آگاه: معمولا معدل مجالس پیشین نشان داده گرایش بیشتر به سمت کمیسیون‌هایی است که در حوزه انتخابیه بتوانند گرهی از مشکلات مردم باز کنند و به سراغ کمیسیون‌های اقتصادی، عمران و برنامه و بودجه می‌روند که این یک آسیب است و باید چاره‌جویی شود. کمیسیون فرهنگی جزو مهم‌ترین کمیسیون‌های مجلس است. هر کمیسیونی بر اساس یک منش شکل گرفته و بایستی واقعیت را بپذیریم. مجلس به داده‌های تخصصی همه کمیسیون‌ها نیاز دارد؛ لذا افرادی که به مجلس راه پیدا می کنند اگر به جهت پیشینه تخصص رشته علمی تجربه منطبق با کمیسیون هستند، باید همان کمیسیون را در اولویتشان بگذارند و بایستی بتوانند گره‌گشایی کنند. وقتی وارد مجلس شدم کمیسیون‌های مختلفی به من پیشنهاد شد. گفتم اگر تجربه گذشته‌ام در کمیسیون فرهنگی باشد منجر به گره‌گشایی می‌شود. ما نباید برای نام و نشان کمیسیون انتخاب کنیم و باید با هدف پاسخگویی به نیازهای اساسی جامعه کمیسیون خود را انتخاب کنیم. به هر نسبت بین کمیسیون فرهنگی و گرایش تخصصی رابطه معناداری وجود داشته باشد، نماینده در انجام رسالتش می‌تواند موفقیت بیشتری کسب کند. 
مسئله دیگری که باید مجلس برایش چاره‌جویی کند تا با کاهش مواجه نباشیم این است که باید کمیسیون فرهنگی به جهت اعتبارات و امکانات توجه بیشتری داشته باشیم. کسی که عضو کمیسیون عمران باشد به جهت اعتباراتی که در وزارتخانه است می‌تواند برای حوزه انتخابیه‌اش سود ببرد و اگر این دغدغه کاهش یابد، ضریب حضور در کمیسیون بیشتر می‌شود. باید موضوع فرهنگ را جزو اولویت‌هایمان بدانیم و اگر جزو اولویت‌های درجه‌یک‌مان محسوب شود، قطعا ورود پیدا می‌کنیم و اگر جزو اولویت‌هایمان نباشد، در رده‌های بعدی قرار می‌گیرد. اینکه به سمت کمیسیون فرهنگی نمی‌آیند در گذشته دلایل مختلفی داشته و نیاز است در شروع مجلس از طریق هیات‌رییسه نشست‌هایی برگزار شود و ضرورت حضور موثر چهره‌ها در همه کمیسیون‌ها تبیین شود. در دوره‌های گذشته قراری شکل گرفت و امتیازبندی شد که تلاش شود بین کمیسیون و رشته تخصصی ارتباط وجود داشته باشد و باید در این زمینه کار جدی‌تری انجام بدهیم. باید یک‌سری مشوق‌ها برای همه کمیسیون‌ها پیش‌بینی شود تا نماینده‌ها دغدغه حوزه انتخابیه‌شان را نداشته باشند. در بین عواملی که نقش‌آفرین‌اند بیشترین سهم را این نکته دارد که نماینده وارد کمیسیونی شود که در حوزه انتخابیه‌اش سرش را بالا بگیرد و بتواند گزارش بدهد که چه اقداماتی صورت گرفته است. وقتی یک پل ساخته می‌شود به چشم مردم می‌آید. بایستی نوع نگاه به نماینده اصلاح شود. نوع نگاه خیلی نگاه خوبی نیست. کار نماینده ساخت‌وساز، عمران و جاده نیست و نماینده رییس‌جمهوری، فرماندار، استاندار، مدیرکل و وزیر نیست؛ ولی در میان افکار عمومی همه اینها را از نماینده انتظار دارند و لذا نماینده برای اینکه پاسخگوی نیازهای اجتماعش باشد در جاهایی مجبور می‌شود وارد کمیسیونی شود که بتواند به برخی از نیازها پاسخ بدهد و بایستی روی این موضوع کار شود. 
پس درنتیجه، اول باید ریشه‌یابی شود تا چرایی دربیاید. دوم، سعی کنیم مشوق‌هایی برای نماینده‌ها در نظر بگیریم. سوم، نشست‌های تخصصی با نماینده‌هایی که رشته‌شان مرتبط است بگذاریم. اگر ضرورتش بیشتر گفته و به دغدغه‌های نماینده‌ها توجه شود، در کنار عشق و علاقه، نیازهای حوزه انتخابیه برای نماینده‌ها مهم است و هر روز از او می پرسند و حتی بسیاری اوقات ملاک ارزیابی از نماینده اقداماتش در مجلس نیست و به حوزه انتخابیه نگاه می‌کنند که چه کارهایی انجام داده و اینها ریشه‌یابی عدم اقبال است.