آگاه: در خیابان‌های فاشر، بوی مرگ همه‌جا را فرا گرفته و پیکرهای کشته‌شدگان روی‌هم انباشته شده است، در حالی‌که سربازان مست از خون بی‌گناهان، از جنایت خود به وجد آمده‌اند. وبگاه العربی الجدید در گزارشی از وضعیت این شهر نوشت: شهر پرجمعیت فاشر در غرب سودان، طی ۱۸ ماه گذشته به‌تدریج به سمت سقوط پیش می‌رفت. نیروهای پشتیبانی سریع پس از محاصره‌ای طولانی و سنگین، در نهایت حمله گسترده خود را آغاز کردند؛ حمله‌ای که به مرگ هزاران غیرنظامی در داخل شهر و اردوگاه‌های اطراف انجامید.
این نیروها برای درهم‌شکستن مقاومت فاشر، ناچار بودند شهری را محاصره کنند که در میان بیابان‌های وسیع و کوه‌های بلند قرار دارد و با هزاران نظامی ارتش سودان روبه‌رو شوند که در مقر لشکر ششم پناه گرفته بودند و گروه‌هایی از شورشیان سابقِ امضاکننده توافق صلح نیز از آنان حمایت می‌کردند.
فاشر، مرکز ایالت شمال دارفور، با سه اردوگاه بزرگ پناه‌جویان احاطه شده است؛ کسانی که از جنگ‌های قبلی دارفور آواره شده‌اند. اما از صبح یک‌شنبه، ۲۶ اکتبر (۴ آبان) و همزمان با سقوط کامل شهر به دست نیروهای پشتیبانی سریع، فجایعی رخ داد که بسیاری از شاهدان آن را کشتار سرد و بی‌رحمانه، آمیخته با نفرت و عطش انتقام توصیف کرده‌اند. مروه سلیمان، مادر ۶ فرزند، که پیشتر در اردوگاه زمزم زندگی می‌کرد و پس از سقوط آن به فاشر گریخته بود، به العربی‌الجدید گفت: در دوران محاصره، بارها شاهد کشته‌شدن غیرنظامیان با انواع سلاح‌ها بودم. اما وقتی نیروهای واکنش سریع وارد شهر شدند، قتل مردم برایشان تفریح شده بود. به خانه‌ها حمله می‌کردند و از فاصله نزدیک به ساکنان شلیک می‌کردند، بی‌آنکه حتی حرفی بزنند.
او می‌گوید در آن صبح خونین، پسر ۲۸ساله‌اش را از دست داد. وقتی صدای شلیک را شنیدم، پسرم التماس می‌کرد او را نکشند. صدای افتادنش را شنیدم، اما نمی‌توانستم به کمکش بروم. فقط ساکت ماندم و بقیه بچه‌هایم را برداشتم تا فرار کنیم. سربازها خانه را غارت کردند و من مجبور شدم از مسیر مخالف بگریزم. مروه با صدایی لرزان می‌گوید: به او گفته بودم از فاشر بیرون نرود تا گرفتارشان نشود، اما آنها وقتی وارد شدند، زن و مرد و کودک را یک‌جا کشتند. در مسیر فرار، خیابان‌ها پر از جنازه بود، صدای ناله مجروحان از همه‌جا شنیده می‌شد و مردم در وحشت کامل می‌دویدند.
هارون حامد، یکی دیگر از بازماندگان، می‌گوید دو روز پیش از سقوط شهر گریخته بود، اما برادرش و همسرش مانده بودند چون شنیده بودند در مسیرهای خروج، افراد فراری را می‌کشند و زنان را مورد آزار قرار می‌دهند. او ادامه می‌دهد: وقتی نیروها خانه برادرم را پیدا کردند، او را بیرون کشیدند و همان‌جا به گلوله بستند. همسرش که فریاد زد، او را هم کشتند. خانه به خانه می‌گشتند و مردم را می‌کشتند. در چند ساعت، خیابان‌ها پر از اجساد زن و مرد و کودک شد. می‌گفتند همه ساکنان شهر دشمن‌اند و باید بمیرند.
زینب ابراهیم نیز به العربی جدید گفت که شوهرش را در مقابل چشمانش در حاجز الموت (ایستگاه مرگ) کشتند؛ جایی که به میدان اعدام فراریان تبدیل شده بود. وقتی از شهر گریختیم، شوهرم وسایل‌مان را در کیسه‌ای قدیمی گذاشته بود. در ایستگاه ما را متوقف کردند، با الفاظ نژادپرستانه توهین کردند و مردان را از زنان جدا کردند. زنان را به شکل تحقیرآمیز بازرسی و رها کردند، اما همه مردان را نگه داشتند. چند قدم دور نشده بودیم که صدای رگبار را شنیدیم؛ همه‌شان را کشتند. او با گریه می‌گوید: مرگ را در یک قدمی خود حس می‌کردیم. سربازان از قتل مردم لذت می‌بردند. پس از پایان نبردشان با ارتش، گلوله‌هایشان را در سینه غیرنظامیان خالی کردند.
شورای امنیت سازمان ملل با انتشار بیانیه‌ای درباره سودان هشدار داد و تاکید کرد: ادامه درگیری در سودان خطر گسترش آن به کشورهای همسایه را به همراه دارد. تدروس آدهانوم، مدیرکل سازمان بهداشت جهانی، در پیامی در شبکه ایکس نوشت: از گزارش‌های مربوط به کشتار ۴۶۰ بیمار و همراه در بیمارستان فاشر سودان و ربوده‌شدن کارکنان درمانی آن به‌شدت شوکه و متاثر هستیم.

چرا سودان به این روز افتاد؟
اما چرا سودان این روزها به این وضعیت فجیع دچار شده است؛ سال ۲۰۱۹ بود که خانم «آلا صلاح» مقابل مقر ارتش سودان تبدیل به نماد انقلاب به ظاهر زنانه اما در اصل صهیونیستی شد. صهیونیست‌ها سال‌هاست که در آرزوی تجزیه هر چه بیشتر سودان به عنوان یکی از پهناورترین و نفت‌خیزترین کشورهای آفریقایی هستند.
کشتار فجیعی که در شهر فاشر مرکز ولایت دارفور شمالی سودان به‌ویژه در بیمارستان علیه بیماران و مجروحان رخ داد، از جنس جنایاتی است که توسط رژیم صهیونیستی و عوامل آن انجام می‌شود. طرح تجزیه مجدد سودان، بخش دیگری از پروژه صهیونیستی نه فقط علیه این کشور، بلکه علیه جهان اسلام است.
در تاریخ ۱۸ تیر ۱۳۹۰ جدیدترین کشور جهان با نام سودان جنوبی، متولد شد و به این ترتیب در حالی که موج بیداری اسلامی سراسر منطقه عربی، اسلامی را فرا گرفته بود، سودان به عنوان بزرگ‌ترین کشور آفریقا و جهان عرب به دو تکه تقسیم شد. پس از این رویداد تاریخی صدها هزار نفر با حضور در خیابان‌های جوبا پایتخت سودان جنوبی به جشن و شادمانی پرداختند.
نکته جالب در این شادمانی‌ها، تشکر مردم سودان از مسئولان رژیم  صهیونیستی بود که با به اهتزار درآوردن پرچم این رژیم در کنار پرچم خود به نمایش گذاشته شد. از سوی دیگر همزمان با این مراسم در تل‌آویو نیز هزاران نفر با در دست داشتن پرچم‌های سودان جنوبی، استقلال این کشور را جشن گرفتند. در روزهای بعد هم رئیس‌جمهور آقای سالوا از روابط ویژه جوبا و تل‌آویو خبر داد و به دنبال آن مسوولان رژیم صهیونیستی جزو نخستین کشورهایی بودند که با به رسمیت شناختن سودان جنوبی از پیوند عمیق این دو کشور خبر دادند. حالا صهیونیست‌ها به سراغ شمال سودان و دارفور رفته‌اند و در شهر فاشر، مزدورانی را برای کشتار مردم اجیر کرده‌اند تا تجزیه شمال سودان نیز تسهیل شود.
نقطه آغازین حرکت صهیونیست‌ها در این عرصه، نمادسازی از یک زن به نام «آلا صالح» بود. صالح در سال ۲۰۱۹ به یک نماد انقلابی در سودان تبدیل شد و به تحریک مردم این کشور برای تجزیه پرداخت؛ او سپس به لندن رفت تا در سایه حمایت غربی‌ها روزگار بگذراند و اکنون که مردم سودان دسته دسته کشته می‌شوند، خانم آلا صالح در حال تعیش و خوشگذرانی در لندن است.