آگاه: این تحقیق در نشریه «نیچر» منتشر شده است. مولکول انسولین سنتز و اصلاح‌شده  NNC۲۱۵ نام دارد و آزمایش آن روی خوک‌ها و موش‌ها نشان داد به اندازه انسولین طبیعی کارآمد است؛ البته باید آن را بهبود بخشید تا بتوان در بدن انسان به کار برد. هرچند یافته‌های اولیه نویدبخش هستند، کارشناسان امیدوارند انسولین هوشمند نوسان قندخون را برطرف کند.
پیش از این تلاش‌هایی برای مهندسی یک مولکول هوشمند انجام شده بود اما این نخستین‌باری است که چنین مولکولی گلوکز قند خون را به‌جای موارد دیگر مانند فروکتوز هدف می‌گیرد. مهندسی این مولکول یکی از مجموعه مطالعات با هدف توسعه مولکول‌هایی است که به تنظیم خودکار قند خون براساس سطح قند خون در بدن کمک می‌کنند.
مولکول NNC۲۱۵ شامل دو بخش اساسی است که یکی از آنها ساختاری حلقه شکل به نام «درشت حلقه» و دیگری یک مولکول اصلاح شده گلوکز به نام «گلوکزید» ( glucoside) است. هنگامی که سطح گلوکز خون پایین باشد، گلوکزید فعال می‌شود تا درشت حلقه‌ها را به هم پیوند بزند و مولکول‌های انسولین را در یک حالت غیرفعال بسته نگه دارد اما هنگامی که سطح گلوکز بالا می‌رود، مولکول‌های قند خون مکان گلوکزید و شکل مولکول انسولین سنتزی را تغییر می‌دهند. این روند کلید را روشن می‌کند و درنتیجه انسولین آزاد می‌شود. یک چالش مهم در این مرحله از آزمایش آن است که سطح گلوکز باید به میزان بسیار زیادی در نوسان باشد که این امر به افزایش ناگهانی فعالیت مولکول منجر می‌شود. محققان هم‌اکنون مشغول فعالیت هستند تا این روند را اصلاح کنند.