آگاه: زهرا بذرافکن-سرویس فرهنگی روزنامه آگاه: روز ۲۴فروردین بود که با زمزمههایی که تا پیش از آن به گوش رسیده بود، رسانههای فارسیزبان خارجی مثل ایران اینترنشنال، منوتو و بی.بی.سی فارسی آغاز به گمانهزنیهایی راجع به پاسخ ایران کردند و رخ ندادنش تا آن روز را به «ترس» و «بازی تبلیغاتی» ازسوی جمهوری اسلامی ایران تعبیر کردند. با آنکه رهبر انقلاب وعده پاسخ به این اقدام تروریستی را داده بود اما تمام تلاش این رسانهها بر تحلیل آن بهسوی اقدامی با ابعاد رسانهای بود تا علاوه بر توخالی جلوه دادن مواضع قاطعانه حاکمیت و مردم ایران در دفاع از آرمانهای فلسطین و محکومیت رژیم صهیونیستی، افکار عمومی را بهسوی بیارادگی و نداشتن توان مقابله نظامی با این رژیم جهتدار کرده و به این واسطه موجب تضعیف روحیه عمومی شوند.
راهبردی مردود و نخنما
آغاز بازی/جنگ رسانهای | قبل از پاسخ عملیاتی به حمله تروریستی رژیم غاصب اسرائیل، پروژه رسانهای شبکههای ماهوارهای و اینترنتی فارسیزبان علیه ایران و مواضع حقخواهانه آن آغاز شد. مبنای اصلی این پروژه انکار وعده انتقام ایران از رژیم غاصب بود. با آنکه رسانههای این رژیم و آمریکایی هنوز مواضع قاطعانهای نسبتبه این موضوع نگرفته بودند، شبکههای فارسیزبان از هیچ تلاشی برای مردود اعلام کردن وعده انتقام فروگذار نکردند. از قیاس امکانات نظامی گرفته تا اتکا به برخی وطنفروختهها که پاسخ دادن ایران را باعث جنگی در سطح جهان و عامل بدبختی مردم ایران میدانستند! علاوه بر آن، پیشبینی میکردند که پاسخ ایران به علت نداشتن امکانات نظامی یا ترس از پاسخ متقابل این رژیم، مستقیم نخواهد بود و با واسطه از طریق همپیمانان در منطقه رخ خواهد داد. درنتیجه از آغاز، نهایت تلاششان را کردند تا روحیه مردم ایران را به سویی غیرواقعبینانه و از موضع ضعف و ترس هدایت کنند.
برخی نیز شروع به سیاهنمایی درباره شرایط اجتماعی و اقتصادی ایران کردند و برای هدف قرار دادن همبستگی ملی ایرانیان، با ربط دادن پاسخ نظامی به شرایط اقتصادی حاکم تلاش کردند تا از حمایت مردم از این موضع انسانی و ضد تروریسم جلوگیری کنند.
رخداد وعدهای صادق | بعد از آنکه در 25فروردین عملیات موشکی ایران در پاسخ به حمله رژیم صهیونیستی رخ داد، رسانههای این رژیم و آمریکا آغاز به انعکاس ابعاد آن کردند:
ان.بی.سی نیوز: این شبکه از پاسخ ایران علیه حمله رژیم به عنوان «تلافی ایران» نام برد و به احتمال وقوع جنگی منطقهای در نتیجه این حمله اشاره کرد.
گاردین: این روزنامه انگلیسی در گزارشی فوری اعلام کرد: «اسرائیل زیر آتش حملات گسترده پهپادی ایران است.»
تایمز اسرائیل: خبرگزاری صهیونیستی نیز از به صدا درآمدن آژیرهای این منطقه بهشکل گسترده خبر داد و اعلام کرد که مردم ساکن این مناطق باید به پناهگاهها بروند.
ان.پی.آر: این وبسایت آمریکایی نیز حمله را تایید کرد و به نقل از برخی مقامات آمریکایی، اعلام اتحاد و حمایت آمریکا از اسرائیل را آهنین شمرد.
بسیاری از رسانههای بینالمللی و ملی دیگر بدون انکار ابعاد این پاسخ نظامی، جزئیات واقعی آن را منعکس کردند. باوجوداین رسانههای معاند فارسیزبان شروع به انکار و کوچکنمایی آن کردند؛ ایراناینترنشنال به نقل از رسانههای ملی برخی کشورهای اروپایی اعلام کرد که در خنثی و منهدمسازی این موشکها همکاری خواهند کرد و هیچکدام از آنها به خاک این رژیم نخواهند رسید.
علاوهبرآن نیز بهشکل موازی و با حجمی بسیار بیشتر از اخبار مربوط به این موضوع، خبرهای دیگری را به شکلی اغراقآمیز در بههمریخته نشان دادن شهرهای مختلف ایران در فضای مجازی منتشر کردند تا آنجایی که از «پارس کردن سگی از ترس» نیز تیتر زدند! درنهایت از هر شیوهای ولو تمسخرآمیز برای بحرانی جلوه دادن شرایط درونی ایران استفاده کردند. این در حالی بود که در ایران همزمان عده زیادی از مردم، چنانچه ویدیوهای آن موجود است برای شادی به خیابان رفته بودند و پرچمهای ایران و فلسطین را به همراه داشتند.
در این میان، رسانه ایران اینترنشنال به شکلی شاخص و برجسته، حتی در حین اعلام خبر پاسخ نظامی ایران نیز سعی در انکار و چرخش آن به حملهای توخالی داشت و چه در کانال ماهوارهای و چه در شبکههای اجتماعی ضمن اعلام این خبر به نحوی مضحک و تناقضآمیز و هویدا شدن وحشت درونی خودش و خبرنگارانش، اما تلاش میکرد تا آن را غیرواقعی و غیرموثر جلوه دهد.
ایجاد دوقطبی مردم-حاکمیت
یکی از شیوههایی که چند سالی است بهعنوان ابزاری رسانهای در استراتژی رسانههای غیرایرانی فارسیزبان قرار گرفته، تفکیک مواضع و عقاید مردم از جمهوری اسلامی ایران است. از حربههایی که بیش از همه در فضای رسانهای درباره «وعده صادق» مورد استفاده قرار گرفت نیز همین دوقطبی مردم-حاکمیت بود که به نقل از رسانههای اسرائیلی یا مجزا به القا و برجستهسازی آن در میان اخبار بهخصوص در شبکههای اجتماعی پرداختند. با این شیوه تلاش میکنند تا باورهای انسانی و آرمانی مردم ایران را با بازیهای رسانهای و بزرگنمایی اخبار غلط مردود جلوه دهند و به نحوی افکار عمومی را از حمایت از این آرمانها منصرف کنند.