آگاه: هنگامی‌که فردی یک ایمپلنت مانند لگن مصنوعی دریافت می‌کند، ریسک عفونت در محل ایمپلنت وجود دارد. طبق تحقیقی جدید پوششی از نانومیله‌های طلا که باکتری را سرخ می‌کند، احتمالا از بروز چنین عفونتی جلوگیری می‌کند.
گاهی اوقات عفونت‌های باکتریایی در محل نصب ایمپلنت‌ها خطرناک است و احتمالا به بروز چالش‌هایی مانند ضعیف شدن پیوند بین ایمپلنت و استخوان منجر شود. هنگام وقوع چنین رویدادی باید از شکست زودهنگام فرایند نصب ایمپلنت جلوگیری کرد.
هم‌اکنون برخی انستیتوهای تحقیقاتی روی توسعه پوشش‌های آنتی بیوتیک برای ایمپلنت‌ها فعالیت می‌کنند تا آنها را قادر سازند از وضعیت مستعد عفونت اولیه گذر کنند. البته برخی از این مواد بدون توجه به وضعیت محل ایمپلنت به‌طور دائم بار آنتی بیوتیک خود را آزاد می‌کنند. حال آنکه استفاده بی‌رویه از داروها ممکن است به ایجاد مقاومت در باکتری‌ها منجر شود و به همین دلیل آنتی بیوتیک‌ها تاثیرگذاری کمتری خواهند داشت. در همین راستا، در پژوهشی جدید از نانو میله‌های طلا استفاده شده است.
محققان دانشگاه فناوری چالمرز سوئد این ذرات نانو را ابداع کرده‌اند که به راحتی روی سطوح ایمپلنت‌ها به کار گرفته می‌شوند و هم‌اکنون روی سطوح شیشه‌ای در آزمایشگاه بررسی شده‌اند. میله‌های مذکور پس از به‌کارگیری، با فاصله زیاد روی سطح قرار می‌گیرند و درکل ۱۱درصد مواد زیرین را پوشش می‌دهند.
تا زمانی‌که میله‌های نانو در معرض نور مادون سرخ قرار نگرفته‌اند، خنثی هستند اما پس از تاباندن اشعه مادون سرخ به این مواد الکترون‌های لای رویی آنها به حرکت درمی‌آید. این واکنش گرما به وجود می‌آورد و هرگونه میکروبی را روی سطح نابود می‌کند. هنگام به‌کارگیری این مواد نانو روی ایمپلنت، نور به‌طور خارجی تابانده می‌شود و با گذر از پوست و بافت به سطح آن می‌رسد.
نکته مهم آنکه تاثیر گرمایشی منطقه است و تاثیر اندکی بر بافت اطراف دارد. برخی سلول‌های بافت که با میله‌ها ارتباط مستقیم دارند، احتمالا از بین بروند. محققان معتقدند این امر چندان مشکل‌ساز نیست. هرچند تعداد اندک سلول‌های آسیب دیده به‌سرعت ازسوی بدن احیا می‌شوند.
به گفته محققان، نکته اصلی تعیین اندازه میله‌هاست. دیگر نکته مهم کنترل شدت نور مادون سرخ برای میزان گرمای تولیدی است.