آگاه: فاطمه عباسی با اشاره به پیش‌بینی‌های جهانی افزود: تا سال۲۰۵۰، از هر پنج نفر، یک نفر برای رفع محدودیت‌های عملکردی به تجهیزات و فناوری‌های کمکی نیاز خواهند داشت. وی ادامه داد: وسایل کمک توانبخشی شامل تجهیزات تحرکی مانند ویلچر، عصا و وسایل کمک بینایی مانند عینک و نرم‌افزارهای بزرگ‌نمایی و تجهیزات شنوایی مانند سمعک، سیستم‌های تقویت صوت و تقویت تلفن می‌شود، همچنین سیستم‌های نوشتاری و خواندن بریل، برجسته‌نگار، نرم‌افزارهای گویا و دستگاه‌های ضبط و پخش نیز در این دسته قرار می‌گیرند.
توانبخشی سازمان بهزیستی کشور اظهار کرد: سالانه حدود چهارهزار دستگاه ویلچر برقی و ۳۶هزار انواع ویلچر مکانیکی در کشور موردنیاز است. این وسیله برحسب اولویت به افراد مبتلا به ضایعات و بیماری‌های سیستم اعصاب مرکزی، افراد با ضایعات شدید اسکلتی عضلانی پیش‌رونده و افراد دارای معلولیت که قدرت کافی برای راندن ویلچر دستی ندارند، اختصاص می‌یابد. عباسی درمورد اولویت‌های واگذاری ویلچر برقی گفت: افراد بالای ۱۲سال بدون مشکل اختلال شناختی یا هوشی، شاغلان، محصلان و دانشجویان، ورزشکاران حرفه‌ای و سرپرستان خانوار در اولویت دریافت ویلچر برقی قرار دارند. این وسیله براساس شیوه‌نامه تامین و توزیع وسایل کمک توانبخشی، هر هفت سال یک‌بار به افراد واجد شرایط تعلق می‌گیرد. وی با اشاره به عوارض استفاده از ویلچر برقی خاطرنشان کرد: باوجود مزایای بسیار، استفاده از ویلچر برقی می‌تواند عوارضی مانند زخم‌های فشاری، آتروفی عضلانی، احتمال سقوط و افزایش وابستگی روانی را به همراه داشته باشد. همچنین هزینه‌های بالای نگهداری و تعمیرات نیز از چالش‌های پیش روی استفاده‌کنندگان است. ضربه‌های حاصل از حرکت سریع روی ویلچر برقی می‌تواند باعث ایجاد زخم‌های فشاری به‌ویژه در نواحی که فشار زیادی به نشیمنگاه، پشت و پاشنه‌ها وارد می‌شود، در این زمینه توجه و تمایز بین نیاز و خواسته بسیار مهم است و نقش کمیته توانبخشی در تعیین احراز شرایط فرد دارای معلولیت ازلحاظ تخصصی بسیار حائز اهمیت است.