آگاه: گزاره گرانی‌ دارو همواره ترکیب دو کلمه‌ای ترسناکی برای عموم مردم است؛ اما اگر بخواهیم با یک دید همه‌جانبه به موضوع نگاه کنیم، شاید حتی نه‌تنها مفهومی جز اصلاح ‌قیمت نداشته، بلکه منطقی‌تر و مثبت نیز به نظر برسد.
صنعت داروسازی نیز مانند بقیه صنایع در اقتصاد تابع صرفه‌ اقتصادی و سود است، حال باتوجه‌به اینکه قیمت‌گذاری دارو همواره به‌صورت کنترلی ازسوی حاکمیت بوده و به تناسب تورم افزایش نیافته، در بلندمدت باعث زیان‌ده بودن و عدم توجیه‌اقتصادی شده و به تبع آن، سرمایه‌گذار و تولیدکننده ترجیح می‌دهد تولید را متوقف کند.
به‌دنبال معیوب شدن این زنجیره در ابتدا و عدم جبران نقدینگی، داروهایی که تولید آن صرفه ندارد، در بازار دچار کمبود می‌شود و سیستم دولتی برای جبران کمبود مجبور به واردات دارو یا از مسیر معمول با صرف چندین ماه زمان شده یا مسیر واردات فوریتی را دنبال می‌کند که واردات فوریتی یک دارو ممکن است با هزینه چندین برابری همراه باشد. در واقع عدم اصلاح قیمت در مرحله اول باعث خروج تولیدکننده از چرخه، در وهله دوم عدم دسترسی بیمار به دارو و در وهله بعد هزینه چندین برابری تامین، آن‌هم همراه با انواع ریسک می‌شود.
این مسئله با ذکر یک مثال ملموس‌تر می‌شود، به‌طوری‌که آمپول دگزا حدود چهارهزار و ۵۰۰تومان قیمت داشته است؛ قیمتی که هزینه تمام‌شده پوکه و بسته‌بندی آن هم نیست. تولیدکننده در نقطه‌ای قادر به تولید دارو با این قیمت نیست. پس تولید متوقف و این داروی معمولی کم می‌شود. برای جبران کمبود همین آمپول، از کشور هند و با قیمت ۱۵۰هزار تومان وارد می‌شود؛ درحالی‌که درصورت اصلاح قیمت‌، به حدود ۱۵هزار تومان رسیده و مابه‌التفاوت قیمتی نیز با کمک دولت و بیمه‌ها قابل پوشش است تا ضمن جلوگیری از افزایش پرداختی از جیب مردم، بیماران نیز از بروز کمبود آسیب نبینند.
محمدرضا ظفرقندی، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی درباره اصلاح قیمت دارو می‌گوید: در مرحله نخست، از مجموع حدود سه‌هزار و ۸۰۰قلم دارو، قیمت ۳۷۰قلم افزایش یافته است؛ به‌عنوان‌مثال، برخی آمپول‌ها که قبلا پنج یا ۶هزار تومان قیمت داشتند، اکنون به ۱۹هزار تومان رسیده‌اند. اگرچه درصد افزایش قیمت به‌ظاهر بالا به نظر می‌رسد اما در مقایسه با تورم کشور، رقم مطلق آن چندان بالا نیست.
مهدی پیرصالحی، رییس سازمان غذا و دارو نیز با اشاره به کمبود ۵۷قلم داروی بیمارستانی می‌گوید که پس از اصلاح قیمت اکنون این تعداد به کمتر از ۱۰قلم رسیده است؛ از ابتدای سال تاکنون، میانگین افزایش قیمت دارو کمتر از ۳۰درصد بوده که نسبت‌به نرخ تورم، عدد معقولی محسوب می‌شود. اصلاح قیمت‌ها بیشتر در حوزه داروهای تزریقی بیمارستانی بوده‌اند و مقرر شده تا بیمه‌ها مابه‌التفاوت قیمت را پرداخت کنند.
به گفته پیرصالحی، هدف آنها این است که قیمت دارو را به گونه‌ای تنظیم کنند که هم منصفانه باشد و هم امکان دسترسی مردم به دارو فراهم شود؛ بنابراین افزایش قیمت دارو، در واقع نه به معنای گرانی غیرمعقول، بلکه اصلاح قیمت‌ها و قیمت‌گذاری در راستای تامین پایدار دارو در کشور و جلوگیری از بحران‌های کمبود دارویی انجام شده است.