آگاه: طبق اعلام پنتاگون، چین انتظار دارد تا ۲۰۲۷ قادر به پیروزی در جنگ برای تصاحب تایوان شود. همچنین چین قصد دارد برای جنگ تمام‌عیار هزار کلاهک هسته‌ای بسازد. تازه‌ترین گزارش وزارت جنگ آمریکا، پنتاگون با ترسیم چهره‌ای نوظهور از ارتش چین، هشدار می‌دهد که پکن از فاز توسعه تدریجی عبور کرده و وارد عصر بسیج ملی برای جنگ شده است؛ تحولی که ایالات متحده را بیش از هر زمان دیگری در تاریخ معاصر، در برابر ضربات مستقیم پکن آسیب‌پذیر نشان می‌دهد. طبق یافته‌های این سند، رهبران حزب کمونیست با حذف عامدانه کلیدواژه اتحاد مسالمت‌آمیز در قبال تایوان، عملا شیپور جنگ را نواخته و با اتکا به مفهوم جنگ تمام‌عیار ملی، تمام ظرفیت‌های صنعتی و تکنولوژیک خود را برای درهم‌شکستن برتری نظامی واشنگتن گسیل کرده‌اند. این گزارش تصریح می‌کند که چین با کپی‌برداری هوشمندانه از نقاط قوت غرب و درس‌گیری از زخم‌های روسیه در اوکراین، در حال ساختن ماشینی جنگی است که هدفش دیگر نه فقط دفاع منطقه‌ای، بلکه به زیر کشیدن هژمونی آمریکا تا میانه قرن حاضر است.

سیلوهای یخی و شلیک در وضعیت هشدار
در لایه دکترین هسته‌ای و تسلیحات استراتژیک، گزارش پنتاگون فاش می‌کند که چین با استقرار بی‌صدا اما پرشتاب بیش از ۱۰۰ موشک قاره‌پیمای دی‌اف -۳۱ در قلب سیلوهای یخی شمال خود به توانایی شلیک در وضعیت هشدار دست‌یافته که لرزه بر اندام سیستم‌های دفاعی سنتی انداخته است. این سند با اشاره به پیشی گرفتن چین در مسابقه تسلیحات فراصوت یا هایپرسونیک، تاکید می‌کند که زرادخانه اتمی پکن با سرعتی سرسام‌آور به سمت مرز ۱۰۰۰ کلاهک حرکت می‌کند تا موازنه وحشت را از دو قطبی قدیمی به مسیری چندوجهی سوق دهد. پنتاگون معتقد است استقرار این تسلیحات راهبردی، پیامی روشن به دولت جدید دونالد ترامپ است؛ اینکه پکن دیگر در برابر فشارهای واشنگتن دست‌بسته نیست و توانایی هدف قرار دادن مستقیم قلب تپنده آمریکا را به‌عنوان بخشی از بازدارندگی فعال خود تثبیت کرده است. در بخش مربوط به نفوذ در جغرافیای سیاسی ایران و خاورمیانه، گزارش پنتاگون از یک رقص دیپلماتیک- نظامی پرده برمی‌دارد که در آن چین با بهره‌برداری از خلأ اعتماد میان کشورهای منطقه و آمریکا، به دنبال تثبیت جایگاه خود به عنوان شریک مطمئن است. طبق این سند، تعاملات نظامی پکن با تهران، اگرچه زیر سایه ترس از تحریم‌ها با احتیاط پیش می‌رود، اما در لایه‌های زیرین شامل همکاری‌های حساس ماهواره‌ای با سپاه پاسداران و انتقال قطعات حیاتی برای پهپادها و موشک‌های ایرانی است که توازن قوا را در منطقه تغییر داده است. این گزارش خاطرنشان می‌کند که رزمایش‌های مشترک ایران، چین و روسیه، فراتر از یک نمایش نظامی، بیانیه‌ای سیاسی علیه نظم مستقر است؛ پکن در حالی که ژست بی‌طرفی در بحران غزه و دریای سرخ می‌گیرد، همزمان با انصارالله وارد تعاملات پشت‌پرده می‌شود تا امنیت شریان‌های انرژی خود را در میان آشوب منطقه‌ای تضمین کند. نهایتا در حوزه صادرات مرگبار و رقابت تکنولوژیک، یافته‌های این گزارش نشان‌دهنده اشتهای فزاینده ایران و قدرت‌های عربی برای دستیابی به عقاب‌های آهنین چینی، به‌ویژه جنگنده نسل چهارم جی -۱۰ سی و پهپادهای سری وینگ لونگ است که می‌تواند پایان عصر یکه‌تازی تسلیحات غربی در آسمان منطقه باشد. اگرچه گزارش به پاکسازی‌های بی‌رحمانه شی‌جین‌پینگ در سطوح عالی ارتش و وجود فساد ساختاری به عنوان پاشنه آشیل کوتاه‌مدت پکن اشاره دارد، اما تاکید می‌کند که سرمایه‌گذاری نجومی چین در هوش مصنوعی و جنگ‌های رباتیک، ارتش این کشور را به سمتی می‌برد که پیروزی در نبردها نه با تعداد سربازان، بلکه با برتری در عملیات‌های اطلاعاتی پایه رقم‌بخورد. این گزارش در یک جمع‌بندی هشدارآمیز به کنگره یادآور می‌شود که اژدهای زرد اکنون در خانه‌های امن منطقه، از خلیج فارس تا تنگه تایوان، چنبره زده و آماده است تا در کمترین زمان ممکن، نظم جهانی را از نو تعریف کند.

واکنش پکن به تجهیز ۱۱ میلیارد دلاری تایوان
تصویب بسته تسلیحاتی ۱۱ میلیارد دلاری آمریکا برای تایوان که شامل سامانه‌های موشکی هیمارس و پهپادهای تهاجمی است توازن قوای سنتی در تنگه تایوان را به چالش می‌کشد و پکن این اقدام را خروج رسمی واشینگتن از تعهدات دیپلماتیک و تلاش برای تثبیت یک دژ نظامی در شرق آسیا قلمداد می‌کند و بر همین اساس دستگاه محاسباتی ارتش آزادی‌بخش چین از مرحله هشدارهای کلامی عبور کرده و به سمت استراتژی خفقان تدریجی حرکت کرده است تا هزینه نگهداری این تسلیحات را برای تایپه غیرقابل تحمل کند. یکی از گزینه‌های جدی و محتمل پکن اجرای سناریوی محاصره خاکستری با بهره‌گیری از ناوگان پیشرفته دریایی از جمله ناو هواپیمابر فوجیان است که هدف آن ایجاد یک انسداد لجستیکی در مسیرهای مواصلاتی جزیره بدون ورود به جنگ مستقیم است و چین با استفاده از قدرت برتر دریایی خود در منطقه می‌تواند جریان ورود تسلیحات جدید را مختل کند و به آمریکا بفهماند که جغرافیای نبرد در کنترل کامل پکن قرار دارد و هرگونه استقرار تجهیزات دوربرد با واکنش سخت در حریم هوایی و دریایی مواجه خواهد شد.