طرف دستنوشتهاش را پیدیاف کرده، یا کتابسازی و نقض حق مشهود است؛ برای مثال شخصی چند داستان کوتاه معروف را به نام خودش با عنوان تالیف بارگذاری کرده بود و این دست اقدامات. به گفته مرادیان، ۰.۷ باقیمانده هم مربوط به آثاری با محتوای ایراددار است و البته این کتابها عموما کتابهای جدی نیستند. وی در ادامه به مصوبه اصلاجی ۶۶۰ قانون تاسیس وزارت ارشاد با عنوان «مصوبه اصلاحی اهداف، سیاستها و ضوابط نشر کتاب» اشاره کرده و میافزاید: برخی از ناشران از وجود این قانون بیاطلاع هستند، درحالیکه این قانون اساس ممیزی است. نه سخت است و نه عاریتی. همکاران ما هم صرفا حق دارند، محتوا را با قانون تطبیق دهند.
وی در پایان ممیزی را مسئله پررنگی در نشر ندانسته و میگوید: هرقدر کتابسازها و شبهنشرها بیشتر شوند آمار ممیزی بیشتر میشود. وگرنه ناشران حرفهای منطبق بر ارزشهای جامعه و قانون تولید میکنند.
منبع: تسنیم