آگاه: اپرای «یهودا و شیدا» داستان عاشقانه یهودای آوازخوان و شیدا، دختر شاه طهماسب است که قربانی خشم و قدرت‌طلبی قزلباش‌ها شده است و به این ترتیب بهانه‌ای برای سرنوشت غم‌انگیز خنیاگران موسیقی و تبعید شاعران ایران به سرزمین گورکانیان در قرن نهم هجری ساخته است. پرواز همای درباره این اثر گفته است که مفاهیم و موضوعات در قالب موسیقی، نمایش، ویدیو وال و روایت‌های راوی به مخاطبان اپرا عرضه می‌شود. او پیش از این آلبوم‌های موسیقی زیادی ساخته و منتشر کرده است که از جمله آن می‌توان به «چامه‌ها و چکامه‌ها»، «جدال عقل و عشق»، «بانوی ایرانی»، «سربازان»، «دیوانه چو دیوانه ببیند»، «این چه جهانیست؟»، «در حسرت دیدار»، «در شب گیسوان تو» و آلبوم تصویری «سرزمین بی‌کران» اشاره کرد. اگر چه اپرا در ایران سابقه طولانی ندارد و خاستگاه آن از سرزمین غرب است اما همچون بسیاری دیگر از گونه‌های هنری دیگر در دوره ناصرالدین شاه قاجار به شکلی نظام‌مند وارد ایران شده است. اولین برای برای اجرای آن در اطراف کاخ گلستان یک اپراخانه توسط شاه مذکور ساخته شده است. همان زمان بود که آهنگسازان و معلمان موسیقی برای تولید و آموزش این سبک موسیقایی وارد ایران شدند. مهم‌ترین این افراد را می‌توان ژان باتیست لومر عنوان کرد که آهنگسازی قطعه «ایران جوان» به خوانندگی شهرام ناظری را بر عهده داشته است. اجرای این سبک موسیقی با نوازندگان ایرانی و ترکیب سازهای ایرانی و غیر ایرانی تاثیر بسزایی در رشد ذائقه موسیقایی مخاطبان ایرانی دارد که حالا بخش اعظم این ذائقه را موسیقی‌های پاپ و عامه‌پسند به خود مشغول داشته است.