۱۸ مهر ۱۴۰۳ - ۱۳:۰۸

بیش از یک دهه قبل، دانشمندان دانشگاه روچستر برای اولین بار گزارش دادند که شبکه‌ای را یافته‌اند که آن را «سیستم گلیمفاتیک» (Glymphatic system) نامیدند. مایع مغزی نخاعی از کانال‌های اطراف رگ‌های خونی استفاده می‌کند تا به اعماق بافت نفوذ کند و مواد زائد را تا خروج از مغز حرکت دهد. عامل اصلی آلزایمر به نام بتا آمیلوئید، وقتی به موش‌ها تزریق شد، زمانی که حیوانات خواب بودند سریع‌تر از بین رفت.

آگاه: به‌طور دقیق مشخص نیست که این شبکه چگونه کار می‌کند، اگرچه برخی تحقیقات نشان داده‌اند که ضربان رگ‌های خونی به حرکت مایع پاک‌کننده مواد زائد به جایی که باید برود کمک می‌کند.
یافتن چنین سیستمی در افراد سخت بوده است. پیانتینو گفت که اسکن‌های منظم MRI می‌توانند برخی از این کانال‌های پر از مایع را شناسایی کنند، اما عملکرد آنها را نشان نمی‌دهند.
بنابراین گروه او در اورگان یک ردیاب را به پنج بیمار که تحت عمل جراحی مغز قرار داشتند و به‌شکل پیشرفته‌تری از MRI ‌نیاز داشتند، تزریق کردند. ردیاب زیر آن اسکن‌ها «روشن» شد و ۲۴ تا ۴۸ساعت بعد، دیده شد که به‌طور تصادفی در مغز حرکت نمی‌کند، بلکه از طریق کانال‌ها درست مانند تحقیقات قبلی روی موش‌ها حرکت می‌کند.
دکتر جف ایلیف(Jeff Iliff)  از دانشگاه واشنگتن، که به پژوهش پیشگام در پاکسازی زباله کمک کرد، برای آزمایش اینکه آیا خواب بهتر یا سایر درمان‌ها واقعا می‌تواند باعث دفع مواد زائد و بهبود سلامتی شود، می‌گوید: من باید عملکرد گلیمفاتیک را در افراد اندازه‌گیری کنم.
مطالعات حیوانی نشان می‌دهد یک داروی قدیمی فشار خون که اکنون برای درمان اختلال اضطراب پس از سانحه(PTSD) استفاده می‌شود، ممکن است عملکرد گلیمفاتیک را بهبود بخشد، و ایلیف و همکارش در حال مطالعه آن در بیماران خاص هستند.
مطالعات بزرگ‌تر بیشتری روی افراد سالم موردنیاز است و پیانتینو، که آزمایشگاهش بر سلامت خواب تمرکز دارد، می‌خواهد آزمایش ساده‌تر و غیرتهاجمی‌تری پیدا کند.
او گفت: ما نمی‌توانیم همه این سوالات را با تزریق ردیاب به مردم بررسی کنیم.