آگاه: مسئولان مربوطه در هر دوره زمانی سیاست‌هایی را در قبال این ابزارهای جدید اتخاذ کرده‌اند، ساختارهایی را تاسیس کرده‌اند و برنامه‌ها و قوانینی در مجلس تصویب شده است. این نکته قابل انکار نیست، اما مسئله اصلی این است که این تصمیمات، ساختارها و قوانین به‌صورت انباشتی و خطی نسبت‌ به هر یک از فناوری‌های نوین اتخاذ شده‌اند.
امروز ما با پدیده همگرایی مواجه هستیم. چه بخواهیم و چه نخواهیم، چه بپسندیم و چه نپسندیم، فناوری‌های رسانه‌ای از صنعت چاپ گرفته تا استفاده از ظرفیت‌های هوش مصنوعی برای تولید محتوای رسانه‌ای همگرا شده‌اند. پدیده همگرایی نشان می‌دهد که رسانه‌های جمعی، رسانه‌های اجتماعی، بازی‌های ویدیویی، تابلوهای شهری، تبلیغات محیطی و انواع ویکی‌ها، فروم‌ها، پادکست‌ها و... همگی در یک الگوی همگرا فعالیت می‌کنند؛ بنابراین، نمی‌توانیم آن خرده‌بازخوردهای قانونی یا ساختاری را که به‌صورت انباشتی و خطی انجام شده‌اند کافی بدانیم. امروز به یک نظام رسانه‌ای نوین در کشور نیاز داریم؛ یک نظام رسانه‌ای تحول‌آفرین که متناسب با شرایط جدید جامعه و جهان باشد. باید به آن اضافات و تغییراتی که در ادوار مختلف ایجاد کرده‌ایم توجه کنیم. این مانند چرخ یک ماشین است که برای حفظ تعادل، مدام به آن فلزاتی در چپ و راست اضافه کرده‌ایم. اکنون که نگاه می‌کنیم، این اضافات آن‌قدر زیاد شده‌اند که دیگر چرخ نمی‌تواند به‌درستی حرکت کند؛ بنابراین، نیاز به بازطراحی و نظام‌سازی‌های نوین متناسب با این همگرایی داریم. حتی رسانه‌های سنتی و آیینی ما، مانند هیات‌ها، تکایا، مجالس روضه، آیین‌های شب‌های قدر، پیاده‌روی اربعین و اعتکاف نیز باید در همگرایی با رسانه‌های جمعی و نوین بازتعریف شوند. ما به یک آرایش رسانه‌ای جدید نیاز داریم که هم تکثر کافی داشته باشد و هم تنوع لازم را ارائه دهد. این آرایش باید قادر باشد انواع رسانه‌ها را به‌صورت همگرا به نتیجه برساند.
این نکته‌ای کلان و راهبردی برای رسیدن به آرایش جدید رسانه‌ای است؛ البته باید از منافع بخشی عبور کنیم. متولیان وزارتخانه‌ها و نهادها و سازمان‌هایی که در عرصه تبلیغات و رسانه فعال هستند باید منافع نظام را بر منافع بخش خود ترجیح دهند و اگر تغییری نیاز است، آن را در سایر عرصه‌ها نیز اعمال کنند. این یک تصمیم ضروری است و انتخاب نیست؛ این یک الزام و اجبار است. هرچه دیرتر به سراغ این تغییر برویم، آسیب بیشتری خواهیم دید.
بازتعریف ساختار نظام و آرایش رسانه‌ای تبلیغی جمهوری اسلامی ایران نیازمند شجاعت و دانش توأمان است. همچنین باید واقع‌بینی و آرمان‌بینی توأم داشته باشیم و متولیان هر بخش باید توانایی عبور از منافع بخشی خود را داشته باشند و افق‌های وسیع‌تری را ببینند. در ادامه نکته قبلی، باید اشاره کنم که دوره‌ای که در آن بخش مالکیت و مدیریت رسانه‌ای ما غالب بود و بخش تنظیم‌گری در جایگاه دوم یا کوچک‌تری قرار داشت، به پایان رسیده است. در حال حاضر، بخش تنظیم‌گری به مراتب قوی‌تر از بخش مدیریت شده است. این تغییر مهمی است که باید در آرایش و نظام جدید رسانه‌ای به آن توجه کنیم.