آگاه: فیلمنت علیرغم پشت سر گذاشتن کارنامهای پرفراز و نشیب، در طی سالهای اخیر موفق شده تا سطح انتظارات و علاقه مردم را پیدا کرده و دست به تولیدات ارزشمند و جذابی نظیر پوست شیر، دفترچه یادداشت و آمرلی بزند. اخیرا نیز در همکاری با پیمان معادی، سریال افعی تهران را تولید کرده که از سطح کیفی قابلتوجهی بهره برده و اگر بتواند کیفیت خود را به همین شیوه حفظ کند، قطعا با یکی از بهترین ساختههای تاریخ حوزه نمایش خانگی طرف خواهیم بود. حال این پلتفرم در ادامه مسیری که میتواند چشمانداز مثبتی داشته باشد، به سراغ یکی از موفقترین کارگردانان زن سینمای ایران یعنی آیدا پناهنده رفته که آثار ارزشمندی نظیر «اسرافیل» و «تیتی» را تولید کرده و جوایز گوناگونی را از جشنوارههای سینمایی سراسر جهان کسب کرده است. یک همکاری پرسروصدا که منجر به تولید مجموعه «در انتهای شب» شده که پخش آن بهتازگی آغاز شده است. این مجموعه نخستین تجربه پناهنده در عرصه سریالسازی است.
چند هفتهای بود که روی بیلبوردهای شهر تصویر پارسا پیروزفر و هدی زینالعابدین و تاریخ رُند ۳/۳/۳ با شعار «دیگه دیره واسه خاطره ساختن…» دیده میشد و سریال بهاندازه کافی کنجکاوی مخاطبان را برانگیخت. بنا شده است تا «در انتهای شب» در ۹قسمت ما را با خانواده پرآشوبی مواجه میکند که از طبقه متوسط جامعه بوده و با مسائل و مشکلات اقتصادی گوناگونی دستوپنجه نرم میکنند. زوج داستان بهنام و ماهی نام دارند که یکی طراح و نقاش بوده و دیگری به کار در یک فرهنگسرا مشغول است و دارای فرزند کوچکی به نام دارا هستند که برخی اوقات رفتارهای شیطنتآمیزش میتواند والدینش را به جنون بکشاند.
با انتشار قسمت اول این سریال، سکانس مشاجره و دعوای پارسا پیروزفر در نقش بهنام و هدی زینالعابدین در نقش ماهی پربازدید شد. قسمت ابتدایی این مجموعه بسیار پرهیجان آغاز شد و در همان قسمت، خط کلی داستان ترسیم شد و تا حدی قلاب محکمی بر گریبان مخاطبان انداخت و توانست بازخوردهای خوبی را در همان ابتدا کسب کرد. قسمت اول «در انتهای شب» درمجموع رضایتبخش بود و میتوان با اطمینان گفت اکثریت مخاطبان قسمتهای بعدی را هم از سر کنجکاوی دنبال خواهند کرد و باید دید آیا در ادامه سریال شخصیتهای فرعی و خردی که به داستان اضافه میشوند میتوانند این قلاب را محکمتر کنند یا خیر چراکه همواره در آثار پناهنده نوعی دغدغهمندی نسبت به مسائل و مشکلات زنان قشر فرودست و نوعی نگاه اجتماعی به زنان برای یافتن هویت و جایگاه خود در شرایط نابرابر جامعه وجود دارد. در سالهای اخیر مینیسریال یا سریالهای کوتاهِ شبکههای نمایش خانگی (VOD) در سراسر جهان بسیار پرطرفدار شدهاند. گاه یک سریال کوتاه شش تا دوازده قسمتی از سریالی عظیم با چندین فصل در جذب مخاطب پیشی میگیرد اما در ایران بنابر سابقه تاریخی، مینیسریالها کمتر از سریالهای بلند مورد توجه قرار میگیرند، شاید «در انتهای شب» بتواند موفقیتی کسب کند و موجب شود تا سریالهای کوتاه در پلتفرمها جان تازهای بگیرند.