اسفند سال گذشته (۱۴۰۳)، رئیس دوره جدید موزه هنرهای معاصر منصوب شد و پس از آن، این موزه باقدمت پس از مدت‌ها رکود و خاک خوردن دوباره جان گرفت. پخش عکس و فیلم‌هایی از صف‌های جلوی موزه یکی از مصادق این رونق است. در این مدت، در موزه نمایشگاه‌های متنوع و ارزشمندی برگزار شد و این روزها هم نمایشگاهی از آثار بهرام دبیری، نقاش کشورمان برپاست.

یک تجربه موسیقیایی متفاوت

آگاه: اما علاوه بر این برنامه‌های اصلی، موزه برنامه‌های جنبی دیگری مثل نمایش فیلم، برگزاری نشست و میزگرد هم دارد. خوشبختانه اخیرا یک برنامه جنبی دیگر هم به این برنامه‌ها اضافه شده و آن هم اجرای موسیقی کلاسیک است. روز یک‌شنبه ۲۳ آذر هم دوئت ویولن و فلوت توسط حمید خدایی و فرزانه اسدی در فضای میانی موزه، جنب حوض روغن معروف برگزار شد. این نوازندگان در یک عصر پاییزی با نواختن آثاری از ژان فری ریل، کارل فیلیپ امانوئل باخ و فرانتس آنتون هوفمایستر، حال حاضران در موزه را حسابی خوش کردند.
مدیریت هنری این برنامه به عهده میلاد آقایی از آهنگسازان جوان کشورمان بود. آقایی در خصوص تدارک دیدن برنامه‌های اجرای موسیقی در موزه گفت: یک نگاهی وجود دارد که وقتی موسیقی اجرا می‌شود، از آغاز تا پایان، خودش یک اثر هنری است که قابل دیدن و شنیدن است. اما اتفاق «موسیقی در موزه» می‌تواند یک جریان هنری باشد، بیشتر از اینکه صرفا یک اثر هنری واحد تلقی شود. جریانی که تداوم دارد و نه فقط در موزه هنرهای معاصر، بلکه می‌تواند در جاهای دیگر هم شکل بگیرد؛ جریانی که موسیقی را زنده نگه می‌دارد، به‌ویژه برای مخاطبان تخصصی بسیار موثر باشد. وی افزود: موزه، به‌ویژه موزه هنرهای معاصر، از نظر معماری و آکوستیک، خودش یک اثر بدیع است. وقتی صدای موسیقی در این فضا بلند می‌شود، به خاطر ویژگی‌های آکوستیکی، گرما و جذابیت خاصی پیدا می‌کند. حالا وقتی این تجربه با دیدن آثار موزه و نمایشگاه‌هایی که در جریان است همراه می‌شود، یک تجربه خاص شکل می‌گیرد؛ تجربه‌ای ویژه در دوره‌ای که در آن زندگی می‌کنیم. این تجربه شاید در سالن کنسرت به دست نیاید؛ هم برای مخاطب و هم برای هنرمند. نوازنده وقتی در فضایی می‌ایستد که مخاطب بسیار نزدیک به اوست، خودش هم تجربه متفاوت و فوق‌العاده‌ای را از سر می‌گذراند. بنابراین این گردهمایی در چنین موقعیت مکانی، با تمام ویژگی‌هایش، به نظر من می‌تواند یک تجربه بدیع در حافظه شنیداری هر مخاطبی باشد.
این آهنگساز و پژوهشگر موسیقی در مورد برنامه‌هایی که تاکنون در موزه در این حوزه برگزار شده توضیح داد: برنامه «موسیقی در موزه» یک برنامه مجزا از روال طبیعی موزه نیست؛ یعنی برنامه‌ای است که در جریان همان روال نمایشگاهی موزه برگزار می‌شود. بنابراین تصمیم بر این شد که هزینه ورودی نداشته باشد و کسانی که برای دیدن نمایشگاه موزه می‌آیند، می‌توانند یک‌شنبه به صورت آزاد از این برنامه هم بازدید کنند. این برنامه به صورت مداوم و تقریبا هر هفته برگزار شده است. اما اینکه بگوییم یک برنامه کاملا مجزا بوده که برایش طراحی جداگانه‌ای شده و خارج از روال طبیعی موزه است و بنابراین ورودی جداگانه می‌خواهد، چنین نبوده است. در مورد اجرای اخیر هم باید بگویم که دوئت ویولن و فلوت یکی از آنسامبل‌های مرسوم سازی در موسیقی کلاسیک است. البته ما در میان برنامه‌هایی که داشتیم، از آنسامبل‌های متعددی استفاده کردیم؛ دوئت یا کوارتت و حتی گروه چندنفره با آنسامبل بزرگ بادی هم داشتیم. به هر حال جای دوئت ویولن و فلوت تا پیش از این خالی بود و تاکنون تجربه‌اش را نداشتیم. در همین راستا دو نوازنده از ارکستر سمفونیک تهران دعوت کردیم که با یک رپرتوآر خوب آمدند و نتیجه، اجرای خیلی خوبی شد.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.