آگاه: چهارشنبه دمشق پایتخت سوریه، شاهد یکی از شدیدترین حملات هوایی رژیم صهیونیستی به زیرساخت‌های نظامی و دولتی این کشور بود. جنگنده‌های اسرائیلی در عملیاتی هماهنگ، ساختمان ستاد کل ارتش سوریه، وزارت دفاع و مناطقی در نزدیکی کاخ ریاست‌جمهوری را هدف حملات سنگین قرار دادند که منجر به تخریب گسترده این اماکن شد. این تهاجم که بنا بر اعلام ارتش رژیم صهیونیستی در ۲۴ ساعت گذشته شامل ۱۶۰ حمله هوایی به اهداف مختلف در سوریه بوده، به بهانه حمایت از اقلیت دروزی در منطقه سویدا انجام شده است.

جزییات حملات
بر اساس گزارش‌های رسانه‌های محلی و بین‌المللی، حملات از ساعات اولیه روز چهارشنبه آغاز شد و با شدت بی‌سابقه‌ای ادامه یافت. منابع خبری سوری از شنیده‌شدن صدای انفجارهای مهیب در مرکز دمشق و بلندشدن ستون‌های دود از نزدیکی مقر ستاد کل ارتش و وزارت دفاع خبر دادند. شبکه الجزیره گزارش داد که صدای تیراندازی نیز در مرکز شهر شنیده شده است. ارتش رژیم صهیونیستی با انتشار ویدیوهایی مسئولیت این حملات را بر عهده گرفت و اعلام کرد که ورودی ستاد کل ارتش و یک هدف نظامی دیگر در نزدیکی کاخ ریاست‌جمهوری تشرین را بمباران کرده است. شبکه المیادین نیز گزارش داد که کاخ تشرین نه کاخ الشعب، هدف این حملات بوده و خسارت‌های شدیدی به ساختمان ستاد کل ارتش وارد شده است.

دیدار مخفیانه در باکو و تناقض با حملات اخیر
در حالی که حملات اخیر رژیم صهیونیستی به دمشق نشان‌دهنده تشدید تنش‌هاست، گزارش‌هایی از دیدار مخفیانه نمایندگان رژیم صهیونیستی و دولت موقت سوریه در جمهوری آذربایجان منتشر شده است که چند روز قبل انجام شد. بر اساس گزارش رسانه‌های اسرائیلی به نقل از یک منبع دیپلماتیک سوری، این دیدار در حاشیه سفر ابومحمد جولانی به باکو انجام شد. این منبع تاکید کرد که جولانی شخصا در این دیدار حضور نداشت، اما مذاکرات بر حضور نظامی اخیر اسرائیل در سوریه پس از سقوط بشار اسد متمرکز بود. همچنین شبکه سی‌ان‌ان به نقل از یک منبع صهیونیستی گزارش داد که در گفت‌وگوهای اخیر در باکو، اودید بسیوک، رییس بخش عملیات ارتش رژیم صهیونیستی، به همراه نمایندگان دولت موقت سوریه و برخی مقامات ترکیه حضور داشتند. هدف این مذاکرات، ظاهرا بررسی توقف حملات اسرائیل به سوریه و بازگشت به توافق جدایی نیروهای ۱۹۷۴ بود که منطقه حائل در جولان را ایجاد کرده بود. با وجود این گفت‌وگوها، حملات اخیر به دمشق نشان‌دهنده تناقض آشکار در رویکرد رژیم صهیونیستی است. اسرائیل مدعی است که حملاتش به‌منظور دفاع از خود در برابر نیروهای متخاصم و جلوگیری از تبدیل سوریه به «لبنان دوم» انجام شده، اما این اقدامات درست پس از مذاکرات باکو که ظاهرا برای کاهش تنش‌ها برگزار شده بود، پرسش‌هایی را درباره نیات واقعی تل‌آویو ایجاد کرده است. برخی تحلیلگران معتقدند که رژیم صهیونیستی با این حملات، قصد دارد ضمن تضعیف دولت موقت سوریه، فشار خود را بر مذاکرات احتمالی افزایش دهد تا امتیازات بیشتری کسب کند.

ابعاد سیاسی و نظامی حملات
این تهاجم در حالی رخ می‌دهد که سوریه پس از سقوط دولت بشار اسد در دسامبر ۲۰۲۴، در وضعیت شکننده‌ای به سر می‌برد. دولت موقت تحت رهبری جولانی (احمد الشرع) با چالش‌های متعددی از جمله درگیری‌های داخلی با اقلیت‌های قومی و مذهبی، به‌ویژه دروزی‌ها مواجه است. رژیم صهیونیستی با بهره‌گیری از این ناآرامی‌ها، به نظر می‌رسد در تلاش است تا با تضعیف توان نظامی دولت جدید سوریه، نفوذ خود را در منطقه گسترش دهد.بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، با اشاره به وضعیت «خطرناک» در سویدا، اعلام کرد که این رژیم اجازه نخواهد داد سوریه به «لبنان دوم» تبدیل شود و منطقه جنوب غربی این کشور را به عنوان یک منطقه غیرنظامی حفظ خواهد کرد. همچنین یسرائیل کاتس، وزیر جنگ رژیم صهیونیستی تهدید کرد که در صورت عدم درک «پیام» این حملات، شدت عملیات افزایش خواهد یافت.
پیامدهای منطقه‌ای
این حملات واکنش‌های مختلفی را در سطح منطقه‌ای به دنبال داشته است. ترکیه یکی از حامیان دولت موقت جولانی، این حملات را محکوم کرد. از سوی دیگر، گزارش‌هایی از هماهنگی احتمالی این عملیات با ایالات متحده منتشر شده است، هرچند کاخ سفید هرگونه دخالت مستقیم در این حملات را رد کرده است. تحلیلگران معتقدند که این تهاجم بخشی از استراتژی گسترده‌تر رژیم صهیونیستی برای تغییر توازن قدرت در منطقه است. پس از تهاجم گسترده به محور مقاومت، به‌ویژه ترور فرماندهان حزب‌الله لبنان و قطع روابط دولت جدید سوریه با ایران، اسرائیل فرصت را برای پیشبرد اهداف توسعه‌طلبانه خود در سوریه مناسب دیده است.

چشم‌انداز
حملات اخیر رژیم صهیونیستی به دمشق نه‌تنها نقض آشکار حاکمیت ملی سوریه است، بلکه نشان‌دهنده تلاش این رژیم برای بهره‌برداری از خلأ قدرت در این کشور است. تخریب زیرساخت‌های کلیدی مانند ستاد کل ارتش و وزارت دفاع می‌تواند توانایی برقراری نظم و امنیت را به‌شدت تضعیف کند. دیدارهای اخیر در باکو که ظاهرا برای کاهش تنش‌ها برگزار شده بود، باتوجه‌به حملات گسترده به دمشق، بیشتر به یک مانور سیاسی برای فریب افکار عمومی شبیه است.
از سوی دیگر، ادعای حمایت از دروزی‌ها به نظر می‌رسد بهانه‌ای برای مداخله نظامی و تحقق اهداف استراتژیک باشد. دروزی‌های سوریه، به‌رغم درگیری‌های اخیر با نیروهای جولانی، سابقه طولانی همکاری با ارتش سوریه در دوران بشار اسد داشته‌اند و برخی تحلیلگران معتقدند که این حملات ممکن است به جای حمایت، به تشدید تنش‌های قومی در منطقه منجر شود. 
جامعه بین‌المللی به‌ویژه سازمان ملل، باید نسبت به این تجاوزات واکنش نشان داده و از تشدید تنش‌ها در منطقه جلوگیری کند. در غیر این صورت، احتمال گسترش درگیری‌ها و بی‌ثباتی بیشتر در خاورمیانه افزایش خواهد یافت.