آگاه

فَاسْتَقِمْ کَما أُمِرْتَ وَ مَنْ تابَ مَعَکَ
آیه ۱۱۲، سوره هود
پس همان‌طور که ماموریت یافته‌ای، ثابت‌قدم باش. کسانی هم که با تو رو به‌سوی خدا آورده‌اند، ثابت‌قدم باشند.
تا قبل از رسیدن به نیل، همه‌شان ادعای ایمان داشتند. به حضرت موسی(ع) می‌گفتند حالا که ما را از چنگ فرعون نجات داده‌ای، تا هرجای عالم که بروی پای کارت هستیم! اما سفر که شروع شد و دشواری‌های مسیر را که چشیدند و چند قدم مانده به نیل که لشکر فرعون را پشت سر خودشان دیدند، ناگهان دست و دلشان لرزید. گفتند: نکند خدا ما را فراموش کرده باشد؟ گفتند: نکند ما را تنها گذاشته باشد؟ قصه حضرت موسی(ع) و پیروانش، قصه همیشه است. خدا، آدم‌ها و ادعاهایشان را آرام آرام آن‌قدر الک می‌کند تا در آخر فقط واقعی‌ها باقی بمانند؛ همان‌ها که تا لحظه آخر شک به دلشان راه نمی‌دهند؛ همان‌ها که تا لحظه آخر استقامت می‌ورزند.

رمز طلایی زندگی
همه ما کم‌وبیش کارهای ناتمامی در زندگی‌هایمان داریم. کاری را شروع کرده‌ایم و وسط راه رها کرده‌ایم. درحالی‌که اثر بعضی از کارهای خوب، به این است که به سرانجام برسد؛ وگرنه اثری نخواهد داشت، حتی گاهی ضررش بیشتر است. از بین همه مسلمان‌ها، یک عده نامه نوشتند که بیا، حسین! ما پای کار هستیم. آنها کوفی‌ها بودند. نامردی کردند، امام(ع) را جلو انداختند و خودشان پا پس کشیدند. اثر یک کار نیمه‌تمام می‌شود کربلا.
اما در مقابل، یک ورزشکار را تصور کنید که از کودکی رؤیای کسب مدال طلای المپیک را در سر دارد. او سال‌ها از خواب و خوراک خود می‌زند، شکست می‌خورد، مصدوم می‌شود اما هیچ‌گاه تسلیم نمی‌شود. بالاخره روزی، روی سکوی قهرمانی می‌ایستد. استقامت او، رمز طلایی زندگی‌اش شد.
استقامت در برابر سختی‌ها، مسیر موفقیت را هموار می‌کند. این اصل، نه‌تنها در ورزش، بلکه در تمام عرصه‌های زندگی صدق می‌کند. خداوند متعال در سوره مبارکه هود، داستان تعدادی از انبیا و ایستادگی آنان در مسیر ماموریت و مبارزات دامنه‌دارشان ضد شرک و کفر و انحراف را بیان می‌کند، سپس به پیامبراکرم‌(ص) و مومنان دستور می‌دهد که «فَاسْتَقِمْ کَمَا أُمِرْتَ وَ مَنْ تَابَ مَعَکَ» می‌فرماید همه مسلمانان مامورند که همراه پیامبر(ص) ایستادگی کنند و هرگز به‌خاطر کثرت دشمنان و حملات شدید آنان میدان را خالی نکنند.
استقامت، به معنای تلاش برای ایستادن و به تعبیر دیگر به‌زانو درنیامدن، جوهره پیروزی است. هنگامی که ملتی راهی را آغاز می‌کنند «رسیدن به نتایج، احتیاج دارد به استقامت در آن راه، به پیشرفت در آن راه، به متوقف نشدن میان راه» «باید ایستاد، باید ثبات به‌خرج داد، باید راه را گم نکرد، هدف را همواره در مقابل چشم داشت و به‌طور مستمر باید پیش رفت. اگر این شد، پیروزی‌ها پی‌درپی پیش خواهند آمد.»
می‌گفتند کسی تکنولوژی‌اش را به ما نمی‌دهد. می‌گفتند تحریمیم. می‌گفتند ما از پسش برنمی‌آییم. اما تهرانی‌مقدم‌ها، رضایی‌نژادها و فخری‌زاده‌ها کوتاه نیامدند، چون این آیه را با پوست و گوشت و خون زندگی کرده بودند، چون می‌دانستند که خدا بالاخره راهش را نشانشان می‌دهد.
امروز نیز ما در زندگی فردی و اجتماعی با چالش‌های بسیاری مواجهیم. اگر از سختی‌ها نهراسیم و در مسیر حق ثابت‌قدم بمانیم، خداوند وعده‌ پیروزی و آرامش را به ما داده است.
خداوند در این آیه از ما خواسته است که:
در مسیر حق همپای رسول خدا ایستادگی کرده و تسلیم سختی‌های مسیر و فشار دشمنان نشویم.
برای عمل به این آیه در زندگی می‌توانیم:
* در کارهای خوب مانند نمازخواندن، صدقه‌دادن و کمک به دیگران خود را همراه رسول‌خدا(ص) بدانیم و در انجام دادن آنها استمرار داشته باشیم.
* به‌خاطر سختی‌های مسیر مقاومت و ضربات دشمن، ناامید نشویم و به فکر سازش با دشمن نیفتیم.
* مشکلات و سختی‌ها را طبیعت مسیر پیشرفت بدانیم و به‌جای ناامیدی، صبر و استقامت را تمرین کنیم که این تنها راه جذب یاری خداست.

استقامت داشته باشیم 
در یمن او را به نام امام خمینی می‌شناختند. گروه انصارالله که کشور یمن را اداره می‌کند یادگار اوست؛ یعنی شهیدحسین الحوثی.
شاید اسم مردم مقاوم، شجاع و صبور یمن در این سال‌ها زیاد به گوش ما خورده باشد اما آنها قومی ریشه‌دار هستند که از زمان امامان معصوم ما، به‌عنوان ملت مقاوم، صبور و یاور اسلام مطرح بوده‌اند. برای همین اگر بخواهیم یک مثال خوب از استقامت در برابر دشمن بزنیم باید سری به کشور یمن بزنیم. آنها طی سال‌های اخیر، چندین جنگ بزرگ را که به دستور آمریکا آغاز شد تحمل کردند اما هر بار قوی‌تر از قبل در برابر دشمن ایستادند.
حسین عبدالحسین الحوثی با نام کامل سیدحسین طباطبایی حوثی فرزند سیدبدرالدین، رهبر شیعیان زیدی یمن و از نسل امام حسن‌مجتبی(ع) بود. او پس از انقلاب اسلامی ایران تحت‌تاثیر اندیشه‌های امام راحل، به شیعه دوازده‌امامی و انقلاب اسلامی علاقه‌مند شد و همچون فرماندهان ایران و حزب‌الله لبنان حرکت انقلابی خود را در صعده-شمال یمن آغاز کرد.  او در دوران دفاع مقدس به ایران سفر کرد و عاشق واقعی انقلاب و حضرت امام(ره) شد. 
حسین الحوثی در اتحاد مردم یمن براساس الگوی مردم ایران نقش کلیدی داشت. او که یک شخصیت تاثیرگذار، باسواد و شجاع بود از چهار دهه قبل با درک درست زمان خود مسئولیت تاریخی خود را به‌درستی انجام داد و علاوه‌بر تدریس علوم دینی به جوانان به همراهی یارانش شعار مرگ بر آمریکا، مرگ بر اسراییل و اسلام پیروز است را در مساجد یمن فریاد زد و علیه آمریکا که به بهانه مبارزه با تروریسم و القاعده نیروهای امنیتی  نظامی خود را در خاک یمن مستقر کرده بود، قیام کرد. 
دولت یمن هم با آنها وارد جنگ شد اما تلاش‌های دولت مزبور یمن در خاموش کردن صدای مجاهدان انصارالله به فرماندهی حسین الحوثی بی‌فایده بود؛ لذا پاسخ شیعیان صعده را با گلوله دادند و جنگ‌های متوالی را به مردم مظلوم تحمیل کردند. حسین و یارانش در مقابل حمله نظامی ارتش یمن به دفاع پرداخته و پس از چند دوره جهاد در سپتامبر۲۰۰۴ اوایل دهه‌۸۰ هنگامی که به همراه جمعی از یارانش برای قرائت دعای کمیل به کوهستان رفته بود در محاصره قرار گرفت و به شهادت رسید.