آگاه: جعفر حسین در پنجمین کنفرانس بینالمللی طب انتقال خون افزود: نه براساس دیدگاه شخصی، بلکه براساس استانداردهای who و جهانی بهشدت تحتتاثیر استانداردهای سلامت، بهداشت و درمان در ایران قرار گرفتم.
وی تاکید کرد: این فرصت بسیار خوبی برای شرکتکنندگان در این همایش است تا بتوانند پیشرفتهای بهداشت و سلامت منحصربهفرد ایران را در منطقه و جهان مشاهده کنند. برخی از بخشهای سازمان انتقال خون فعالیتهای ویژه دارند و در زمینه اصلاح خدمات درمانی و بهداشتی فعال هستند که فرصت بسیار خوبی برای کارشناسان مشارکتکننده از کشورهای خارجی است تا بتوانند از دورههای آموزشی بهرهمند شوند.
نماینده سازمان جهانی بهداشت در ایران به خدماتی که جمهوری اسلامی ایران به پناهندگان افغان ارائه میدهد اشاره کرد و گفت: جمهوری اسلامی ایران علاوهبر ۸۵میلیون نفر جمعیت، بهصورت رسمی پنجمیلیون پناهنده دارد که در ایران بسیاری از خدمات بهداشت و درمان را بدون هزینه و مجانی دریافت میکنند؛ بهشدت تحتتاثیر سیستم انتقال خون ایران قرار گرفتم که در شرق مدیترانه و غرب آسیا بسیار خاص و منحصربهفرد است. این سیستم در جهان زبانزد است و ظرفیتهای نهادینه بسیار خوب و چشمگیری دارد.
وی ضمن تقدیر از اقدامات ایران برای گسترش بهداشت در منطقه اظهار داشت: هیات شرکتکنندگان در این سمینار به این توانمندیهای ایران اشراف دارند و تمامی اطلاعات منتشرشده سطح بالای ایران در این حوزه مشخص است.
نماینده سازمان جهانی بهداشت در ایران تاکید کرد: ایران عضو who است و برنامه پوشش سلامت جهانی who را دنبال میکند که منجر به ارتقای سطح بهداشت و سلامتی میشود و ایران نقش موثری در آن دارد.
وی افزود: ایران بهمنظور فراهم کردن این امکانات برای کسانی که دسترسی کافی به سلامت و درمان یا هزینههای لازم برای آن را ندارند تلاش میکند و در ایران این برنامه سازمان بهداشت جهانی بسیار رایج است. حسین افزود: سازمان انتقال خون جمهوری اسلامی ایران کارگروههای آموزشی، تحقیقاتی و خدماتی را در زمینه طب انتقال خون تشکیل میدهد و این برنامهها را برای کشورهای منطقه و کشورهای گروه۵ نیز ارائه میدهد.
حسین به شرایط حساس منطقه خاورمیانه اشاره کرد و گفت: بهداشت و درمان در این منطقه بسیار حساس است و جمعیت پناهنده و آوارگان فراوانی در این منطقه وجود دارد و بالاترین میزان مرگومیر را در این منطقه رقم میخورد، چه در بحث نوزادان، کودکان و چه در بحث بزرگسالان، مردم بدون دسترسی به پوشش بیمه سلامت اولیه در این منطقه با بحرانی بزرگ مواجه هستند، برنامه جدیدی تحت عنوان همکاریهای جنوب با جنوب برنامهریزی شده تا نیاز به انتقال تکنولوژی به دوردستها نباشد و کشورهای نزدیک به یکدیگر بتوانند تکنولوژی و فناوریهای خود را در حوزه بهداشت و سلامت با یکدیگر فارغ از تحریمها تبادل کنند.