آگاه: وی افزود: با این حال مسئله‌ای که برای من پیش آمد این بود که هنگام تماشای قسمت اول، احساس کردم خانم آبیار باتوجه‌به اینکه کارگردان سینما است از شرایط و خط‌قرمزهای تلویزیون، شبکه خانگی و … اطلاع کافی دارد پس چرا تصور می‌کند باید ارتباطات نامرسوم فرهنگی را در سریال خودنمایش دهد؟ من نه انسان متعصبی هستم و نه قصد ممیزی دارم اما از کارگردان و تهیه‌کننده می‌پرسم چگونه فکر می‌کنند باید این گونه شیوه‌های نمایشی را به تصویر بکشند و انتظار تولید و پخش بدون مشکل را داشته باشند؟
این منتقد سینما با اشاره به اقتباس از داستان تصریح کرد: هنرمند کسی است که با خواندن رمان یا فیلمنامه، با تکیه بر ذهنیت و درک شخصی خود، آفرینش تازه‌ای ارائه دهد اما رفتن به سمت اقداماتی خارج از چارچوب و استاندارد، برای مخاطب قابل‌پذیرش نیست و بیشتر خودنمایی و خودشیرینی است که در قسمت آغازین و افتتاحیه سریال دیدیم و رویکرد درستی نیست. امیدوارم آنچه در سریال رخ داد و اقدامات پلتفرم صرفاً تبلیغاتی نباشد؛ هرچند بسیاری چنین تعبیری داشتند. وی با طرح این پرسش که ضوابط پلتفرم‌ها تا چه اندازه نسبت به نوع روابط انسانی و رعایت عرف مشخص است گفت: بعید می‌دانم مدیران و مسئولان پلتفرم‌ها از خط‌قرمزها بی‌اطلاع باشند. معمولاً این ضوابط اطلاع داده می‌شود و در کل موضوع جدید و پیچیده‌ای نیست که پلتفرم یا کارگردان نداند. از همین رو درباره اتفاقی که برای سریال «سووشون» افتاده، احتمال شگردهای تبلیغاتی را می‌دهند. علیار در بخش دیگر صحبت‌هایش درباره اینکه از توقیف آثار استقبال نمی‌کند، توضیح داد: با این حال برای اولین‌بار از مسئولان تشکر می‌کنم که این اتفاق را متوقف کردند و معتقدم نباید چنین اتفاقاتی در تلویزیون و شبکه خانگی ما رخ دهد؛ چه از جنبه کار تبلیغاتی و چه هنجارشکنی، مطمئنم این مسائل قابل‌حل است. کارگردان و تهیه‌کننده، هر دو  از فعالان سینمایی هستند، اما چرا این‌گونه از مرزها عبور می‌کنند، برای من جای سؤال دارد و موجب ناراحتی است.
این منتقد سینما در ادامه درباره فیلم‌برداری سریال «سووشون» گفت: فیلم‌برداری این مجموعه واقعاً مرا دچار سرگیجه کرد و نحوه اجرای چنین فیلم‌برداری را متوجه نشدم. وی با اشاره به لهجه شیرازی بازیگران سریال افزود: آشنایی نسبی با لهجه شیرازی دارم و همین موضوع باعث شد به نحوه بیان برخی عبارات توجه بیشتری داشته باشم اما متأسفانه باید بگویم لهجه شیرازی در این سریال بسیار رها و غیردقیق استفاده شده است، به گونه‌ای که گویی بازیگر صرفاً لهجه را در دهان خود قرار داده و نتوانسته آن را کاملاً از آن خود کند. بازیگر حرفه‌ای باید بتواند لهجه را به‌خوبی اجرا کند، اما در این سریال این‌گونه نیست و به‌نظر می‌رسد حتی با وجود حضور مشاور لهجه، راهنمایی دقیقی صورت نگرفته است. حتی برخی عبارت‌ها به غلط و اشتباه استفاده شده است. علیار ادامه داد: فیلمبرداری، نحوه اجرای لهجه و حتی پیشبرد قصه در سریال «سووشون» در آن یک ساعت و نیم قسمت اول، بیش از هر چیز به نمایش فضای عروسی محدود شده است و از روایت داستان آن‌طور که باید به تصویر کشیده شود و دراماتیزه شود خبری نیست. وی تأکید کرد: تعریف کردن قصه نیازمند شرایط خاص و گفت‌وگوی درست با مخاطب است؛ اما در این سریال چنین شرایطی را ندیده‌ام و احساس می‌کنم تلاش خانم آبیار بیشتر معطوف به جذب مخاطب بوده تا روایت اصولی داستان.
این منتقد سینما با اشاره به برخی تمجیدها و به کار بردن عباراتی مثل «حیرت‌انگیز» درباره سریال گفت: نقدهایی که در روزهای اخیر درباره این سریال مطرح شده، عموماً به شگفتی‌های اغراق‌آمیز و تمجیدهای عجیب اشاره دارند که به‌نظر می‌رسد بیشتر جنبه حمایت تبلیغاتی دارد تا نقد واقعی. در دوره‌ای به سر می‌بریم که برخی افراد، تنها به اعتبار منتقد بودنشان یا شهرت خود، از آثار حمایت می‌کنند؛ حمایتی که دست‌کم در قسمت اول سریال چندان قابل دفاع نیست. گویی پولی پرداخت شده و در ازای همان مبلغ، تعریف‌های حیرت‌انگیز و خارج از واقعیت مطرح می‌شود که واقعاً جای تأسف دارد. علیار در پایان گفت: حرفه نقد، حرفه‌ای بسیار محترم است اما برخی افراد به خاطر پول یا امتیاز از اعتبار خود خرج می‌کنند و من افسوس می‌خورم که چگونه آبروی منتقدان قربانی این اتفاقات می‌شود.