آگاه: حقیقت تلخ آن است که توجه به پژوهش و تحقیق بیش از آنکه با لحاظ کردن مسائل و مشکلات کشور و در خدمت تسهیل شرایط زندگی باشد، صرفا در جهت پرکردن کنداکتور برنامه‌های سازمان‌ها و هزینه‌کردن برای ارائه یک ویترین مناسب از عملکرد برخی مدیران است و به معنای حقیقی کلمه زینت‌المجالس است و نه بیشتر. تا زمانی هم که ارتباط پژوهش و کاستی ها و مشکلات کشور یک ارتباط دو سویه و هماهنگ نباشد، مسائل و مشکلات جاری به صورت زیربنایی حل نخواهد شد.
در همین راستا و در جهت بهبود وضعیت پژوهش در کشور و خارج شدن آن از یک مطلب نمایشی و زینتی به یک فرآیند کاربردی و موثر، موارد زیر به عنوان پیشنهاد قابل توجه است:
انگیزه بخشی به پژوهشگران قالب‌های متفاوتی دارد که یکی از آنها مسابقه و اهدای جوایز است. قطعا در قالب‌های متفاوت‌تر و جذاب‌تر به خصوص در سنین دانش‌آموزی و دانشجویی می‌توان به مقولات انگیزه‌بخشی دست یافت.
مهم‌ترین رسالت هفته پژوهش این است که این تفکر را در اذهان مسئولان و مردم ایجاد و احیا کند که تحقیق و پژوهش نقش مهمی در پیشرفت کشور دارد و به‌واسطه این ایجاد دغدغه باید به خروجی‌های ملموس رسید. طبعاً باید در هفته پژوهش هر سال فازبندی اهداف پژوهشی تا سال بعد طراحی شود و وقتی زمان موعود فرا رسید، توسط دستگاه‌های نظارتی میزان حصول نتیجه ارزیابی شود.
بسترسازی برای تجاری‌سازی یافته‌های پژوهشی و فناوری‌های توسعه‌یافته به راحتی دست نمی‌دهد. ناگزیریم از مراکز خلق ایده، استارت‌آپ‌ها و مراکز دانش‌بنیان به بهترین نحو برای جذب ایده‌ها استفاده کنیم. ایده‌هایی که به سمت تجاری‌سازی و تولید ثروت به‌واسطه پژوهش‌ها منتهی شود.
هر چند که برقراری ارتباط سازنده میان پژوهشگران و فناوران دستگاه‌های اجرایی و خریداران دستاوردها چند سالی است که مورد توجه برخی مراکز و مجموعه‌های دانشگاهی قرار گرفته است اما باید به یک رویه جاری و عمل واقعی در صحنه اداره کشور تبدیل شود.
مدیران پژوهش‌محور باید به نوعی علاوه بر تشویق، به مردم نیز معرفی شوند. شاید لازم باشد جایی در این کشور برای مدیرانی که در روند مدیریتی‌شان به پژوهش اهمیت می‌دهند و به آن نگاه ویترینی ندارند، یک چتر حمایتی ویژه قائل شد.  
تولید و توسعه علم و دستیابی به فناوری برای ارتقا  جایگاه علمی کشور در جهان و کسب ثروت به منظور بهبود وضع زندگی مردم و رفاه عمومی، مرهون توجه غیرنمایشی، عمقی، ساختارمند و ضابطه‌مند به صحنه و عرصه پژوهش است. از یاد رفتن پژوهش اثر مستقیم و قطعی بر حل مسائل و مشکلات کشور دارد. باید فکر جدی کرد؛ پیش از آنکه کار از کار بگذرد.