آگاه: پس از آنکه ترامپ تهدید کرد کانال پاناما را پس می‌گیرد، رییس‌جمهور پاناما اعلام کرد این کانال همچنان در دستان پانامایی‌ها باقی می‌ماند. « خوزه رائول مولینو» رییس‌جمهور پاناما در رسانه‌های اجتماعی نوشت: «هر وجب از کانال پاناما و مناطق همجوارش به پاناما تعلق دارد و اینطور خواهد ماند و حق حاکمیت و استقلال کشور ما قابل مذاکره نیست.» مولینو گفت امیدوار است که روابط محترمانه با دولت بعدی آمریکا همچنان حفظ شود وی همچنین خاطرنشان کرد که مسائل امنیتی مانند مهاجرت غیرقانونی، قاچاق مواد مخدر، تروریسم و جرایم سازمان یافته باید به اولویتی در دستورکار دوجانبه دو کشور تبدیل شود. رییس‌جمهور پاناما «قراردادهای یتوریخوس-کارتر» را که در ۱۹۷۷ ازسوی عمر یتوریخوس و جیمی کارتر، رؤسای جمهوری وقت پاناما و آمریکا امضا شد یادآوری کرد که در جریان آن، پانامایی‌ها حق حاکمیت خود بر این کانال را در ۳۱دسامبر ۱۹۹۹ احیا کردند. مولینو افزود: این توافق‌ها بی‌طرفی دائمی کانال پاناما، تضمین باز بودن آن و فعالیت آزاد و ایمن برای تمامی کشورها را ایجاد کرد.
رییس‌جمهور پاناما تصریح کرد: تعرفه‌هایی که ترامپ به آنها اشاره کرده براساس نظر عمومی، درنظرگرفتن شرایط بازار، رقابت‌های بین‌المللی، هزینه‌های مربوط به سرویس و خدمات و حفظ و نگهداری کانال و نیازهای مدرن‌سازی این آبراه بین‌المللی است. وی خاطرنشان کرد: این کانال به‌عنوان میراث غیرقابل سلب ملت ما و تضمین‌کننده استفاده از آن برای ترانزیت صلح‌آمیز و بدون وقفه کشتی‌های همه کشورها در دست پاناما خواهد ماند. اما ترامپ در جواب رییس‌جمهور پاناما که در واکنش به تهدیدهای او گفت هر مترمربع کانال پاناما و اطراف آن به پاناما تعلق دارد، گفت: «خواهیم دید»، و سپس با انتشار عکسی از کانال پاناما نوشت: «به کانال ایالات‌متحده خوش آمدید!»
سایت آمریکایی پولیتیکو در واکنش به نگاه اشغالگرایانه ترامپ به کانال پاناما نوشت: معلوم نیست که چرا ترامپ در روزهای اخیر بر این گذرگاه کشتیرانی مهم تمرکز کرده است. پاناما از زمان سرنگونی مانوئل نوریگا ازسوی آمریکا در سال۱۹۸۹، متحد واشنگتن بوده است. درحالی‌که چین پیشتر با اجرای پروژه‌های زیرساختی با دولت‌های قبلی پاناما ارتباط برقرار کرده بود و شرکت مستقر در هنگ کنگ دو بندر را در پایانه‌های کانال پاناما اداره می‌کند، این کانال ازسوی سازمان دولتی مستقل موسوم به سازمان کانال پاناما اداره می‌شود. طبق گزارش منتشره در پولیتیکو، ایالات متحده به پاناما کمک کرد در اواخر قرن بیستم از کلمبیا استقلال پیدا کند تا بتواند یک آبراه موردنظر را از طریق تنگه‌ای بسازد که اقیانوس آرام و اطلس را به هم متصل کند و به این ترتیب، حمل‌ونقل دریایی را تا حد زیادی سرعت بخشد. برای چندین دهه، آمریکا این کانال و منطقه‌ای از قلمرو اطراف آن را به نام منطقه کانال پاناما اداره می‌کرد.
حمله آمریکا به پاناما
بعد از جنگ ویتنام، بزرگ‌ترین عملیات نظامی آمریکا با هدف تثبیت و تحکیم سلطه خود بر مناطق استراتژیک جهان، حمله نظامی به پاناما علیه حکومت «مانوئل نوریگا» بود که در بیستم دسامبر ۱۹۸۹میلادی صورت گرفت.
در بیستم دسامبر ۱۹۸۹ میلادی جنگ ایالات‌متحده امریکا علیه کشور کوچک پاناما و بدون اطلاع قبلی آغاز شد. این جنگ نابرابر که برخلاف تصور آمریکایی‌ها پیروزی سریع چند ساعته به همراه نداشت، با مقاومت دلیرانه ارتش کوچک و مردم پاناما، دو هفته به طول انجامید و با بمباران مناطق غیرنظامی ازسوی نظامیان آمریکایی، خسارات بسیار سنگینی بر کشور پاناما و به‌ویژه پایتخت آن وارد آمد. در این تهاجم نظامی که بعد از جنگ ویتنام، بزرگ‌ترین عملیات نظامی آمریکا تا آن زمان محسوب می‌شد ۲۶هزار سرباز تفنگ‌دار آمریکایی شرکت کردند و بین چهار تا ۱۰هزار نفر از مردم پاناما به قتل رسیدند. پس از دو هفته جنگ، نوریگا رییس‌جمهور پاناما به سفارت یک کشور خارجی در پاناما پناهنده شد اما با خیانت آشکار این کشور خارجی، وی به سربازان آمریکایی تحویل شد. تجاوز آمریکا به پاناما و دخالت در امور داخلی این کشور، باعث خشم مردم پاناما و اعتراض گسترده جهانی علیه واشنگتن شد. باوجوداین، آمریکا، مانوئل نوریگا را در یک دادگاه آمریکایی به اتهام قاچاق موادمخدر محاکمه و در سال ۱۹۹۳ وی را به چهل سال زندان محکوم کرد. هرچند میزان تلفات سنگین نیروهای آمریکایی و مردم پاناما هیچ‌گاه به‌صورت دقیق منتشر نشد اما در جریان بمباران مناطق غیرنظامی پاناما ازسوی آمریکا، خسارات فراوانی بالغ بر یک‌میلیارد دلار بر پاناما وارد آمد. آمریکا در حمله نظامی به پاناما از هیچ مرجع بین‌المللی مجوز اخذ نکرد.