آگاه: این کشتی با پرچم پرتغال توسط شرکت «زودیاک» که مالک آن یک سرمایه‌دار صهیونیست به نام «ایال اوفر» است اداره می‌شود. توقیف این کشتیِ به‌ظاهر تجاری توسط ایران، پیام‌های ویژه‌ای را برای طرف صهیونیستی مخابره کرد؛ نخست آنکه، انتقام ایران از اقدام تروریستی اسرائیل در دمشق، به پرتاب چند موشک و پهپاد منحصر نمی‌شود و پاسخ ایران به جنایت مزبور چندوجهی است که یک ضلع مهم آن قطع و خلل در شریان‌های تجارت دریایی و ترانزیتی صهیونیست‌هاست.
ناامن شدن بنادر امارات برای صهیونیست‌ها
نباید از نظر دور داشت که پس از شاهکار یمنی‌ها در فلج کردن ترانزیت دریایی اسرائیل در دریای سرخ، صهیونیست‌ها یک کریدور دریایی از امارات ایجاد کردند و کشتی‌های تجاری اسرائیل در بنادر امارات بارگیری یا تخلیه بار می‌کنند؛ حالا با اقدام صورت‌گرفته ازسوی ایران در تنگه هرمز در نزدیکی بندر فُجیره امارات، بنادر اماراتی نیز برای صهیونیست‌ها ناامن شده است. بدون تردید، قطع شریان‌های حیاتی اسرائیل، ضربات مهلکی را به این رژیم شرور وارد خواهد آورد. طبق گزارش رویترز، اقتصاد رژیم صهیونیستی در سه‌ماهه چهارم سال میلادی۲۰۲۳ نسبت‌به سه‌ماهه سوم (قبل از جنگ) در مقیاس سالانه، بیش از ۲۰درصد کوچک‌تر شده و کشاورزی و توریسم و تجارت تقریبا در آن تعطیل شده است. یکی از پیشگامان قطع شریان اقتصادی اسرائیل، کشور یمن است؛ یمن طی چند ماه اخیر، محاصره خفه‌کننده‌ای را در دریای سرخ و باب‌المندب بر صهیونیست‌ها تحمیل کرده و بندر ایلات را به بندر ارواح تبدیل کرده است؛ به موجب این اقدام یمنی‌ها، شرکت‌های حمل‌ونقل دریایی بین‌المللی به‌دلیل محاصره در دریای سرخ از رفتن به آن خودداری می‌کنند.
ایران، سلطان بلامنازعِ در تنگه هرمز
اما یکی دیگر از پیام‌های توقیف کشتی صهیونیستی ازسوی ایران در تنگه هرمز، اثبات این واقعیت برای جهانیان است که تسلط ایران بر این تنگه استراتژیک که ۲۵درصد عرضه جهانی نفت، از مسیر آن صورت می‌گیرد، خلل‌ناپذیر است. این امر به‌وضوح نشان می‌دهد که دست ایران برای ضربه زدن به اسرائیل و حامیانش تا چه میزان باز است. در این میان نکته قابل‌تأمل و البته مضحک، خط خبری‌ای بود که رسانه‌های غربی و صهیونیستی در پیش گرفتند؛ آنها پس از مخابره خبر توقیف کشتی اسرائیلی توسط ایران در تنگه هرمز، چنین ادعا کردند که انتقام ایران از جنایت واقع‌شده در کنسولگری‌اش در دمشق به همین توقیف کشتی، منحصر و محدود شده است؛ در همین زمینه، رادیو اسرائیل مدعی شد: «دیگر حمله ایران به خاک اسرائیل بعید است، احتمالا ایران فقط ضربات کوچکی را به مواضع خارجی اسرائیل بزند!» یا اینکه العربیه رسانه دولت سعودی مدعی شد: «ایران تصمیم گرفت به کشته‌شدن محمدرضا زاهدی، فرمانده سپاه قدس در سوریه و لبنان، با ربودن کشتی پرتغالی ام‌سی‌اس اریز پاسخ دهد!»
این ادعاهای گزاف و مضحک منابع صهیونیستی یا نزدیک به صهیونیستی در حالی است که همانطور که اشاره شد توقیف کشتی اسرائیلی در تنگه هرمز، بیانگر آن است که انتقام ایران از اسرائیل چندوجهی است و این توقیف، صرفا دست‌گرمی یا به تعبیر انگلیسی‌ها «وارم‌آپ» بود و ضربات آبشاری سنگین و عمیق و البته غافلگیرانه به اسرائیل در راه هستند.
استراتژی حلقه آتش
آنچه مسلم است آن است که ایران در جنگ نامتقارن و پیچیده، استاد و متبحر است؛ زمین بازی‌ای که صهیونیست‌ها در آن ناتوان و درمانده هستند. از سویی دیگر، استراتژی «حلقه آتشِ ایران» صهیونیست‌ها را فرسوده کرده است؛ استراتژی‌ای که بازیگران و کنشگران آن، مجاهدان اسلامی در سطح منطقه هستند؛ از حماس و جهاد اسلامی تا حزب‌الله لبنان و عراق و انصارالله. در همین راستا، طی ۴۸ساعت اخیر، مجاهدان حزب‌الله لبنان حملات پرحجم راکتی به شمال اراضی اشغالی داشته‌اند و سیستم گنبد آهنین اسرائیل را کاملا درگیر کرده‌اند؛ امری که سبب مختل شدن کارآیی این سیستم پدافندی و فلج شدن آن، در مواجهه با موشک‌های نقطه‌زن ایرانی خواهد شد.