آگاه: بحث تخریب سینما «نادر» درحالی مطرح می‌شود که همان مقطع یعنی ۱۳سال قبل هم این سینما تعطیل شده بود و گفته می‌شد در آستانه تغییر کاربری است. حالا هم خبرهای تایید نشده‌ای در فضای مجازی منتشر شده است که این سینما با مجوز میراث فرهنگی و گردشگری قرار است، تخریب شود، خبرنگار ایسنا از انجمن سینماداران پیگیر شد که آیا از این موضوع اطلاع دارند که ابراز بی‌اطلاعی کردند و محمد قاصد اشرفی، از انجمن سینماداران ابراز تاسف کرد که قرار بود لاله زار با طرح‌های شهرداری به فضای فرهنگی هنری تبدیل شود اما همه در حد وعده باقی مانده است.
مجدبیگدلی، مالک سابق سینما نادر (۱۳سال قبل) گفته بود: «سینما نادر با نام «رویال» در ۲۵۰۰متر، سال ۱۳۱۲ ساخته شد که بعد از ورشکستگی صاحبش، توسط شرکت سهامی ایران که چند سینما در لاله‌زار داشت خریداری شد و درنهایت در سال۴۲ سرقفلی این سینما را به همراه دو شریک دیگرم خریدم، سینما بازسازی شد و با نام «نادر» در ۲۸شهریور سال ۴۲ با فیلم «مرد میدان» آن را بازگشایی کردیم. این بازگشایی، ۱۰روز پس از انقلاب پس از اینکه امام(ره) فرمودند با سینما مشکلی نداریم انجام شد. اما به ما اعلام شد که سینماهای لاله‌زار نباید باز باشد و سینما را از ما گرفتند و پس از مدتی خودشان در آن فیلم نشان دادند. حدود دو سال بعد از انقلاب سینما را به ما فروختند که تا دو سال پیش دایر بود تا اینکه نامه نوشتند به این سینما فیلم ندهید و ما برای اینکه چراغ سینما خاموش نشود فیلم‌هایی را که قبلا نمایش داده بودیم اکران کردیم اما هشت‌ماه بیشتر نتوانستیم دوام بیاوریم، درحال‌حاضر  هم به‌دنبال کسی هستیم تا با ما شریک شود و این ملک را که پروانه مسکونی اداری دارد بسازیم.»
او درباره فیلم‌هایی که در سینما «نادر» نمایش داده است،گفته بود: همه نوع فیلمی می‌گذاشتیم و بیشتر کارهایی بودند که تماشاگر درجه دو داشتند و اگر فیلمی کلاسش بالا بود و اکران گسترده می‌خواست، نسخه‌ای هم به ما می‌دادند، عکس فیلم را در ویترین می‌زدیم و مشتری نگاه می‌کرد، می‌فهمیدیم فیلم می‌فروشد یا نه. آثار پرفروشی چون «عروس دهکده»، «چهارراه حوادث»، «گنج قارون» و «عقابها» را در این سینما نمایش دادیم و از آثار مطرح‌تر هم می‌توان از «گاو» و «قیصر» نام برد.
مالک سابق سینما نادر در بخش دیگری گفته بود: «۲۰سینما در لاله‌زار بود که ۶سالن آن در همین کوچه «باربد» بود که به‌خاطر سینما ملی به آن کوچه ملی می‌گفتند. اما متاسفانه هیچ‌کدام از این سینماها باقی نمانده و بعضی از آنها انبار وسایل برقی شده است. ظاهرا یکی از کسانی که مسئولیت داشته است از لاله‌زار خاطره خوشی نداشته است و کمر به تخریب فضاهای فرهنگی اینجا بست که سینمای ما آخرین بازمانده از سینماهای لاله‌زار بود و آن هم تعطیل شد. سینمای ما با ۷۰۰نفر ظرفیت اگر در طول روز کمتر از سه هزار نفر می‌آمدند فیلم را عوض می‌کردیم الان کدام سینما چنین مخاطبی دارد؟»
زنده‌یاد بیگدلی با بیان اینکه در خارج سینماهای قدیمی‌شان را به موزه تبدیل می‌کنند، گفته بود: حتی در آنجا هنوز از آپارات‌های قدیمی‌شان بهره می‌برند و هیچکدام از آپارات‌های جدید کیفیت گذشته را ندارد. ما آپارات این سینما را در سال۴۲ از آلمان خریدیم که هنوز هم کار می‌کند و صدایی در حد دالبی دارد. صحبت شده بود تا شهرداری لاله زار را بازسازی کند تا به جاذبه‌ای برای گردشگری تبدیل شود اما یک‌دفعه منصرف شدند.
مالک سابق سینما نادر درباره حضورش در این سینما درحالی‌که تعطیل شده، هم گفته بود: «ما در اینجا خاطرات زیادی داریم و کنار گذاشتن این خاطرات بسیار سخت است. در طبقه بالای سینما دفتر گروه سینماهای متحد تهران را داشتیم که تولید فیلم می‌کردیم و افرادی مانند ساموئل خاچکیان، خسرو پرویزی و صابر رهبر در اینجا اتاق داشتند و کار می‌کردند و الان فقط جای خالی‌شان مانده است. در این دفتر که مدیریتش با من بود ۵۰فیلم در قبل از انقلاب تولید شد و بعد از انقلاب هم آقای انوار از من خواست دوباره کار کنم. من «شبح کژدم» را با کیانوش عیاری ساختم و بعد از آن هم، «شکار خاموش»، «لنگرگاه»، «ویزا» و «حادثه» را کار کردم اما دیدم شرایط سخت است و به همه‌چیز ایراد گرفته می‌شود، بنابراین تصمیم گرفتم دیگر کار نکنم.»