آگاه: نتیجه این واگرایی، کاهش میانگین شمارگان کتاب است. پارسال هر کتاب به‌طور متوسط در ۸۹۳نسخه منتشر می‌شد اما امسال به ۸۴۶نسخه رسیده است (پنج‌درصد کاهش). بررسی جزئی‌تر کتاب‌ها نیز نکات قابل‌توجهی دارد:
کتاب‌های عمومی
شمارگان کتاب‌های عمومی با کاهش هفت‌درصدی از ۷۰۲نسخه در ۶ماه اول سال۱۴۰۲ به ۶۵۳نسخه در ۶ماه اول سال ۱۴۰۳ رسیده است. این کاهش می‌تواند ناشی از عواملی همچون سیاست‌های اشتباه حمایتی، مشکلات اقتصادی، تغییر الگوهای مطالعه و افزایش رقابت با محتوای دیجیتال باشد.
کتاب‌های کمک‌درسی
برخلاف کتاب‌های عمومی، شمارگان کتاب‌های کمک‌درسی با رشد ۱۲درصدی روبه‌رو شده و از ۱,۰۶۶نسخه به ۱,۱۹۰نسخه رسیده است. این افزایش، در محاسبات تجمیعی بخشی از کاهش شمارگان کتاب‌های عمومی و کتاب‌های کودکان را مخفی می‌کند.
کتاب‌های کودک و نوجوان
این بخش نیز با کاهش ۱۱درصدی مواجه بوده و میانگین شمارگان از ۱,۵۶۲نسخه به ۱,۳۸۴نسخه رسیده است. کاهش شمارگان در این حوزه، به‌طور خاص نگران‌کننده است و می‌تواند تاثیرات منفی بر رشد فرهنگی نسل‌های آینده بگذارد. کاهش شمارگان کتاب در ایران، مسئله‌ای حیاتی است که طی دهه گذشته حل‌نشده باقی مانده و به‌جای برنامه‌ریزی روشن و اقدام موثر، انکار یا توجیه شده است. رهبر انقلاب نیز بارها به این موضوع اشاره کرده‌اند و از مدیران فرهنگی خواسته‌اند تا راه‌حل‌هایی برای بهبود این وضعیت بیابند. اگر این مسئله جدی گرفته نشود، ممکن است به بحران عمیق‌تری در صنعت نشر منجر شود.