آگاه:به نقل از اینترستینگ انجینرینگ، محققان ام‌آی‌تی در این دستاورد که تصورات درباره چگونگی حرکت ماشین‌ها به وسیله بافت‌های زنده را تغییر می‌دهد، تاندون‌های مصنوعی از هیدروژل‌های محکم و انعطاف‌پذیر ساختند. این اتصال دهنده‌های مشابه کش لاستیکی به طور قابل توجهی سرعت، قدرت و ماندگاری ربات‌هایی که با ماهیچه فعال می‌شوند را بهبود می‌بخشند.
ربات‌های بیوهیبریدی ماشین‌هایی هستند از بافت زنده ماهیچه‌ها و همچنین قطعات مصنوعی ساخته شده‌اند اما به دلیل مقدار نیرویی که قطعات زیستی‌شان می‌توانند ارائه دهند، دچار محدودیت‌هایی هستند.
اما سیستم جدید ماهیچه‌ـ تاندون محققان ام‌آی‌تی با چسباندن ماهیچه به اسکلت به طور کارآمدتر این معادله را تغییر می‌دهد. طبق اطلاعات به دست آمده این پنجه رباتیک تقویت‌شده با تاندون، سه برابر سریع‌تر و با ۳۰ برابر نیروی بیشتر از پنجه رباتیکی که تنها توسط عضله نیرو می‌گیرد، حرکت می‌کند.
محققان به رهبری ریتو رامان، استادیار مهندسی مکانیک در ام‌آی‌تی طراحی ماژولاری توسعه داده‌اند که ماهیچه‌های توسعه یافته در آزمایشگاه را با استفاده از تاندون‌های هیدروژلی به اسکلت رباتیک متصل می‌کند.
رامان دراین باره می‌گوید: ما تاندون‌های مصنوعی را به عنوان اتصال دهنده‌های قابل تعویض بین محرک‌های عضلانی و اسکلت‌های رباتیک ارائه کردیم. چنین ماژول بندی طراحی طیف وسیعی از کاربردهای رباتیک را آسان‌تر می‌کند.
این تاندون‌ها با عملکرد به عنوان یک پل زیست مکانیکی که به اندازه کافی برای ماهیچه نرم و به اندازه کافی برای قطعات سخت قدرتمند است، مشکلات پاره شدن و جدا شدن در طراحی‌های پیشین را برطرف می‌کنند.