آگاه: یک دایناسور با اندازه‌ای مشابه یک پرنده، ۱۰۰میلیون سال پیش در کره جنوبی ردپاهای فسیل‌شده‌ای از خود به جا گذاشته است که به محققان کمک کرد تا درک جدیدی در مورد نحوه تکامل پرواز به دست آورند.به نقل از آی‌ای، در یک کشف هیجان انگیز، محققان ردپای یک دایناسور ۱۰۶میلیون ساله را بررسی کردند و نشان دادند که این غول‌های ماقبل تاریخ، هنگام دویدن از بال‌ها برای افزایش سرعت خود استفاده می‌کردند. این ردپاها متعلق به گونه‌ای دایناسور است که تصور می‌شد اندازه آن شبیه گنجشک مدرن امروزی است و همین آن را به یک شکارچی کوچک تبدیل می‌کند. آنچه دیرینه‌شناسان را متحیر کرده بود، گام‌های بلند این حیوان از ۲۵ تا ۳۱سانتی‌متر بود. ردپاهای این شکارچی ناشناخته فاصله‌های بیشتری نسبت به آنچه برای چنین دایناسورهای کوچکی انتظار می‌رفت، داشت.این امر باعث شد محققان به این نتیجه برسند که این دایناسور با اندازه مشابه پرنده‌های امروزی متعلق به دوره کرتاسه اولیه از بال‌های خود برای دویدن سریع‌تر به جای پرواز استفاده می‌کرده است. این گروه ردپاها و موجودی که آنها را ساخته بود مورد مطالعه قرار دادند. آنها نشانه‌هایی از دویدن با کمک بال پیدا کردند. محققان در تجزیه و تحلیل خود از فاصله بین ردپای دایناسور و اندازه عضلات پای آن به این نتیجه رسیدند که این دایناسور کوچک بدون کمک نمی‌توانست آنقدر سریع بپرد که ردپایش آنقدر فاصله داشته باشد. این کمک احتمالا از بال‌ها می‌آمد. تصور می‌شود که هنگام ایجاد این ردپاها این دایناسور بالدار با سرعت ۳۸کیلومتر در ساعت حرکت می‌کرده است.از آنجا که مسیرها به طور ناگهانی متوقف شدند، مشخص نیست که آیا این موجود در حال صعود به آسمان یا پایین آمدن بوده یا با استفاده از بال‌های خود روی زمین حرکت می‌کرده است. این یک حرکت منحصربه‌فرد بین دویدن و پرواز است که نیروی آیرودینامیکی کافی برای بلند کردن یک حیوان ایجاد می‌کند و به عنوان مثال به آنها اجازه می‌دهد از درخت بالا بروند اما به پرواز پایدار نمی‌رسند.هنوز مشخص نشده است که آیا این دایناسور می‌تواند پرواز کند یا خیر. با این‌حال، این احتمال وجود دارد زیرا تحقیقات قبلی نشان داده که «D rarus» پردار بوده است.