آگاه: پس از شهادت رییس‌جمهوری، شورای مذکور تشکیل جلسه داد و هشتم تیر به‌عنوان زمان برگزاری انتخابات چهاردهمین دوره ریاست‌جمهوری پیشنهاد شد و اول خردادماه شورای نگهبان رسما مُهر تایید بر زمان تعیین‌شده زد؛ ازاین‌رو از ۱۰خرداد تا ۱۴خرداد به مدت پنج روز داوطلبان می‌توانند ثبت‌نام کنند و ۲۲خرداد اسامی نامزدها ازسوی شورای نگهبان اعلام می‌شود. از ۲۳خرداد نیز نامزدها به مدت دو هفته فعالیت‌های انتخاباتی و تبلیغاتی خود را آغاز خواهند کرد تا رییس دستگاه اجرا با رأی مردم راهی میدان پاستور شود.
بالاخره از هفته جاری رجال سیاسی با حضور در میدان فاطمی نام خود را در فهرست داوطلبان انتخابات ریاست‌جمهوری ثبت می‌کنند. این انتخابات با سایر انتخابات‌ها هم متفاوت است. از این جهت متفاوت است که در دقیقه۹۰ برگزار می‌شود و زمانی ثبت‌نام‌ها آغاز می‌شود که احزاب و سیاسیون از قبل رایزنی‌های خود را برای متقاعد کردن شخصیت‌ها برای حضور در صحنه رقابت انجام نداده بودند و فقط در یک بازه کوتاه می‌توانند آنها را برای حضور در آوردگاه هشتم تیر قانع کنند.
باید پذیرفت در زمانی که شهدای خدمت به خاک سپرده نشده بودند نمی‌توانستیم درباره آرایش انتخاباتی سخن بگوییم و هنوز هم برای ما سخت و دشوار است که به آرایش سیاسی و انتخاباتی بپردازیم، اما باید تسلیم درگاه الهی بود؛ به همین جهت، از یک‌سو دولتی‌ها باید با قوت و قدرت مسیری که رییس‌جمهوری شهید دنبال و پیگیری می‌کرد در این ۳۲روز باقی‌مانده تا انتخابات ادامه دهند و از سوی دیگر، فضا را هم برای انتخابات آماده کرد تا با حضور سکاندار جدید، قوه مجریه فعالیت‌های خود را همچون گذشته در جهت خدمت‌رسانی به نظام و مردم اعمال و اعلام کند.
احتمال می‌رود در انتخابات پیش رو ما شاهد حضور سلایق مختلف در انتخابات ریاست‌جمهوری باشیم. اگر بخواهیم تحلیلی از فضای موجود ارائه دهیم باید گفتمان ۱+۲ را آرایش انتخاباتی ارزیابی کنیم. منظور دو گروه ازسوی نیروهای انقلاب و یک گروه را منتقدان دولت سیزدهم نمایندگی خواهند کرد.
نامزدهایی از همه گفتمان‌ها
«ابراهیم فیاض» تحلیل‌گر مسائل سیاسی ضمن بیان این مطالب می‌گوید: سه گفتمان غربگرایی، سنتی و بوم‌گرایی می‌تواند در انتخابات پیش رو شکل بگیرد. دیدگاه دولتِ سیدابراهیم رئیسی مصداق گفتمان بوم‌گرایی، رویکرد دولت‌های قبل از دولت سیزدهم یعنی دولت حسن روحانی و خاتمی مصداق گفتمان غربگرایی و مشی جبهه پایداری مصداق گفتمان سنتی-قدیمی تعریف و تحلیل می‌شود. تا به امروز پیش‌بینی حاکی از آن است که هر سه گروه نامزد خواهند داشت. به‌هرحال باید منتظر ماند و دید کدام‌یک از بازیگران این سه گفتمان می‌توانند با برنامه مردم را به‌سمت خود جذب کنند تا نامزدها آنها به مدت چهار سال ساکنِ ساختمان سفید پاستور شود. مردم درحالی خود را برای حضور در پای صندوق‌های رأی آماده می‌کنند که کارنامه دولت فعلی پیش روی آنان قرار دارد. آیا به استمرار وضع موجود «بله» می‌گویند؟ آنچه مشخص است کار و تلاش که در دولت سیزدهم به‌صورت جدی و شبانه‌روزی دنبال می‌شد، باید در دولت آینده هم استمرار پیدا کند، حال هرکس می‌خواهد بر کرسی ریاست‌جمهوری تکیه بزند!