آگاه: آدم‌های توی تاکسی مذکور ویژگی ظاهری و رفتاری متمایزی نداشتند. همه از همین مردم بودند، همین ما که هر روز همدیگر را در تاکسی و اتوبوس و مترو می‌بینیم. واکنش همه‌شان به شنیدن این خبر از یک نوع بود؛ همه اندوهگین شدند و عده‌ای هم اشکشان جاری شد. همه بهت‌زده به راننده تاکسی نگاه می‌کردند و می‌پرسیدند: این خبر راست است؟ انگار همه منتظر بودند یکی بگوید نه، معلوم است که اتفاقی نیفتاده، شما در دوربین مخفی هستید، لطفا مقابل دوربین دست تکان دهید. راننده تاکسی که تنها کسی بود که در جمع از این شوخی خبر داشت، صبر کرد تا کمی بگذرد، تا این موضوع در حد یک شوخی نماند و بشود دید هر کس چطور با این موضوع کنار می‌آید و چقدر تلاش می‌کند از باور کردن این خبر اجتناب کند. هرچه بیشتر گذشت، افراد توی تاکسی بیشتر در بهت و اندوه فرورفتند و ما تماشاگران هم گاهی همراهی کردیم و خودمان را جای آنها نهادیم تا باورمان شود واقعا گریه‌دار است یا نه.
و حالا به وقوع پیوست...
حالا دو سال از دیده شدن این ویدیو گذشت و تا حدی از یادها فراموش شده است اما رییس‌جمهوری ایران، حجت‌الاسلام سید ابراهیم رئیسی در سفری استانی به منطقه‌ای مرزی در استان آذربایجان شرقی و برای افتتاح سد مرزی «قیز قلعه‌سی» و در مسیر بازگشت دچار سانحه‌ای شد و بالگرد حامل او در محدوده عمومی بین ورزقان و جلفا در استان مذکور سقوط کرد. سرنشینان این بالگرد آیت‌الله آل‌هاشم، امامت جمعه تبریز، حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه، مالک رحمتی، استاندار آذربایجان شرقی و دو نفر خلبان بالگرد و چند تن دیگر همگی به درجه رفیع شهادت نائل شدند. پیدا کردن بالگرد رییس‌جمهوری و هیات همراهش به‌علت شرایط سخت آب و هوایی با وجود حضور گسترده عوامل امدادی و نیروهای نظامی و به علت بکر و کوهستانی بودن منطقه وقوع سانحه، چندین ساعت به طول انجامید و در نهایت صبح دوشنبه ۳۱اردیبهشت اخبار قطعی از پیدا شدن پیکر این شهدا منتشر شد.
دست به دعا برای خدمتگزاران
آنچه در ویدیوی دوربین مخفی و بهر شوخی دیدیم، بدل به نمونه‌ای کوچک از واقعه‌ای شد که حالا به بزرگی به وقوع پیوسته است. طولانی شدن فرآیند کشف و جست‌وجو برای یافتن افراد همراه رییس‌جمهوری فرصتی شد تا مردم به شهادت دوربین‌هایی که در حرم‌های مطهر امام‌رضا(ع) و حضرت فاطمه معصومه(س) در قم و شاهچراغ(ع) در شیراز و در مراکز بسیاری از شهرها ازجمله پایتخت، تصاویری را ضبط کردند، اجتماعی تشکیل دهند تا دست به دعا برداشته و شادی از ولادت باسعادت امام هشتم(ع) را فراموش کنند و یکصدا از محضرهای مطهر(س) زنده بودن خدمتگزاران ملت و نظام جمهوری اسلامی را طلب کنند. دیدیم که همان تصاویر تکرار شد، با این تفاوت و تمایز که حالا نه فقط چند تن در یک تاکسی که اجتماعی چند صدهزار نفری در سراسر کشور که چشم‌انتظار میلاد امام رئوف(ع) بودند، دست به دعای امن یجیب بلند کرده و حالا نه فقط چند قطره اشک که هزاران چشم از این لحظات حساس و نگرانی از دست رفتن خادمان کشور اشکبار شده و دست از دعا برنداشتند.
ما همانیم
گرچه در فضای مجازی تلاشی ناکام برای نادیده گرفته شدن این اجتماع‌های گسترده دیدیم. حساب‌های کاربری اغلب گمنامی که کوشیدند واقعیت را دروغین جلوه دهند اما ما همانی هستیم که بودیم؛ متحد و یکپارچه دست در دست هم تا در کنار تمامی انتقاد و مطالبه‌گری‌های به حقمان پشت به پشت هم و مسئولانی باشیم که برای خدمت و آبادانی برگزیدیم تا شکی نماند در تحقق کلام رهبر انقلاب که فرمودند این کشور و ملت از هر حادثه ناگواری به سلامت عبور خواهد کرد. اگرچه حالا ما ماندیم و آنانی که در سفر به دورافتاده‌ترین‌های صعب‌العبور برای آبادانی، جاودان شده و نامشان مبارک به واژه شهادت ماندگار شد.