آگاه: صحبت درباره یک عدد خاص و استفاده از تجربیات دیگران درباره آن عدد، ایده این برنامه است که می‌تواند مخاطب را به خود جذب کرده و هزار و یک را به برنامه‌ای متفاوت تبدیل کند. شباهت دکور، موسیقی و فضای برنامه به برنامه «خندوانه» و حتی حضور جناب خان به‌عنوان مکمل مجری، بیش‌ازحد مخاطب را یاد خندوانه می‌اندازد و باعث می‌شود ناخودآگاه مقایسه‌ای درون ذهن بیننده شکل بگیرد. هرچند در مقام مقایسه، هزار و یک راه بسیاری دارد تا مانند خندوانه در ذهن مخاطبان ماندگار شود. 
در نگاه اول، اجرای محسن کیایی و تعامل او با مهمان برنامه مورد توجه قرار می‌گیرد. تعاملی که به‌واسطه پرسش و پاسخ و سوال‌های چالشی اتفاق می‌افتد. هرچند مخاطب این پرسش و پاسخ‌ها را قبلا در چالش‌های فضای مجازی دیده و دیدن چندباره‌اش در رسانه ملی برایش جذابیتی ندارد. همچنین سوال‌ها و عقاید پرسیده شده از مهمان گاهی آنقدر شخصی می‌شوند که آورده جدیدی برای بیننده نداشته و مخاطب اگر آن را نگاه نکند هم چیزی از دست نمی‌دهد. به همین علت متفاوت بودن گفت‌وگو به مهمان برنامه برمی‌گردد و خلاقیت اوست که می‌تواند بر جذابیت برنامه اثر بگذارد.
 همچنین قانون گذاشتن و امضای «مرامنامه» که بخش جدیدی در این برنامه است، بدون پیگیری و حرف تازه‌ای در پنج دقیقه تمام می‌شود و شبیه یک جمله بالای صفحات سررسید باقی می‌ماند و باید دید در آینده چگونه مرور و پیگیری می‌شود. جایی که مخاطب توقع خنده دارد، بخش‌های مربوط به حضور جناب‌خان است. اما گویا این بخش‌ها هم تاثیرگذاری قبل را نداشته و انگار دیالوگ‌ها و شوخی‌های او فی‌البداهه شکل گرفته‌اند. شوخی‌هایی که گاه تکراری‌اند و در کنار اجرای محسن کیایی چنگی به دل نمی‌زند. در کنار اینکه انگار گروه نویسندگان برنامه برای جناب خان طراحی خاصی در نظر نگرفته‌اند، تنها بخش قابل‌توجه حضور جناب‌خان اجرای موسیقی بندری است که همچنان با استقبال مخاطبان مواجه می‌شود.  موضوع دیگر اسپانسرهای برنامه هستند که بخش زیادی از «هزار و یک» را به خود اختصاص داده‌اند. طوری که هریک به‌صورت جداگانه تبلیغ می‌شوند و مخاطب را خسته می‌کند. حتی اگر مسابقه میلیونی برگزار کنند و به همین خاطر بخواهند مخاطب را جذب برنامه کنند. همه اینها در حالی است که رسانه ملی باید یک قدم از مخاطب جلوتر باشد و در گفت‌وگوها، شوخی‌ها و حتی تبلیغ‌ها نوآوری کرده و به این واسطه مخاطب را جذب کند. این روزها به‌واسطه فضای مجازی و گسترش ایده‌ها در فرم‌های مختلف، آدم‌های بسیاری با محتوای جدید آشنا می‌شوند. به همین خاطر حتی هدیه آخر برنامه که به مهمان داده می‌شود برای بسیاری از آدم‌ها جذابیت نداشته و ممکن است قبل از دیدن برنامه، مشابهش را در خانه داشته باشند. در کل «هزار و یک» را می‌توان در همان دسته «تفریح و سرگرمی» قرار داد اما باتوجه‌به تکراری بودن و نداشتن حرف تازه برای مخاطب، نمی‌توان درمورد به‌روز بودن و میزان طنز آن نظر قطعی داد.